2 มี.ค. 2020 เวลา 15:55 • ธุรกิจ
ตอนย้ายมาดอนเมืองใหม่ๆ ก็เริ่มต้นเท่านี้
ค่าเช่าห้อง 1,600 ค่าน้ำ 40 บาท ค่าไฟไม่เกินร้อย
ไม่มีทีวี ไม่มีแอร์ ไม่มีไวไฟ ไม่มีตู้เย็น หยอดเหรียญซักผ้า
มีพัดลม เตารีดก็ขอเขามาใช้ ชีวิตกูยอมลำบากช่วงเริ่มต้น
เป้าหมาย คือ “มาเช่าห้องเพื่อเก็บเงินสร้างตัว”
ไม่ได้มาสร้างหนี้ มีมอไซค์แค่คันเดียว ยอมโดนเหน็บ
โดนด่าว่างก ประหยัด เขียม สุดแท้แต่จะนิยามชื่อกู
ด่ากูสารพัดว่าไม่รู้จักใช้ตังค์ แต่กูไม่สน เพราะคน
ที่ด่ากูวันนั้น ไม่ได้มาให้กูแดกในวันนี้ ไม่ได้มาช่วยเหลือ
ยามกูเดือดร้อน ลำบาก แม่ป่วย กูเข้าโรงบาล คนพวกนี้
ไม่ได้มาช่วยอะไร บางคนสอนกูเรื่องการใช้เงิน
แต่ทุกวันนี้ยังมีปัญหาเรื่องเงิน มักมาจากความหน้าใหญ่
รอไม่ได้ ก่อหนี้ในเวลาที่ยังไม่พร้อม พอในวันที่อะไร
มันเปลี่ยนไป รับมือไม่ได้ บ่น ด่าโทษทุกอย่าง ยกเว้นตัวเอง
แม้วันนี้กูไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่ก็ขอบคุณความลำบาก
ความอดทน ความพยายาม การดิ้นรน ที่ทำให้กูก้าวข้ามมันมาได้
ต่อให้กูกลับไปจนเหมือนเดิมกูก็อยู่ได้
เพราะความลำบากกับกูเป็นเพื่อนกัน แม้วันนี้กินอิ่ม
นอนหลับ แต่เงินที่หามาได้กูก็ยังแบ่งเก็บแบ่งใช้
ใช้เงินไม่เกินตัว อะไรรอได้รอ อะไรอดได้อด
อะไรยังใช้ได้ใช้ไปก่อน กูพูดตลอดเวลาว่าระมัดระวังการใช้เงิน
อย่าก่อหนี้เกินตัวมาหลายปีแล้ว แต่ทุกคนด่ากูเพ้อเจ้อ
ใช้ชีวิตประมาท ด่ากูจะตายวันตายพรุ่งเอาแต่บ้าเงิน
กูได้แต่แผ่เมตตา แล้วก็บอกว่า วันนี้อะไรที่เกิดขึ้น กรรมใครกรรมมัน
ชีวิตมึงหัดลำบากดูบ้าง ให้น้ำตาแห่งความเจ็บปวด
จากการดิ้นรนมันออกมาบ้าง ให้หัวใจได้ฝึกกล้ามเนื้อ
จากการต่อสู้ที่เข้มแข็งดูบ้าง ให้พ่อแม่ภูมิใจในเลือดนักสู้
ในตัวมึงบ้าง แล้วซักวันวันที่ฟ้าใส มันจะเป็นของมึง
#เมื่อผลของการต่อสู้ มันเบ่งบานจริงๆ ..😎
#แร้มเงินล้าน
โฆษณา