มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๒๓
อึ้งย้งเรียกชื่อเก่าของนางศพเหล็ก ทำเอาศพเหล็กถึงกับมึน...แล้วอึ้งย้งยังร่ายต่อ...“วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเต็มตลิ่ง เราทั้งหลายชายหญิง สนุกกันจริงวันลอยกระทง”...อึ้งย้งเอื้อนเอ่ยกลอนลึกลับบทนึงขึ้นมา...
“เขร้ นี่มันกลอนประจำเกาะดอกท้อนี่หว่า คนภายนอกไม่มีวันรู้...เจ้าเป็นใคร”...ศพเหล็กถาม ด้วยความรู้สึกหนาวยะเยือก...
“ข้าแซ่อึ้ง”...อึ้งย้งตอบ...
”แล้ว จะจะจะ เจ้า ปะปะปะ เป็นอะไรกับท่านอาจารย์ อะอะอะ อึ้งเอียะซือ”...คราวนี้ศพเหล็กถึงกะกลายเป็นแร๊ปเปอร์ขึ้นมาทันที...
“อ้อ เจ้ายังไม่ลืมพ่อข้าเหรอ ท่านพ่อกำลังจะมาถึงที่นี้แล้ว”...อึ้งย้งอาศัยที่ศพเหล็กตาบอด เลยขู่สำทับ...
ศิษย์เกาะดอกท้อทุกคน รู้นิสัยอาจารย์ดีว่า บทจะโหดก็ไม่ต้องถามหาความปรานี...ศพเหล็กผู้เหี้ยมหาญ กลายเป็นหญิงตาบอดน่าสงสาร ร้องคร่ำครวญยกมือไหว้ไปรอบทิศ เพราะนึกว่าอึ้งเอียะซือกำลังมา...ปากก็อ้อนวอนขอโทษ...
พอดีพวกจอมยุทธที่ตามล่าอึ้งย้ง ล้อมกรอบเข้ามาทุกที...อึ้งย้งก็เลยออกอุบาย...
“ข้าจะให้โอกาสเจ้าทำความดีให้ท่านพ่อเห็น...ข้าจะแกล้งๆแพ้ไอ้พวกบ้าที่มาตะโกนโหวกเหวกอยู่นั่น...แล้วเจ้าก็แสดงฝีมือช่วยข้าให้ปลอดภัย...ยังงี้ท่านพ่ออาจจะใจดีกับเจ้าขึ้นมาบ้าง”...
...มีหนทางให้ยังงี้ ศพเหล็กก็คว้าหมับ...แต่เนื่องจากอัมพาตแดรกอยู่ ก็เลยต้องโดดขึ้นบ่า ใช้ก้วยเจ๋งเป็นม้าเข้าวงต่อสู้ไปซะเลย...
ศพเหล็กกับม้าก้วยเจ๋ง ต่อสู้ฟาดฟันราวกับเคยฝึกซ้อมกันมาแรมปี...แต่เพราะว่าถูกรุมล้อมด้วยยอดฝีมือที่กิมก๊กว่าจ้างมา...รูปเกมกำลังจะตกเป็นรอง...ก็บังเอิญ หกประหลาด...มาจากไหนได้ยังไงไม่รู้ล่ะ ช่างแม่งเหอะ...เอาเป็นว่าเห็นลูกศิษย์ตนเองถูกล้อม ก็กระโจนเข้าวงป๊อกเด้ง...เอ๊ย วงต่อสู้ทันที...
สู้กันอุตลุดกันอยู่พักใหญ่...ก็มีหนุ่มน้อยสวมมงกุฎวิ่งเข้ามาเอาน้ำร้อนสาด...”ยู๊ดๆๆๆๆหยุดๆๆทุกท่านๆๆๆ หยุดกัดกันก่อน...ฟังทางนี้หน่อย พ่อข้ามีเรื่องด่วน”...
พวกยอดฝีมือที่เหมือนทหารรับจ้าง...เมื่องั้งคัง คนจ่ายตังค์เอ่ยปาก ก็ต้องหยุดฟัง...
“แม่ข้า ถูกคนร้ายลักพาตัวไป ทุกท่านอย่ามัวแต่เล่นไร้สาระ...ต้องช่วยออกตามหา ณ บัดนาว”...งั้งคังหมายถึง มาดามเอี้ยถูกเอี้ยทิซิมชิงตัวไป...
...ไอ้ที่สู้กันฝุ่นตลบมา...ก็เลยต้องแยกย้ายกันแค่นี้...
พวกจอมยุทธรับจ้าง ก็ออกตามแม่ของงั้งคัง...ตามไปทันเอี้ยทิซิมกับมาดามเอี้ย...ซึ่งตอนนั้นไปรวมกับมกเหนี่ยมชื้อแล้ว...ถึงจะอยู่กันสามคน แต่ไอ้ที่มีฝีมือคอยปะทะกับจอมยุทธทั้งหลายได้ ก็มีแค่เอี้ยทิซิมที่พอกล้อมแกล้มไปได้...ฝีมือก็บ้านๆแถมโดนรุม...ก็เลยสู้แบบทุลักทุเลเต็มที...
ยังโชคดี ที่ความบังเอิญไม่เคยทอดทิ้งใคร...อยู่ๆ คิวชู่กีกับเบ๊เง็กก็โผล่มา...ทำไม่ถึงโผล่มา เฮ้อ ขี้เกียจเล่าอีกแล้ว...เอาเป็นว่าตอนนี้มาเจอกันแล้ว...
เอี้ยทิซิมน่ะจำนักพรตคิวได้ เพราะฉีดโบทอกซ์ ร้อยไหมมาตลอด...หน้าเลยไม่แก่ ส่วนคิวชู่กีกลับจำเอี้ยทิซิมไม่ได้...นึกว่าอาเหล่ากงที่ไหน มาโดนเด็กแว้นรุม...
...จนเอี้ยทิซิมต้องรำทวนโชว์ซะหน่อย ถึงได้รู้ว่าสหายเก่า ก็ดีอกดีใจ...เฮ้ย น้องเอี้ย ไปไงมาไงเนี่ย...กินข้าวกินปลารึยัง...
...ไม่รู้ไปไงมาไงล่ะฮะท่านนักพรต แต่ตอนนี้มาถูกกระทืบอยู่เนี่ย ข้าวปลาก็ยังไม่ได้แดกเลยฮะ แดกแต่หมัดกะตีนซะอิ่มเลยฮะ...
...เอ้อ แล้วสบายดีมั้ย...ท่านคิวยังใจเย็นชวนคุยต่อ...
...สบายเชี่ยอะไรล่ะฮะท่าน ถูกรุมจะตายห่านอยู่นี่...ท่านนักพรต มึงช่วยกูหน่อยซี่...
...อ๋อได้ซี่...คิวชู่กีถกแขนเสื้อ กระโดดเข้าวงต่อสู้ทันที...
ได้สองนักพรตมาช่วย ค่อยสูสีขึ้นมาเยอะ...ระหว่างสู้กันไปก็ถามกันไป พวกจอมยุทธรับจ้างก็รู้แล้วว่า สองคนนี่เค้าไม่ใช่นักพรตบ้านๆทั่วไป แต่เป็นถึงศิษย์เอกสำนักช้วงจิน ซึ่งใหญ่เบ้อเร่อเบ้อร่า คับยุทธจักร...
เอ๊ ปกติมันต้องมีเจ็ดคนนี่หว่า ตอนนี้ออกมาแค่สองพวกกูยังพอยันอยู่ แต่ถ้ามันมีซุ่มอยู่อีกห้า อันนี้เดือดร้อนแระ...ก็เลยหลอกๆถามเบ๊เง็ก...แม้ พวกท่านนี่รักกันดีเนาะ ไปไหนก็ไปด้วยกันทั้งเจ็ดคน...
อย่างที่เคยบอกว่าเบ๊เง็กแกนี่ซื่อแบบเกือบตกขอบแล้ว...ก็เลยเผยความจริงไป...โฮ้ย เจ็ดเจิดที่หนายยยย...พี่น้องข้านะเร่ร่อนไปทั่ว ไม่ค่อยมารวมกันหรอก นี่มาเจอกันสองคนได้ งวดนี้ถูกหวยแน่นอน...
อ้าว พอรู้ว่ามีกันแค่สองนักพรต ความเกรงกลัวก็ลดลงไปเยอะ...พวกนักบู๊รับจ้างก็เลยกะเอาให้สองนักพรตนี้ตายก่อน เพื่อเป็นการตัดกำลัง...แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่าย...ต้องใช้อุบายหน่อย...
มองดูระหว่างสองคน...ไอ้คนที่แก่หัวหงอกท่าทางจะเป็นพวก เฒ่าเพราะอยู่นาน...งั้นหลอกไอ้หงอกนี่ดีกว่า...ก็เริ่มด้วยการทักทายเบ๊เง็ก โดยมีแผนร้ายซ่อนไว้เบื้องหลัง...
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
