23 มี.ค. 2020 เวลา 01:33 • ประวัติศาสตร์
!! เวลาไม่ได้ทำให้ลืม. แต่เราต่างหากที่ควรลืม
เราต่่างเดินอยู่กับเวลาทุกวัน ไม่ว่าเราจะเป็นอะไรก็ตาม เวลาก็ยังคงทำหน้าที่ของมัน ความเจ็บปวดที่มันฝังในใจเราต่่างคิดถึงมันตลอดเวลา. เช่นเดียวกับความสุข เราล้วนคิดถึงตอนนั้น มันก็ดีเหมือนกันนะ
คิดถึงตอนเรารักกันเเรกๆ. คิดถึงวันที่เคยมีกัน
คิดถึงการดูแลเอาใจใส่กัน. และคอยบอกรักกัน
แต่...ตรงกันข้ามนั้นสิ่งที่ทำให้เราควรจะลืมคือความเจ็บปวดที่เราต่างเคยโดนกันมาไม่ว่าจะรูปแบบไหนก็ตาม เราต่างถูกทำร้ายเข้าในหัวใจจนยากที่จะลืมมัน. มันยากที่จะมีคนใหม่เพราะกลัวซ้ำรอยเดิมๆ. มันเป็นกำแพงที่สูงเกินกว่าจะมีใครพังลงมา
นอกจากใจของตัวเราเอง
เมื่อวันเวลาผ่านไป. เราต่างเริ่มชินกับความเจ็บปวดและความเคยชินกับภาพเล่านั้นเข้ามาในหัว
เราไม่อาจลืมตอนรักกันมากที่สุดได้
เราไม่อาจลืมความเจ็บปวดที่สุดได้
แต่เรา...ทำได้แค่ให้เวลามันเยียวยาเรา มันจะสอนให้เราเดินต่อแม้เเทบไม่มีเเรง. มันจะบอกเราไม่ควรกลับมาในสิ่งที่เจออะไรแบบนั้น
มันคงเหลือแค่ความเลือนลาง.
ต่างจากความทรงจำที่ยังมีอยู่
คงเป็นแค่แสงแรก
ที่สาดสะท้อนบ้างตอนแล้วจากไป.
โดยอินทรีย์
โฆษณา