23 มี.ค. 2020 เวลา 19:23 • ปรัชญา
คุณเคยรู้สึกไม่อยากพบใครมั้ย?
จะด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่
ก็ไม่อยากจะพบคนๆนั้น
แต่ด้วยความที่ทำงานหรือเรียนที่เดียวกัน
จึงทำให้บังเอิญวนมาเจอกันบ่อยๆ
มันน่าอึดอัดใจนะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้
มันเคยดีกว่านี้แท้ๆ
เห็น แต่ทำไม่เห็น
ได้ยิน แต่นิ่งเฉย
รู้สึก แต่เก็บไว้ข้างใน
เดินสวนกันแท้ๆ แต่ต้องทำราวกับว่า
บุคคลที่เดินผ่านไปนั้น เป็นดั่งลมที่พัดผ่านไป
เป็นเพียงอากาศ ไร้ซึ่งตัวตน
เป็นคนแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จักกัน
ไม่ว่าจะหนีไปที่ไหน ก็ยังคงเจอคุณอยู่
คุณก็คงไม่อยากเจอฉันเหมือนกัน
แต่ฉันคิดว่ามันยังมีที่อยู่ที่นึง.....
“ เป็นเพียงที่เดียวที่เราจะไม่ได้พบกันอีก ”
ที่นั่นคือ.....
ข้างหลัง
หากเบื้องหน้าไร้ซึ่งกระจกเงา
เราทั้งสองต่างหันหลังให้ซึ่งกันและกัน
ต่างคนต่างเดินไปข้างหน้าของตน
โดยไม่สนคนที่อยู่ข้างหลัง
เราคงจะไม่ได้เจอกันอีก
คุณจะอยู่ในส่วนลึกที่สุด
ของหัวใจและความทรงจำ
ในทุกๆที่ที่เคยผ่านมาด้วยกัน
ในทุกๆฝันที่เคยร่วมกันวาดไว้
จากนี้ และ ตลอดไป
ฉันจะคิดถึงคุณเสมอ
จะจดจำทุกสิ่งที่ผ่านมา
จะเดินไปข้างหน้าอย่างมีความหวัง
จะคอยระรึกถึงคนที่เคยเป็นความหลัง
ในทุกๆครั้งที่ยังคงหายใจ
cr. pic : printerest
โฆษณา