Itaewon Class
ฉากใน ซีรี่ย์ที่แอดมินชอบส่วนตัว อย่างกับเอาชีวิตตัวเองไปสร้างเป็นเรื่องนี้
เถ้าแก่พัคแซรอย
ซึงควอน : อ่านอะไรอยู่หรอ ? อ่านไปทำไม ?
.
แซรอย : อ่านหนังสือ เพราะมีหลายอย่างที่อยากศึกษา เรียนรู้
.
ซึงควอน : รู้ไปแล้วจะได้อะไร คนเกิดมาตัวเปล่าแบบพวกเรา เรียนไปก็ไร้ประโยชน์
.
แซรอย : ผมเกิดมาตัวเปล่าก็จริง แต่ก็มีสิ่งที่อยากทำมากมาย
.
ซึงควอน : ไม่มี บ.ไหน รับคนไม่เก่ง คนมีคดีเข้าทำงานหรอก
.
แซรอย : เพราะว่าจน ไม่ได้เรียนหนังสือ เลยคิดว่าทำไม่ได้หรอ ?
ถัาคิดไปก่อนว่าเป็นไปไม่ได้ แล้วจะไปทำอะไรได้หละ
ต้องลองทำดูก่อนสิ
นี่คือสิ่งที่เราพูดและคิดมาตลอด 8 ปี ที่เริ่มหนีตายกับเงินก้อนสุดท้าย ที่เอามาลงทุนและทำธุรกิจนานาชนิด
“อย่าเพิ่งบอกว่าตัวเองทำไม่ได้ ให้ลองทำดูก่อน จะได้รู้ ถ้าคิดแล้วไม่ได้ทำ process ก็เป็น 0 ไม่ loading // ศึกษา แล้วลงมือทำไปด้วย process จะขยับ จาก 0.1%>>1%>>5%>> 10 20 30 40 50% ถ้าโชคไม่ดี ไปต่อในสิ่งที่อยากทำไม่ได้ ให้ย้อนกลับไปถามตัวเองว่า 50 60 70% ที่ผ่านมา ตีเป็นมูลค่าเท่าไหร่? หรือถ้าอยากเรียนต่อทางนี้ มีที่ไหนสอนมั้ย? เช่น เปิดร้านอาหารจริงๆ เปิดโฮสเทลจริงๆ
.
สิ่งที่ได้กลับมาคือ วิชานั้นๆ ที่ไปเรียนที่ไหนแทบจะทีแต่คนสอนแค่ทฤษฎี แต่ไม่ได้ให้ลงมือทำ
.
Knowhow ที่ได้มา เราว่ามันประเมินค่าไม่ได้ต่างหาก
.
ถ้ามีโอกาสใหม่ในวันข้างหน้า knowhow เหล่านั้น ก็ยังติดตัวเราไปตลอด วันไหนที่ time permit, right time, right place ก็ลุยใหม่ได้โดยที่มีประสบการณ์มาก่อนหน้าแล้ว รู้ว่าพลาดยังไง ปรับยังไง หลักเลี่ยงยังไง
.
เพราะฉะนั้น “อย่าเพิ่งบอกว่าตัวเองทำไม่ได้ ให้ลองทำดูก่อน ทำให้ถึงที่สุดแบบจริงจัง ถ้าทำไม่ได้ค่อยมาตอบตัวเองใหม่ว่าทำไม่ได้ แต่ระหว่างทางได้อะไรมาบ้าง นั่นแหละที่สำคัญ”
#เหมือนฉากชีวิตฉันแท้หละ
#คริสลงรอย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
