ในชีวิตเราเจอตะปู หรือ คนมากมาย เราไม่ทันคิดหรอกว่าตะปู จะส่งผลอย่างไรต่อชีวิตเราบ้าง ชีวิตผมก็เหมือนกัน ตอนเด็ก ๆ ผมมีเพื่อนคนหนึ่งอยู่ห้องเดียวกัน ออกแนวเป็นหัวโจกของห้องหน่อย เราก็ไม่สนิทกันสักเท่าไร เขาก็เหมือนตะปูตัวหนึ่งที่อยู่เฉย ๆ ไม่น่าจะมีผลอะไรกับผมเลย แต่แล้ววันหนึ่งคุณครูได้พาผมและเพื่อน ๆ ไปเที่ยวน้ำตกกัน ผมเกิดจมน้ำขึ้นมา ไม่มีใครลงไปช่วยผมเลย ในขณะที่ผมอยู่ในวินาทีเป็นตายนั้น ตะปูที่ผมว่า หรือเพื่อนผมคนนี้ ได้กระโดดลงน้ำไปช่วยผมขึ้นมาได้อย่างหวุดหวิด ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นยังเด็กมาก ๆ และเขาก็ตัวเล็ก ๆ เอง อยู่แค่ชั้นประถม ตะปูตัวที่ผมเคยมองข้าม กลับตอกเข้ากับไม้เป็นสะพานให้ผมข้ามจากความตายมาได้อย่างหวุดหวิด หลังจากนั้นมาผมจึงใส่ใจต่อทุกคน และไม่เคยมองข้ามใครอีกเลย