ภาพทุกภาพที่เราถ่ายไว้
ล้วนเป็นความทรงจำของเราเสมอ…
สวัสดีวันอาทิตย์ที่แสนสุข แต่เวลาช่างผ่านไปเร็วเสียเหลือเกิน
วันนี้ก็เป็น อีกวันหนึ่งที่ไม่ได้มีกิจกรรมพิเศษมากนัก
อย่างที่เราทราบกันดีผลจากสถานการณ์โควิด-19 ทำให้เราไปไหนมาไหนได้ไม่มากนัก
ที่นี่ก็เหมือนกันยังอยู่ในช่วงล็อคดาวน์ 14 วัน สถานที่ต่างๆค่อนข้างอันตราย เนื่องคนขาดแคลนรายได้ บางกลุ่มก็ก่อจลาจล ฉกฉวยโอกาสเข้าไปขโมยร้านค้าของคนจีน บ้างก็ว่าเพราะร้านค้าก็ฉวยโอกาสขึ้นราคาข้าวของแพงขึ้นทำให้ไม่พอใจ
ยิ่งตอนนี้ทางรัฐบาลได้ประกาศขยายเวลาสถานการณ์ฉุกเฉินของประเทศเพื่อเฝ้าระวังและควบคุมออกไปอีกสองเดือน ประชาชนบางกลุ่มนั้นก็ไม่ค่อยพอใจ อาศัยจังหวะนี้ก่อความวุ่นวาย ถึงแม้ว่าตอนนี้จะควบคุมการได้แล้วแต่เราก็ยังต้องระมัดระวังกันอยู่…
วันนี้ก็เลยได้มีโอกาสเปิดดูรูปภาพเก่าๆที่ได้ถ่ายไว้ เป็นภาพน้องหมาที่เพิ่งเกิดได้ไม่กี่สัปดาห์เห็นแล้วคิดถึงความน่ารักของน้องหมาตอนเล็กๆ
เริ่มกันที่น้องเฉาก๊วย คงไม่ต้องบรรยายมากว่าชื่อนี่ได้แต่ใดมา
ดูลักษณะสีของน้องที่ดำไปทั้งตัว แม้แต่สีตา
ถัดมาคือน้องหางกุด ชื่อน้องก็ตั้งตามลักษณะของน้อง เพราะหางน้องกุดตั้งแต่เกิด
ประจวบกับช่วงนั้นได้ดูหนังแอนิเมชั่นเรื่อง How to train your dragon ที่พระเอกตั้งชื่อมังกรว่าเขี้ยวกดฟังดูน่ารักดี ก็เลยลงมาตั้งชื่อน้องว่าเป็นหางกุดน่ารักไหมล่ะคะ
ส่วนนี้คือ น้องบลาวนี่นะคะ ตอนเด็กน้องขี้อายไม่กล้าสู้กล้อง
น้องพิเศษตรงที่มีใส่ถุงเท้าด้วย แถมขนฟูน่ารักแต่เด็ก
และนี้คือ น้องมีสุขที่ดูมีความสุขทุกครั้งที่ได้กิน กินเยอะกว่าเพื่อน เลยตั้งชื่อว่าน้องมีสุข
ส่วนนี่น้องทาโร่ตัวน้องขาวเผือก แต่ก็พิเศษคือน้องมีจุดดำที่ข้างหลังใกล้โคนหาง
ส่วนผมชื่อแบล็กกี้ครับ
อีกฉายาหนึ่ง เขาเรียกผมว่านินจาคร้าบบ
เพราะผมชอบปีนกรงหนีเที่ยว…
และนี่คือ น้องมะลิ ตอนนั้น ดูหนังออเจ้า เห็นชื่อแม่มะลิน่ารัก เลยเอามาตั้งเป็นชื่อน้อง
รูปไม่ค่อยชัด เพราะน้องไม่ค่อยอยู่นิ่ง
หลังจากนั้น รวมกันเป็น Got 7 นั่นเอง
พอโตขึ้นหน่อย ความซน ความซ่าเริ่มออก แต่ยังคงความน่ารักไว้อยู่
จำได้ไหมค่ะ หนูชื่อเฉาก๊วย เริ่มเป็นสาวแล้วนะคะ
ตอนเด็กๆ น้องน่ารักมากซนเหมือนตัวผู้เลย ตอนนี้น้องเสียไปแล้ว
เพราะถูกเจ้างูทำร้าย…
และนี่น้องมะลิ กับมีสุข
ส่วนนี่บลาวนี่และหางกุด ตอนนี้เป็นหนุ่มแล้วไม่ค่อยถูกกัน
ผมทาโร่ครับ…ข้างหลังคือแบล็คกี้
ตอนนี่ทั้ง 2 ก็ไม่ได้อยู่แล้ว สำหรับทาโร่หายไปตั้งแต่เล็ก ถูกขโมยไป
ส่วนแบล็คกี้น้องเสียช่วงที่เราไปทำงานต่างสาขา น่าจะไม่สบายและไม่มีคนเห็น
พอโตขึ้นหน่อย ซนและโวยวาย อยากออกเที่ยวกันแล้ว
ปิดท้ายด้วยภาพคุณพ่อมอมกับลูกๆ จอมซน…
ทุกชีวิตล้วนมีการเติบโต ไม่ว่าจะมนุษย์หรือสัตว์
และทุกชีวิตล้วนมีการจากลาเช่นกัน
เกิด แก่ เจ็บ ตาย ล้วนเป็นสิ่งที่ทุกชีวิตต้องเผชิญ
ไม่ว่าจะมนุษย์หรือสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ขึ้นอยู่กับว่าจะช้าหรือเร็ว
สิ่งไหนที่เราอยากจะทำให้คนที่รัก หรือสัตว์เลี้ยงที่รัก
จงเริ่มทำได้แล้วตอนที่เรายังมีกันและกัน
วันหนึ่งหากเขาไม่อยู่แล้ว เราจะได้ไม่เสียใจที่หลัง
หากคิดว่าจะรอโอกาสดีและเหมาะสม
โอกาสนั่นอาจจะไม่มีวันมาถึง
เคยได้ยิน
“พรุ่งนี้ก็สายเสียแล้ว” ไหมคะ (ใครที่เป็นศิษย์อาจารย์ศิลป์ พีระศรี จะเคยได้ยิน)
แต่วันพรุ่งนี้อาจไม่มีสำหรับบางคน…
เพจ Far from Home/ คนไกลบ้าน ขอลาเพียงเท่านี้
อยากลืมเต็มเติม ให้เวลา ทำดีกับคนที่เรารักมากๆนะคะ
ฝากกดติดตาม กดไลท์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ.
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
