6 เม.ย. 2020 เวลา 09:52 • บันเทิง
มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๓๖
ตอนที่อึ้งย้งงอนพ่อ หนีออกจากเกาะก็เพราะถูกพ่อด่าเรื่องที่แอบมาคุยกับจิวแป๊ะทงนี่เอง...ซึ่งอึ้งเอียะซือห้ามไว้เป็นคำขาดว่าไม่ให้ใครมาพูดด้วย...อึ้งย้งถูกเตี่ยด่าก็น้อยใจหนีออกจากเกาะจนได้ไปเจอก้วยเจ๋งนั่นเอง...
แล้วทำไมจิวแป๊ะทงถึงได้มาถูกกักอยู่บนเกาะแบบนี้ล่ะ...เรื่องนี้ก็ถูกเล่ายาวมาตั้งแต่กำเนิดของคัมภีร์เก้าอิมเลยทีเดียว...
...เริ่มตั้งแต่คัมภีร์หนึ่งอิม...เฮ้ย ไม่ใช่...เริ่มตั้งแต่ในสมัยของฮ่องเต้องค์นึง อยากจะรวบรวมตำราต่างๆของลัทธิเต๋าที่ถือเป็นศาสนาหลักของประเทศให้เป็นหนึ่งเดียว ก็ให้ขุนนางที่ปราดเปรื่องคนนึงทำหน้าที่รวมรวมชำระสะสาง จากคัมภีร์เต๋าหลายพันเล่มทั่วมหาอาณาจักรจีน
ขุนนางนั่นก็ใช้เวลาอยู่หลายปี...จากการที่ได้คลุกกับตำราเต๋ามากมายมหาศาลอยู่พักใหญ่ ไม่รู้ว่าไอ้พวกความรู้เหล่านั้นมันเหมือนพยาธิปากขอ ดันชอนไชเข้าเส้นเลือดไปตั้งแต่ตอนไหน...อยู่ๆอีตาขุนนางปราดเปรื่องนั่น ก็เกิดเก่งวิทยายุทธขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว และไม่ต้องมีใครสอน...ก็เลยได้รวบรวมความรู้ต่างๆ กลั่นออกมาเป็นคัมภีร์เก้าอิมสองภาค...
...แน่นอน สุดยอดคัมภีร์ที่ใครได้ไปแล้ว จะกลายเป็นเจ้ายุทธจักรอย่างนี้ แถมยังออกมาเป็นลิมิเต็ดเอดิชั่น คือเขียนออกมาแค่ต้นฉบับเดียวสองภาค...ย่อมเป็นที่แก่งแย่งของบรรดาจอมยุทธทั้งหลาย...ก็ซัดกันหัวร้างข้างแตก ตายกันไปก็เยอะจนยุทธจักรปั่นป่วนไปหมด...
ก็เลยเป็นที่มา โยงถึงตอนที่ห้าจอมยุทธนัดประลองกันเมื่อหลายปีก่อน...เป้าหมายนึงก็คือแย่งชิงคัมภีร์นี้ และสุดท้ายเฮ้งเต็งเอี๊ยงก็ชนะทุกคน และได้ครอบครองเก้าอิม...
...แต่เฮ้งเต็งเอี๊ยงได้คัมภีร์แล้วก็ไม่ได้ทำอะไร กลับเอาไปหนุนหัวนอนเฉยๆ...แกเปิดเผยกับจิวแป๊ะทงว่า ไม่ได้อยากฝึกอะไรจากเก้าอิมหรอก เพราะตอนนี้ถ้วยแชมป์ก็เต็มตู้โชว์อยู่แล้ว ฝึกให้เก่งขึ้นไปอีกก็เอาถ้วยไปรกตู้เปล่าๆ...แต่ที่ต้องออกแรงจนได้มาครอบครองไว้ เพราะถ้าให้เก้าอิมตกอยู่ในมือพวกที่ฝีมือไม่ถึง...แม่งได้แย่งกันตายห่านกันอีกหลายศพ...
...ผ่านมาอีกไม่นาน คนที่ร่อแร่ใกล้ตายกลับเป็นตัวเฮ้งเต็งเอี๊ยงเอง เพราะโรคภัยไข้เจ็บ...พอเฮ้งเต็งเอี๊ยงตาย ศพยังไม่ทันเย็นเลย พวกที่อยากได้คัมภีร์เก้าอิมก็เรียงหน้ากันเข้ามารุมทึ้งทันที...
แต่ที่กล้าแข็งที่สุดในตอนนั้นต้องยกให้...อาวเอี๊ยงฮง เจ้าของฉายาพิษปัจฉิม...ตอนเฮ้งเต็งเอี๊ยงยังไม่ตาย อาวเอี๊ยงฮงก็มีคนให้เกรงเลยไม่กล้าห้าวมากนัก...พอท่านเฮ้งเด๊ด พิษปัจฉิมแม่งโจมตีอย่างด่วน ซึ่งแม้แต่จิวแป๊ะทงเองก็รับมือไม่อยู่...อาวเอี๊ยงฮงพอฝ่าด่านจิวแป๊ะทงมาได้ก็ตรงมาที่โลงศพเฮ้งเต็งเอี๊ยงทันที เพราะคิดว่าเก้าอิมต้องอยู่ในโลงด้วยแน่...
แต่ยังไม่ทันได้เปิดฝา...โลงกลับระเบิดบึ้ม เฮ้งเต็งเอี๊ยงเด้งขึ้นมาพร้อมจี้ “ดรรชนีสุริยัน” ใส่หว่างคิ้วอาวเอี๊ยงฮง...ทำให้วิชา “พลังคางคก” ที่เพียรฝึกมาหลายปี ต้องสูญสลายไปทันที...อาวเอี๊ยงฮงต้องซมซานกลับดินแดนตะวันตกตั้งแต่วันนั้น...
ส่วนเฮ้งเต็งเอี๊ยง...ไอ้ที่ตายตอนแรกน่ะแกล้งตาย เพราะระแคะระคายอยู่ว่าอาวเอี๊ยงฮงแม่งมาดมๆอยู่แถวนี้...ก็เลยจัดฉากเพื่อจะได้ใช้ดรรชนีสุริยันสยบพิษปัจฉิมให้อยู่หมัด...แต่ผลจากการใช้กำลังภายในเฮือกสุดท้าย คราวนี้เฮ้งเต็งเอี๊ยงได้ตายจริง...
คัมภีร์เก้าอิมก็เลยตกอยู่ในการดูแลของจิวแป๊ะทง...เฒ่าทารกวางแผนซ่อนคัมภีร์ภาคแรกไว้ที่นึง แล้วเอาภาคสองติดตัวออกเดินทางไป กะจะไปซ่อนอีกที่นึงห่างๆกัน...ก็ให้บังเอิญไปเจอ...อึ้งเอียะซือ...
ตอนนั้นเมียอึ้งเอียะซือ แม่อึ้งย้งยังไม่ตาย นางอยู่ด้วย...มิสเตอร์แอนมิสซิสอึ้งก็ต้อนหน้าต้อนหลัง อาศัยเล่ห์เหลี่ยมที่จัดกว่าจนจิวแป๊ะทงยอมให้มาดามอึ้ง “ยืม” คัมภีร์เก้าอิมไปชมดูได้...แป๊บเดียวนะ
มาดามอึ้งหยิมคัมภีร์เก้าอิมภาคสอง ไปนั่งพลิกๆอ่านๆอยู่แถวนั้นแหละ...ผ่านไปชั่วยามกว่าๆ นางก็กลับมาคืนพร้อมหัวเราะเยาะ...ท่านจิว ท่านโดนมือดีสับเปลี่ยนคัมภีร์แล้วล่ะ...ไอ้เล่มนี้มันเป็นตำราเด็กประถม ศึกษาภัณฑ์หรือบีทูเอสแถวบ้านข้าก็มีขาย...
...ว่าแล้วมาดามอึ้งก็ท่องข้อความในหนังสือออกมา เฒ่จิวชำเลืองดูในหนังสือ...เฮ้ย มันเหมือนกันเป๊ะๆเลยว่ะ นี่ข้าถูกสับเปลี่ยนตำราตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย...
ด้วยความโมโห จิวแป๊ะทงก็เลยฉีกคัมภีร์ในมือเป็นผุยผง แล้วหันจากไป...แต่ความเป็นจริงก็คือว่า ไอ้คัมภีร์ที่จิวแป๊ะทงฉีกไปนั่นน่ะ มันคือเก้าอิมภาคสองของแท้...ซึ่งตอนนี้เป็นผุยผงไปแล้ว...
เฒ่าทารกมาหลงเหลี่ยมเพราะนึกไม่ถึงว่า มาดามอึ้งจะโคตรอัจฉริยะ...ตอนนางขอคัมภีร์ไปอ่านเพียงเที่ยวสองเที่ยว ถึงแม้นางจะไม่รู้วิทยายุทธ แต่ก็จำได้ทุกตัวอักษร...แล้วก็มาร่ายยาวหลอกจิวแป๊ะทงจนหลงเชื่อ...
หลังจากจิวแป๊ะทงจากไปแล้ว มาดามอึ้งก็อาศัยความจำที่แม่นราวกับถ่ายภาพไว้ในหัว...เขียนคัมภีร์เก้าอิมภาคสองขึ้นมาใหม่...เก้าอิมภาคสองก็เลยอยู่ในความครอบครองของภูตบูรพาด้วยเหตุฉะนี้...
แล้วเรื่องต่อมาก็คือ สองลูกศิษย์ชายหญิงของเกาะดอกท้อ แอบขโมยคัมภีร์ไปหนีจากเกาะแล้วก็ไปฝึกกันเอง...แต่อย่างที่บอก เก้าอิมมีสองภาค ถ้าจะให้สุดยอดต้องฝึกจากหนึ่งมาสอง...แต่สองศิษย์ขี้โกงคู่นี้ ได้มาแต่ภาคสองก็ลงมือฝึกเลย...จนผิดทิศผิดทาง วิชาดีๆกลายเป็นวิชามารไป...ก็เลยกลายเป็นอสูรแฝดศพเหล็กกับศพทองเหลืองนั่นเอง...
ต่อมาภายหลังจิวแป๊ะทงรู้เข้าว่าโดนครอบครัวอึ้งเอียะซือเล่นกลเข้าให้แล้ว ก็กลับเกาะดอกท้อเพื่อไปทวงถาม...แต่ดันไม่ไปตัวเปล่า ดันหนีบเอาคัมภีร์เก้าอิมภาคแรกติดตัวไปด้วย...
พอเจอหน้ากัน อึ้งเอียะซือก็อาศัยเหลี่ยมกฎหมายเข้าสู้...กูบอกว่าจะไม่ดูคัมภีร์ของมึง กูก็ไม่ได้ดูเลยซักนิด...คัมภีร์ที่สาบสูญไปเพราะมึงฉีกเอง...ไอ้คัมภีร์ที่กูมี เมียกูเขียนขึ้นเองโว้ยไม่เกี่ยวกับมึง กูไม่รับผิดชอบ...
แล้วอึ้งเอียะซือก็บอกข่าวน่าตกใจ...”แล้วมึงรู้มั้ย เมียกูตายแล้ว”...ข่าวนี้ทำเอาจิวแป๊ะทงชะงักไปเลยทีเดียว...
โฆษณา