เราสูญเสียความดีเพราะจิตใจถูกรบกวน โดยเฉพาะในพื้นที่สาธารณะ คนสูบบุหรี่ที่ป้ายรถเมล์ การคุยโทรศัพท์เสียงดังในรถไฟฟ้าใต้ดิน ทั้ง ๆ ที่เรานั่งหรือยืนติดกับเขาในระยะห่างแค่ 5 นิ้ว แต่ถูกปฏิบัติเหมือนไม่มีใครนั่งหรือยืนอยู่รอบ ๆ ข้าง บางคนมีกลิ่นน้ำหอมฉุน ๆ บางคนมีกลิ่นตัว นึกในใจไม่มีใครที่บ้านบอกเขาเลยหรือ
Cr. Google
เรารักหมาแมว แต่เรามีมูลหมามาถ่ายหน้าประตูบ้าน ครั้งหรือสองครั้งยังพอทน แต่ถ้ามันเกิดขึ้นทุกวัน เราก็รับไม่ได้ เคยคิดว่าถ้าเรารักหมาจริง เราก็ต้องฝึกหมาให้ถ่ายเป็นที่ ในบริเวณจำกัดของบ้านตนเอง อย่าอ้างว่าหมามันเดินได้อิสระ เป็นเจ้าของหมาต้องรับผิดชอบ และเห็นใจเพื่อนบ้าน อีกอย่างนึง คุณชอบฟังเพลง เราก็ชอบฟังเพลงเหมือนกัน แต่บางทีการเปิดเพลงดัง ๆ เผื่อแผ่เพื่อนบ้าน ถ้าใจกว้างสักนิด รู้ไหมว่าบางคนเขาทำงานผลัดกลางคืน เขานอนกลางวันไม่ได้เพราะเสียงเพลงดัง ๆ จากบ้านคุณ แต่ละคนมีรสนิยมดนตรีไม่เหมือนกัน เพลงของคุณมันอาจจะอุบาทว์ในความคิดของคนอื่นก็ได้ ความอดทนมีขีดจำกัด เราจึงไม่แปลกใจเลยกับข่าวหน้าหนังสือพิมพ์ การทะเลาะด่าทอ การฆ่าเอาชีวิตกันกับเรื่อง บาดหมางเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เป็นเรื่อง
Cr. Google
ข้างบ้านจอดรถในพื้นที่ใกล้เคียงกับบ้านเรา อ้างว่าเป็นที่สาธารณะ หลายคนอ้างสิทธิแบบนี้ รู้แหละว่าคุณทำได้ แต่รู้ไหมว่าเพื่อนบ้านตีวงรถเข้ามาจอดรถในบ้านของตัวเองไม่ได้เพราะติดรถของคุณ บางคนไม่จอดรถหน้าบ้านตัวเองแต่ไปจอดรถที่อื่น เพราะต้องการใช้พื้นที่หน้าบ้านตัวเองตากเสื้อผ้า รู้แหละว่าคุณทำได้ แต่เพื่อนบ้านเขามองคุณคนละเรื่องกันเลย คุณอ้างสิทธิเรื่อย ๆ คุณสูบบุหรี่ในที่สาธารณะ คุณมีสิทธิ แต่ลองมองรอบ ๆ ถ้ามีจิตสำนึก คุณอดทนสักหน่อยแล้วกลับไปสูบที่บ้านคุณดีกว่าไหม? คนที่แออัดยัดเยียดที่ป้ายรถเมล์เขาต้องมาทนดมกลิ่นบุหรี่ของคุณ ลำพังความเครียดจากทั้งที่ทำงานและที่บ้านก็มากเพียงพอแล้ว ยังต้องมาเจอกับคนประเภทนี้อีก
Cr. Google
เราปรับพื้นที่หน้าบ้านให้มีวิสัยทัศน์ที่น่าอยู่ น่ามอง แน่ล่ะว่ามันเป็นพื้นที่สาธารณะ เราลงทุนลงแรงจัดพื้นที่ให้ดูสะอาด แต่ไม่นานจะมีกระป๋องเบียร์ เศษก้นบุหรี่ ขวดลิโพ ฯลฯ ทิ้งสกปรกเรี่ยราด ป้ายประกาศขายของ แผ่นพับ ใบปลิว รวมทั้ง graffiti ข้อความส่วนตัวของคุณ บางอันก็ขำ ๆ บางอันก็อืม คิดได้ไงเนอะ ไม่ได้ดูถูก แต่หลายอย่าง ๆ มันก็มีวรรณะในกลุ่มคนนั้น ๆ เทศกาลลอยกระทง คุณมาเก็บดอกไม้ริมทางที่คุณไม่ได้ปลูกหรือดูแล คุณทำบุญให้แม่น้ำ ขอโชคลาภ บูชาพระแม่ธรณี แต่คุณอยากเซฟค่าใช้จ่าย เราทำใจไว้แล้วแหละ คุณก็คงอ้างอีกสินะว่ามันเป็นพื้นที่สาธารณะ
Cr google
จิตใจเราถูกรบกวนครั้งแล้วครั้งเล่า จากแสงสีเสียง ให้ลุ่มหลง ให้โลภ โกรธ งมงายไม่เว้นแต่ละวัน ถูกกดขี่เอารัดเอาเปรียบ ถูกทำให้เจ็บใจเจ็บแค้นต่าง ๆ นานา แล้วจะดำรงความดีไว้ได้อย่างไร เราลืมไปแล้วว่าการเสียสละที่นั่งให้สตรีตั้งครรภ์ในรถไฟฟ้าเป็นสิ่งที่ควรทำ คุณจะอ้างสิทธิว่าก็ฉันนั่งมาก่อน? คุณกรูเข้ารถไฟฟ้าเพราะคุณจะได้ที่นั่ง รู้ไหมว่าบางคนเขามองอยู่แต่เขาก็เงียบไม่อยากใส่ใจ รู้อยู่แล้วว่ามันเป็นเรื่องปกติ ทำได้อย่างเดียวคือทำใจ สังคมทุนและบริโภคนิยมที่เราเห็นเป็นเรื่องปกติ ทางเดินเท้าริมถนนฟุตบาทแคบ ๆ เช่น ซอยคอนแวนต์ สีลม กลายเป็นที่วางขายของ ขายอาหาร คุณบอกว่ามันเป็นอาชีพสุจริตที่ต้องเลี้ยงปากท้อง คุณขอความเห็นใจ แต่มันเบียดเบียนเรา เราต้องลงมาเดินในถนนแทน เสี่ยงต่อการถูกเฉี่ยวชน สังคมอลุ้มอล่วย? วัฒนธรรมไทย? ภาพแบบนี้เห็นมาตั้งแต่เกิดแล้วจะมาเรียกร้องทำไม?
Cr. Google
เหมือนบ่นนะ แต่เขียนจากใจ
🌹🌹🌹
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
