เรื่องเล่าตอน "ความรักที่มาในคราบของความหวังดี"
ความรักคือสิ่งที่คนทุกคนปรารถนา
แต่ความรักก็มีราคาของมัน
จะถูกหรือแพงขึ้นอยู่ว่าเราพึ่งพามันมากน้อยแค่ไหน
ยิ่งโหยหามากยิ่งรู้สึกขาดมันไม่ได้
ยิ่งคิดจะครอบครองมากยิ่งสูญเสียมันไปไม่ได้
ความรักที่แท้จริงคือสิ่งสวยงาม
แต่บางคนก็ไม่รู้ตัวว่ากำลังเสพความรักเกินขนาด
ปล่อยให้มันเข้ามากัดกร่อนกินใจ
กลายเป็นทาสของความรัก
จะสุขหรือทุกข์ขึ้นอยู่กับคนอีกคน
มันมีเส้นบางๆ ที่คั่นกลางระหว่างความรักและความหวังดี
รักโดยไม่คาดหวังต่างจากรักที่แอบหวังผลมากมาย
คุณพ่อคุณแม่ครับ เคยไหมที่รู้สึกอยากได้รับความรักจากลูก
เหมือนกับที่เรารักและปรารถนาดีกับเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข?
บางทีก็แอบคิดแทนเขาว่าอะไรที่น่าจะเหมาะกับเขามากกว่า
เผลอเอาประสบการณ์ส่วนตัวมาตัดสินอะไรบางอย่างแทนเขา
ตั้งแต่เรื่องการเลือกที่เรียน การคบเพื่อน คบแฟน
หรือแม้กระทั่งการเลือกอาชีพและคู่ครอง
คุณครับ เคยไหมที่เผลอเข้าไปจัดการชีวิตของเพื่อน
ด้วยการให้คำปรึกษาสารพัด แต่พอเป็นเรื่องของตัวเอง
กลับไม่เชื่อสิ่งที่เพื่อนพูดและปลอบใจ?
คุณครับ เคยไหมที่อยากได้คู่แท้มาเป็นคนรัก
คนที่เข้าใจและล่วงรู้ความรู้สึกของเราทุกอย่าง
แต่เรากลับไม่เคยบอกความต้องการของเราให้ชัดเจน?
บางคนเผลอคิดว่าเขากับเราคือคนๆ เดียวกัน
เข้าไปเจ้ากี้เจ้าการแสดงความเป็นเจ้าของ
เข้าไปจำกัดสิทธิ์เสรีภาพของเขา
เพียงเพื่อความสบายใจของตัวเราเอง
ความหวังดีของทุกคนเริ่มต้นจากคำว่า "แคร์"
แต่เราแน่ใจแล้วหรือว่าสิ่งที่เราทำไปเป็นเพราะ
เราเข้าใจความรู้สึกของเขาอย่างถ่องแท้
มองในมุมของเขา ยืนอยู่เคียงข้างเขา
ไม่ใช่เป็นการบังคับยัดเยียดสิ่งนั้นให้โดยที่เขาไม่ได้ร้องขอ
ท้ายที่สุดแล้ว เราทุกคนต่างต้องดูแลใจของตัวเองให้ดี
ชอบก็บอกว่าชอบตรงๆ ไม่ชอบก็แค่พูดปฏิเสธไปตรงๆ
ยินดีและน้อมรับความปรารถนาดีจากทุกคน
แต่ไม่ฝากความหวังหรือรับมันมา
โดยไม่ได้ฟังเสียงหัวใจของตัวเอง
การได้รับความรักและได้การยอมรับจากผู้อื่น
อาจทำให้เรามีตัวตนที่น่ายกย่องและเป็นที่ชื่นชอบ
แต่การเห็นคุณค่าและยอมรับข้อบกพร่องของตัวเองต่างหาก
ที่ทำให้เราอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงได้ง่ายกว่า
และที่สำคัญสบายใจกว่ากันเยอะเลย คุณว่าจริงไหม?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
