สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องอยากจะมาเล่าให้ฟัง เป็นเหตุการณ์หนึ่งที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน. ขอตั้งชื่อว่า “ชีวิตที่เฉียดความตาย”
“เจน” กำลังตั้งท้องลูกคนที่3ได้8เดือน. มีอยู่วันหนึ่งเธอเจ็บท้องมาก จึงได้ไปโรงพยาบาล เพื่อให้หมอเช็คอาการ ว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า. เธอใช้เวลานานมากกว่าจะผ่านขั้นตอนการตรวจ. แน่นอนมันย่อมทำให้เธอเป็นกังวนไม่น้อย. ในหัวก็ได้แต่ภาวนาขออย่าให้เป็นอะไรมากเลย ..”ถ้าจะว่าเจ็บท้องจะคลอด มันก็ยังไม่ถึงกำหนดที่จะคลอดนี่นา”เธอคิด และแล้วผลการตรวจก็ออกมา.
..”คุณต้องอยู่โรงพยาบาลสักพักนะครับเพื่อคอยสังเกตุอาการ อาการที่คุณเป็นคือ ภาวะรกเกาะต่ำ มันเป็นอันตรายต่อแม่และลูกในท้อง” คุณหมอพูด.
พอได้ยินดังนั้นเธอ รู้สึกเหมือนหัวใจหล่นไปที่ตาตุ่ม. แต่คุณหมอก็ได้พูดให้กำลังใจ “ แต่มันก็มีโอกาสที่จะกลับมาเป็นปกติได้ ดังนั้นช่วงนี้ให้อยู่ในความดูแลของหมอ ครับ.”
เจนอยู่โรงพยาบาล จาก1วัน 1อาทิตย์1เดือน ทุกๆวันพยาบาลและหมอก็มาตรวจทุกอาทิตย์ก็ไปทำอัลตราซาวด์ ทุกครั้งก็มีความหวังว่ามันจะปกติ แต่มันก็ได้แค่หวัง. สุดท้าย ใกล้กำหนดคลอด หมอจำเป็นต้องผ่าคลอด. เพราะว่าจะคลอดแบบธรรมชาติไม่ได้ รกปิดช่องคลอด ถ้าเป็นสมัยโบราณ ..เคส .แบบนี้คงไม่รอดทั้งแม่และลูก แต่ทุกวันนี้การแพทย์ก้าวไกลมาก จึงไม่ต้องกังวนมาก. แต่ก็ใช่ว่าจะวางใจได้100%
เจนอยู่โรงพยาบาลในความดูแลของหมอและพยาบาล1เดือนจนครบกำหนดคลอด หมอจึงหาวันเวลาเพื่อผ่าคลอด หมอได้อธิบายให้ฟังว่า “จะผ่าคลอดได้เมื่อ เด็กที่อยู่ในครรภ์ มีความพร้อม และมั่นใจว่าจะปลอดภัย เมื่อเด็กออกมาสู่โลกภายนอก “ นี้คือเหตุผลที่หมอไม่ยอมผ่าคลอดให้ตอนที่รู้ว่าไม่สามารถคลอดแบบธรรมชาติได้. (เจนได้ขอร้องหมอใ้ห้ผ่าคลอด เพราะว่า เบื่อที่ต้องนอนทั้งวัน ไม่ได้ทำอะไร).อยากกลับบ้าน
การผ่าคลอด ผ่านไปด้วยดี เจนมารู้สึกตัวตอนพยาบาลเรียกชื่อ ปลุกให้ตื่นแต่สายตายังพล่ามัว ไม่ชัด ได้ยินเสียงลากเตียงไปตามทางเดิน แล้วไปสู่ห้องเฝ้าระวัง เจนรู้ตัวว่ามีสายระโยงระยางกับตัวเอง ทั้งสายน้ำเกลือและให้เลือด ออกซิเจน เต็มไปหมด ไหนจะท่อนล่างอีก ความรู้สึกตอนนั้น เธอถามตัวเองว่า”ฉันเป็นอะไร?”แต่เหมือนกับความมึนงง ปนความง่วง หนังตาอยากจะเปิด แต่มันหนักเหลือเกิน. ได้ยินแต่เสียงพยาบาลพูด “ พึ่งให้มอฝีนไปค่ะ ก็เลยหลับ” แค่นั้นล่ะ แล้วก็ไม่รู้เรื่องอีกเลย
มารู้สึกตัวอีกที่ ได้ยินแต่เสียงเครื่องมืออุปกรณ์อะไรไม่รู้ ดังตึก ตึก อยู่ใกล้ๆ พยายามลืมตาที่มันหนักอึ้ง มองทอดไปทางปลายเท้า ทันไดนั้น!! เธอก็เห็นเป็นผู้หญิงใส่เสื้อสายสีเหลืองหันหลังให้เธอ เธอได้แต่ถามตัวเอง ใคร?!..แล้วผู้หญิงคนนั้นก็หายไป. ทันไดนั้นเธอก็รู้สึกว่าที่ท้องของเธอมีอะไรไหลจากหน้าท้องขึ้นมาเรื่อยๆช้าๆเธอพยายามเรียกหาพยาบาล ในใจก็คิดว่าตังเองจะตายแล้วหรือ. เธอได้แต่ภาวนาขอให้ตัวเองมีชีวิตรอด คิดถึงบุญกุศล ถ้ารอดชีวิตไปจะทำบุญให้มากๆ. คิดไปสารพัด เธอเริ่มหายใจลำบากเพราะมันไหลมาถึงหน้าอกแล้ว เธอคิดว่าคงจะไม่รอดแล้ว วินาทีนั้นภาพหน้าแม่ของเธอก็โผล่มา ..เหมือนสวรรค์ยื่นมือลงมา.......
#ยังมีต่อนะคะ#
ติดตามตอนต่อไปค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
