11 เม.ย. 2020 เวลา 19:04 • เกม
บทความนี้ผมจะเขียนเกี่ยวกับคำว่า”ชัยชนะ” แน่นอนทุกคนบนโลกใบนี้ล้วนแล้วต้องการสิ่งนี้ทุกๆคน ไม่ว่าจะเป็นกีฬา การเรียน การงาน เล่นเกมส์ และอีกหลายๆอย่าง แต่สำหรับผม อย่างที่บอกผมชื่นชอบเล่นเกมส์มาตั้งแต่เด็ก ผมจะพูดถึงเรื่องชัยชนะจากการเล่นเกมส์,,,
ถ้าจำไม่ผิดผมก็จับจอยเกมส์ตั้งแต่ อายุได้ 3 ขวบ (ถ้าจำไม่ผิดนะครับ) เกมส์แรกของเด็กยุค 90 ก็คงต้องหนีไม่พ้นเกมส์ตลับที่เรียกกันติดปากว่า เกมส์ FR เกมส์ที่เล่นเกมส์แรกและผมไม่มีวันลืมเลยคือ Contra จนกาลเวลาเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เทคโนโลยีมากขึ้น เราเองก็เติบโตมากขึ้น ผมจำได้ว่าผมเป็นเด็กคนนึงที่หลงรักการเล่นเกมส์เป็นอย่างมาก อันนี้ผมขออนุญาติ ไล่ Timeline ในการเล่นเกมส์ของผมเลยละกันเบื้องต้น ก็คือ FR> Ps1 > PC > Ps2 > Ps3 > จนปัจจุบัน เกมส์มือถือ,Ps4และ Pc เข้าเรื่องเลยดีกว่า ตอนเด็กๆผมเล่นเพื่อความสนุกสนาน ตอนนั้นทางบ้านก็ ค่อนข้าง support เรื่องการเล่นเกมส์ แต่ผมจะเล่นได้ก็ตอนวันศุกร์หลังเลิกเรียน เสาร์ และ อาทิตย์ และจะต้องเก็บเกมส์ให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ในตอน 18.00 หรือ 6 โมงเย็นของทุกวันอาทิตย์ ซึ่งเป็นคำสั่งของแม่ผมเอง 5555+ แน่นอนยิ่งเราเล่นเราก็เก่งขึ้นเรื่อยๆ รู้หลายหลายของเกมส์เพล รู้ว่าเกมส์นี้คือแนวนี้นะอย่างนี้นะ ผมต้องบอกเด็กยุคใหม่ก่อนนะครับว่า สมัยนั้นจะหาความรู้จากเกมส์ที่เราเล่นได้ คือ หนังสือเกมส์รายสัปดาห์นะครับ (อารมณ์เหมือนหนังสือพิมพ์ที่ผู้ใหญ่สมัยก่อนชอบอ่านแต่จะเป็นหนังสือข่าวเกมส์ต่างๆ) เดี๋ยวผมจะหาภาพมาให้ทีหลังนะครับ แน่นอนว่าโอโหบางเกมส์ถ้าเราเล่นแนว puzzle นี่ มั่วมั่งอะไรมั้ง ให้พี่เล่นให้มั้งต่างๆนานา แต่สิ่งหนึ่งที่ผมภูมิใจในตอนเป็นเด็กก็คือ ถ้าเราไม่รู้ว่าเกมส์ที่เราเล่นจะไปต่อยังไง ผมเปิด Dictionary (หนังสือแปลภาษาอังกฤษเป็นไทย) เลยครับ มันเลยทำให้ทุกวันนี้ผมมีภาษาที่แข็งแรงอีกทั้งผมก็ได้เกรด 4 วิชานี้มาตลอดด้วยความชอบส่วนตัวเป็นทุนเดิม นี่คือข้อดีอย่างที่ 1 ส่วนข้อดีอย่างที่ 2 ของผม อันนี้พูดตามตรงนะครับไม่ได้โลกสวย ไม่ว่าผมจะเล่นแพ้คอมยังไงอะไรก็ตามหรือเล่นไม่ผ่าน ผมไม่เคยหัวร้อนไปด่าใคร ไม่เคยพังข้าวของ ไม่เคยขว้างจอยทิ้ง อันนี้ผมไม่รู้เหมือนกันว่า เออก็แค่เล่นใหม่ซิ จนวันนึงที่เราเล่นเกมส์คนเดียว และมันก็มีเกมส์ที่เล่นกันได้ 2 คนนิ นั่นละครับ คือจุดเปลี่ยนความคิดของผมไปพักนึง เช่นเคย Wining มั้ยแสรด 5555+ เกมส์ต่อสู้อย่าง Tekken เกมส์มวยปล้ำ อะไรก็ได้ที่ทำให้เราสามารถแข่งกับคนอื่นได้ ด้วยความที่ตอนนั้นในระแวกบ้านผม เป็นช่วงที่ ผมมีเพื่อนเยอะมาก ขอท้าวความไปนิดนึงนะครับว่า สมัยที่ผมเด็กๆ ผมมีเพื่อนบ้านที่รุ่นราวคราวเดียวกัน ถึง 7-8 คน ห่างกัน 1-2 ปี ไม่ก็เป็นรุ่นพี่ที่แก่กว่าไปเลย หรือ น้องที่อ่อนกว่าไปเลย สมัยนั้นทุกเย็นเราจะมาเล่นเตะบอล ปั่นจักรยาน เยอะครับ เอาไว้ใครสนใจผมจะเขียนบทความส่วนนี้ให้ นั่นละครับ ตอนนั้นบ้านผมเป็นบ้านเดียวที่มีเกมส์ Play station1 ใครๆก็อยากมาดูผมเล่นเกมส์ อยากมาเล่นด้วย และนี่ละครับคือจุดเปลี่ยน ผมเล่นชนะทุกคน ทุกเกมส์ ผมเล่นสุดความสามารถ บางทีก็เยาะเย้ยเล็กๆ จนนานไปนานไป ผมรู้สึกว่า เห้ยมันไม่ใช่ละ เราไม่ควรทำแบบนี้ เพราะอะไร? เพราะผมเห็นน่าเพื่อนที่มาเล่นรู้สึกเศร้า เพราะแพ้ ใช่ครับ ไม่มีความรู้สึกอื่นเลยนอกจากเศร้า เล่นไปก็แพ้ ตอนนั้นเองที่ผมรู้สึกว่า มันทำให้ผมไม่อยากชวนใครเล่นเกมส์อีกเลย คือถ้าเล่นก็ออกไปเล่นนอกบ้านกัน ไปปั่นจักรยาน เตะฟุตบอล ไล่ขับจับ ซ่อนหากันดีกว่า แต่ด้วยความที่บ้านเพื่อนๆผมไม่ค่อยมีเงิน เขาก็อยากที่จะเล่นเกมส์ เพราะมันเป็นอะไรที่แปลกใหม่ จนพี่ชายผมคงเห็นพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของผม พี่ชายผมเลยพูดว่าทำไมไม่ชวนเพื่อนมาเล่น ผมก็นิ่งเพราะไม่กล้าพูด พี่ชายผมก็พูดขึ้นว่า หวงเพื่อนหรอ ผมเองก็บอกไม่ได้หวง หลังจากนั้นผมเองก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ หลังจากนั้นไม่มีกี่วัน พี่ชายผม ก็มาชวนผมเล่น ผมเองก็บอกว่าไม่อยากเล่นผมชนะพี่จนเบื่อแล้ว และสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นคือ ,,,,คือผมขอไว้ต่อตอนต่อไปนะครับ อาจจะเป็นบทความแรกที่ผมเคยเขียนยาวขนาดนี้ ขาดตกบกพร่องยังไง หรือท่อนไหนเขียนผิด ขออภัยผู้อ่านด้วยนะครับ ไว้ผมจะมาเล่าให้ฟังต่อ อิอิ
โฆษณา