12 เม.ย. 2020 เวลา 11:56 • ความคิดเห็น
#พลัด#
cr.สาวจันทร์รำพัน
มือของเราที่เกาะกุมกันไว้ ค่อยๆคลายลงเหลือเพียงสัมผัสแผ่วเบาที่ปลายนิ้ว
ที่คลับคล้ายคลับคลาว่ามันเคยมีอยู่ แต่ไม่จริง
เราต่างจมลงไปในทะเลของชีวิต ว่ายวนอยู่ในภาระอันหนักอึ้ง
กระเสือกกระสนอยู่ในคลื่นกาลเวลา ที่กลืนกินชีวิตเราไปทีละน้อย
เมื่อผ่านพ้นพายุที่โหมกระหน่ำ เรากลับมองเห็นเพียงความว่างเปล่า
เหลือเพียงตัวเรากับลมหายใจที่อ่อนล้า
ครุ่นคิดถึงชีวิตที่ผ่านมา กับบางสิ่งที่หล่นหายไปในระหว่างทาง..
....
โฆษณา