“ชีวิตที่เฉียดความตาย”#2
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่ มาเลเซีย
ภายในห้องเฝ้าระวัง สำหรับผู้ป่วยอาการหนัก หรือห้องปลอดเชื้อ. ห้าม!!คนเข้าเยี่ยม เข้าได้เฉพาะญาติ 1คน
..วินาทีที่เจนกำลังต่อสู้กับความกลัว ที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวเอง. เธอจะพูดหรือร้องก็ไม่ได้. แค่แรงจะขยับตัวยังไม่มี. ความเจ็บปวดจากบาดแผลผ่าตัด ที่ถูกข่มไว้ด้วยมอร์ฟีน มันช่วยให้เธอคลายเจ็บปวดไปได้ช่วงเวลาหนึ่ง
เธอเริ่มหายใจลำบาก มือเริ่มไขว่ขว้า แต่ก็ทำได้แค่ขยับ เพราะมันถูกล็อคไว้ เธอเริ่มรับรู้แล้วว่าวินาทีของชีวิตมันใกล้เข้ามาแล้ว พร้อมกันนั้นความคิดก็ประดั่งเข้ามา. “ ฉันจะตายไม่ได้!! ฉันยังไม่อยากตาย ฉันจะต้องรอด ฉันยังไม่ได้เห็นหน้าลูกเลย สวรรค์!!ได้โปรดฉันยังไม่อยากตาย!! หลวงพ่อ จรัญ ช่วยลูกด้วย...เจนคล่ำควรอยู่ในใจ ทันใดนั้นความรู้สึกว่ามีน้ำไหลจากหน้าท้อง ขึ้นมาสู่หน้าอกได้ช้าลง. ได้ยินแต่เสียงพยาบาลและหมอพูดอยู่ข้างเตียง
เจนจำได้เลือนลางเพราะสายตาพร่ามัวมาก จะครึ่งหลับครึ่งตื่น. “เอาไปห้องผ่าตัดด่วนนะ” หมอพูด
“ค่ะ”. พยาบาล. “ภรรยาคุณต้องได้รับการผ่าตัดอีกรอบนะคุณชอง” หมอพูดกับสามีเจน สิ้นเสียงคุยกันแล้วเจนก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกแล้ว
...รู้สึกตัวตื่นอีกครั้งเมื่อออกจากห้องผ่าตัดแล้ว มาพักฟื้นที่ห้องเดิม อาการของเจนดีขึ้นแล้วก็ย้ายมาอยู่ห้องเฝ้าระวังคลอด ซึ่งจะมีพยาบาลมาเฝ้าตลอด24ชม. เจนยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้พยาบาลต้องคอยทำทุกอย่างให้ ทั้งเช็ดตัว แปรงฟัน เปลี่ยนผ้า หมอก็มาดูอาการทุกวัน รู้สึกว่าหมอจะวุ่นมากกับเคส ของเจน
รวมเวลา4วันที่อยู่ในห้องเฝ้าระวังหลังผ่าคลอด พออาการดีขึ้นหมอก็ ให้ออกมาอยู่ห้องปกติ ที่นี้ต้องมาฝึกเดิน เพราะนอนติดเตียงหลายวัน หมอแนะนำให้เดินรอบเตียงและบริเวณห้อง ..ถ้าเดินได้เร็วก็จะได้กลับบ้าน แน่นอนมันไม่ใช่เรื่องง่าย. เจนเข้มแข็งมาก จนได้รับคำชมจากพยาบาล. ทุกวันพยาบาลจะเอาอุปกรณ์ชนิดหนึ่งมาให้เป่าถ้าลูกแดงๆนั้นขึ้น2ลูกพร้อมกัน ถึงจะกลับบ้านได้
10. กว่าวันผ่านไป สุขภาพของเจนดีขึ้น หมอจึงให้กลับบ้านได้. พร้อมลูกน้อย
“พอก้าวขึ้นรถ ที่สามีมารับ ความรู้สึกมันโล่งๆยังไงไม่รู้หรือเป็นเพราะว่าอยู่โรงพยาบาลนานไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ มันเหมือนจะจำรถ,บ้าน ตัวเองไม่ได้ เหมือนเป็นของใหม่ ทุกอย่างมันใหม่หมด ในความรู้สึก “ เจนคิด
พอตอนหลังมารู้ความจริง สามีของเจนเล่าให้ฟังว่า
“ตอนอยู่โรงพยาบาล หมอโทรมาบอกเขาว่าเจนอาการหนัก สามีเลยรีบไปโรงพยาบาลด่วน หมอบอกว่าเจนเลือดไหลไม่หยุด ให้เลือดไปแล้ว...หมอต้องผ่าอีกรอบและตัดมดลูกทิ้ง สามีเลยยอมให้ทำเพื่อรักษาชีวิตเราไว้” ลูกชายของเจนน่ารักมากแข็งแรงดี เคสของเจนนี่หมอพูดเลยว่ามหัศจรรย์ มากๆ
เจนบอกว่า “เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้รู้เลยว่า การคลอดลูกเป็นการเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายของแม่ ถ้าเป็นสมัยก่อนคงไม่รอดทั้งแม่และลูก “. เพราะฉนั้นคนที่เป็นลูกพึงระลึกไว้เสมอว่า การเกิดของเรานั้นมันคือ การเสี่ยงตายของแม่. การเกิดนั้นมันแสนยาก อย่าได้คิดทำร้ายตัวเอง เราประเสริฐที่สุดที่ได้เกิดมาเป็นคน
.....ความตายจะมาย่างกายเราได้ทุกเวลา ขออย่าได้ประมาทในชีวิต......
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
