เรื่องราว1ปี
ตลอดระยะเวลาร่วมหนึ่งปีบนพื้นแผ่นดินปัตตานี มีหลายสิ่งเกิดขึ้นทั้งความรัก ความผูกพันธ์ ความสุข ความเศร้า ความไม่เข้าใจ การให้อภัย มันมีมากมายหลายอารมณ์ เสียเหลือเกินสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ สิ่งสำคัญที่ผมภูมิใจและประทับใจคือ มิตรภาพ ที่จะบอกว่าตัวผมเองทำให้มันเกิดขึ้นหมด ก็ไม่ได้ ถ้าหากไม่มีการเปิดใจหันหน้าเข้าหากันเพื่อแก้ปัญหา มันกลับกลายเป็นสิ่งที่ทำลาย และบดบังสิ่งดีงามในจิตใจ ของเราเอง แค่คำว่าเปิดใจ ขอบคุณทุกคนที่อยู่รอบกายผม ณ ที่แห่งนี้ดินแดนลังกาสุกะ ที่หลายๆคนมองว่าอันตราย โหดร้าย และน่ากลัว มันมีหลายๆสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง ทำให้คำเหล่านั้นกลายเป็นข้อกล่าวหาที่น่ารังเกียจ ในความเป็นจริงแล้วคนปัตตานีเป็นกลุ่มสังคมที่น่ารักมากๆ ผมเรียกว่ากลุ่มสังคมไม่ได้หมายถึงการแบ่งแยกนะครับ หมายถึงการใช้ชีวิตในแบบฉบับของวัฒนธรรมที่แตกต่าง อย่างที่ทุกคนเคยได้ยินเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เราเลือกใช้ชีวิตได้ คนที่นี่แม้ต่างวัฒนธรรม แต่ความมีน้ำใจ การช่วยเหลือ เกื้อกูลกัน ไม่ได้จางหาย กลับกลายเป็นสิ่งที่มองดูแล้วมันทำให้ภาพลักษณ์ ของจังหวัดที่ว่าน่ากลัวหายไป มันหายไปตอนไหนไม่รู้ความกลัวที่ว่า เพราะอยู่ที่นี่มาร่วมปีผ่านเหตุการณ์หลายรูปแบบมาก ทุกคนก็ยังเป็นมิตรเสมอ ไม่ว่าจะเทศการ รายอ แห่เจ้าแม่ หรือ แห่เทพศาลเจ้าอื่นๆ ทุกคนช่วยเหลือตามแต่หน้าที่ของตน ไม่ก้าวกายกัน มันทำให้เป็นความแปลกที่ลงตัว และผมเชื่อว่ามันเป็นสิ่งสวยงามที่ไม่สามารถหาที่ไหนได้ ในโลกจากจุดที่ทุกคนมองว่ามีแต่ความขัดแย้ง ในความเป็นจริง มันไม่มีสิ่งเหล่านั้นอันนี้คือที่ผมเห็นด้วยตาตัวเองในเขต อำเภอเมือง นะครับ ต้องขอบอกไว้ก่อน ไม่ใช่ว่าถ้ามีคนไปใช้ชีวิตแบบผมสักปีนึงในส่วนอำเภออื่นแล้วไม่เจอความสงบ ความสวยงาม ความลงตัวของวัฒนธรรม แล้วบอกว่าผมคิดไปเองนะครับ
แล้วผมจะมาเล่าต่อครั้งแรกปัตตานี ในบทความต่อไปครับ ขอบคุณที่ สละเวลาอ่านครับ ฝากติดตามผลงานด้วยนะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
