COVID ชิดซ้าย ( ชีวิตการต่อสู้ในระหว่างโควิดระบาด)
COVID -19 ชื่อนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน มีพลังและอานุภาพเหลือเชื่อไปถึงที่ไหนวงแตกที่นั้นเราเรียกว่า Social Distancing อยู่ห่างๆกันนะได้โปรดอย่ามาเข้าใกล้ฉัน ถ้าไม่เชื่อกันละก็ ไม่ตายก็คางเหลือง
กลับบ้าน " กลับบ้านบ้างหรือเปล่าคะ" คำถามแรกทีฉันมักจะถามเมื่อเจอคนไทยที่อาศัยอยู่ในสหรัฐ " นานๆทีไม่ค่อยอยากกลับหรอกอากาศเมืองไทยร้อนมากไม่ชอบ" อืมม!!! เจ็บจี้ด เมืองไทยไม่ดีตรงไหน คิดในใจแล้วรีบเดินหนีไป หรือจะมีแต่ฉันคนเดียว ที่ตื่นเต้นมีความสุขทุกครั้งที่ได้กลับบ้าน กลับเมืองไทย
Statue of Liberty the symbol of America
4 ม.ค. 2563 เพื่อนชาวอเมริกันผู้แสนน่ารักมาส่งฉันที่สนามบินเล็กๆในรัฐNebraska เรากอดกันแน่นก่อนโบกมือลา ฉันต้องกลับมาอีกแน่นอนภายใน 6 เดือนเพราะกฎหมายกรีนการ์ดของสหรัฐกำหนดไว้ Los Angeles (LA) สนามบินใหญ่ในสหรัฐที่แวะเปลี่ยนเครื่องผู้คนพลุกพล่านร้านอาหารเต็มทุกร้าน ต้องรอขึ้นเครื่องหลายชั่วโมง แฮมเบอร์เกอร์ Mc Donald's กับCoke รองท้องไปก่อน อิ่มแล้วเดินดูร้านค้า ดูนักเดินทางหล่อๆเพลินไป สนามบิน LA ใหญ่มาก ต้องนั่งรถเมล์ไปต่อเครื่องอีกเทอร์มินอล ไม่ได้อยู่รวมในที่เดียวกันเหมือนกับสุวรรณภูมิบ้านเรา ถ้าเดินทางมาที่นี่ครั้งแรกมีสิทธิ์หลงเอาง่าย ๆ เพราะมีหลายเทอร์มินอลมากแยกตามสายการบินที่เราใช้บริการ ฉันใช้อเมริกันแอร์ไลน์ร่วมกับเจแปนแอร์ไลน์ เคยใช้สายการบินอื่น แต่ชอบเจแปนแอร์ไลน์ แอร์โฮสเตส สุภาพยิ้มแย้มอัธยาศัยดีเยี่ยม แม้ว่าฉันจะเป็นแค่ลูกค้าชั้นประหยัด และอาหารก็อร่อยมีเมนูให้เลือก ที่นั่งสบายมีจอทีวีเล็ก ๆ ส่วนตัวทุกที่นั่ง แต่ส่วนนี้ฉันไม่ค่อยได้ใช้บริการเพราะขึ้นเครื่องปุ๊บหลับปับ ตื่นตอนได้กลิ่นอาหาร
“ What do you like to eat Mam ? “
6 ม.ค. 2563 หลับ ๆ ตื่น ๆ ยาว 10 กว่าชั่วโมง ลืมตาอีกทีอ้าวถึงแล้วนาริตะ โตเกียว เวลาที่ญี่ปุ่นบ่าย 3 โมงกว่า ๆ เย็นวันที่ 6 มกรา 63 เวลาของเอเชียกับรัฐที่ฉันอาศัยอยู่ในสหรัฐต่างกันเกือบ ๆ 24 ชั่วโมง ทำให้รู้สึกงง ๆ อยู่เหมือนกัน พอเช็คตั๋วเดินทางอ้าว!!!! ต้องไปต่อเครื่องที่ฮานาดะ ไม่ใช่นาริตะ ตอนซื้อตั๋วออนไลน์ อ่านไม่ละเอียด เห็นภาษาอังกฤษขึ้นมาว่า 2 tickets left และดูแล้วราคาถูกคลิ๊กเลย โอว์!!! My God อุทานแบบฝรั่งเสียหน่อย สนามบินฮานาดะอยู่ที่ไหน หัวหมุนอยู่พักหนึ่งหลังจากกรอกข้อมูลเข้าเมืองมีแบบฟอร์มให้เขียน ชื่อ นามสกุล สัญชาติมาทำไม ในญี่ปุ่นพักที่ไหน นี่ขนาดแค่เดินทางผ่านนะ ฉันต้องแข่งกับเวลาเพราะต้องไปให้ทันเข็คอินที่สนามบินฮานาดะ ถามพนักงานทุกคนที่เจอเลยก็ว่าได้ ฉันจะเดินทางไปที่นั่นอย่างไร ใช้เวลานานเท่าไหร่ วิ่งลากกระเป๋า 2 ใบทุลักทุเลลงบันไดเลื่อนจากชั้นบนที่ตรวจคนเข้าเมืองลงไปซื้อตั๋ว รถ shuttle bus อยู่ชั้นล่างใกล้ทางออกขึ้นรถ 🚎 จ่ายเงินเพิ่มจากค่าตั๋วเครื่องบินประมาณ 1,300 บาท สรุปซื้อตั๋วเครื่องบินชั้นประหยัดจริงหรือเปล่าเนี่ย
พนักงานจัดคิวรถที่สนามบินนาริตะ สุภาพน่าชื่นชม
นิสัยประหยัดเพิ่งเกิดขึ้นกับฉันไม่นานนัก แต่ให้ผลลัพธ์ดีเยี่ยมกับชีวิตในวิกฤติโควิดขอบคุณแม่ของฉันที่เป็นตัวอย่างในเรื่องความประหยัด ประหยัดนะคะไม่ใช่ขี้เหนียว ใช้จ่ายในเรื่องที่จำเป็นต่อชีวิต เก็บเงินที่จะใช้ในเรื่องหุ่มเฟือยไว้ใช้ในคราวเจอวิกฤติของชีวิต ถ้าฟุ่มเฟือยก็เป็นหนี้ ฉันเองเจอวิกฤติเป็นหนี้บัตรเครดิตเต็มทุกใบนับ 10 ใบมาแล้วในช่วงหนึ่งของชีวิต ขอบอกว่าเข็ดกับหนี้บัตรเครดิตไปจนวันตาย ตอนนี้ฉันไม่มีบัตรเครดิตเลยสักใบ เพื่อน ๆ ในมหาวิทยาลัยที่สหรัฐ มองฉันแปลก ๆ และพูดว่า คนเชย ๆ คนโบราณเท่านั้นที่ยังใช้เงินสด ใคร ๆ ก็ใช้บัตรเครดิต เห็นไหมร้านค้าไหน ๆ ก็รับบัตรเครดิต
Time square New York
ครั้งหนึ่งฉันไปเที่ยวนิวยอร์กกับรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัย แล้วแวะไปชิมก๋วยเตี๋ยวญี่ปุ่นที่ร้านอาหารญี่ปุ่น ปรากฎว่าร้านอาหารไม่รับบัตรเครดิต รับแต่เงินสดเท่านั้น วันนั้นยุ่งยากมาก เวลาก็สองทุ่มแล้วฉันก็ไม่พกเงินสด ฉันยอมรับฉันคนเชย ๆ ฉันเลยไม่กดเงินสดติดตัวมามีแต่เดบิตการ์ด รุ่นน้องต้องนั่งรถกลับไปโรงแรมไปเอาเงินสดที่ฉันให้เธอไว้แชร์ค่าที่พัก เธอไม่พกเงินสดติดตัว เพราะเธอใช้แต่บัตรเครดิต ฉันต้องเป็นตัวประกันอยู่ที่ร้านรอนานเป็นชั่วโมงโชคดียังมีรถไฟใต้ดินกลับที่พัก เราซื้อตั๋วแบบซิตี้พาสไว้แล้ว ใช้ได้ 7 วันตลอดหริปเที่ยวนิวยอร์ค คิดเรื่องโน้นเรื่องนี่เพลิน ๆ มองนอกหน้าต่างเห็นแสงสว่างที่ขอบฟ้าเมืองไทยแล้ว เย้ เย้. ถึงบ้านแล้ว เมืองไทย บ้านของฉัน
The symbol of Suvanabhumi airport Thailand.
เช้าตรู่ 8 ม.ค. 2563 เช้านี้ที่สุวรรณภูมิ ถึงบ้านแล้ว ถึงเมืองไทยแล้วหัวใจของคนไกลบ้านพองโต มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แต่ยังไม่ถึงบ้านหรอกนะ แค่แวะเยี่ยมญาติผู้ใหญ่นำขนมที่ซื้อมาจากสนามบินฮานาดะ ไปให้ ขนมที่สนามบินญี่ปุ่นสวยน่ากินเหมาะเป็นของฝาก คนไทยที่ไปญี่ปุ่นซื้อกันเต็มร้าน ฉันแวะเยี่ยมญาติที่กรุงเทพ 2 คืน จึงเดินทางต่อไปภาคใต้ของประเทศไทย บ้านของฉัน
10 ม.ค. 2563 ถึงบ้านแล้ว บ้านเล็ก ๆ แต่สงบร่มเย็น เด็ก ๆ ทั้ง 8 ชีวิตของฉ้นยังสบายดี สวนผัก ผลไม้หลังบ้านยังรอฉันกลับมาดูแล อิสรภาพกลับมาอีกครั้ง ฉันสลัดรองเท้าบูท เสื้อโค้ช หมวกไหมพรม กางเกงยีนส์ เครื่องแต่งกายที่พันธนาการฉันไว้กับความหนาวเหน็บ เปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืด รองเท้าเตะกระโจนเข้าสวนหลังบ้านชื่นชมต้นไม้สีเขียว แสงแดดสดใส อิสระภาพในวันที่แสงแดดอบอุ่นสดใส ที่บ้านในเมืองไทย
Rumbutan เงาะโรงเรียนแสนอร่อยในสวนหลังบ้าน
ฉันกลับบ้านเพราะอยากกลับบ้าน คิดถึงบ้าน ไม่เกี่ยวกับโควิด ข่าวเรื่องโรคระบาดยังมาไม่ถึงเมืองไทยในวันนี้ 10 ม.ค. 2563 คนไทยรวมทั้งฉันยังไม่มีใครรู้จักโควิดเลย ความสุขยังกระจายอยู่รอบ ๆ ตัวเรา ฉันรักเมืองไทย
ปล. ชีวิตระหว่าง COVID - 19 ระบาด ติดตามตอนต่อไป. คิดว่าจะเขียน เล่าเรื่องชีวิตในสหรัฐ การขอวีซ่า การเรียนในมหาวิทยาลัย การขอทุน ตอนนี้ไม่แน่ใจยังมีใครอยากจะไปอยู่ที่นั้นอีกหรือเปล่า ช่วง stay home ช่วยชาติ มีเวลาว่างมากเล่าเรื่องการเดินทางกลับบ้านด้วยใจเบิกบาน กลับมาต่อสู้ COVID - 19 ร่วมกับพี่น้องชาวไทยทุกคน สู้ สู้ ขอบคุณคะ
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
