เริ่มจากกัน เพราะก้าวเดิน
กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กชายคนหนึ่งเรียนอยู่ที่โรงเรียนประถมในโรงเรียนเขามีเพื่อนสนิทอยู่มากเลยทีเดียว แต่แล้วพ่อกับแม่เขาก็ได้ย้ายที่ทำงานไปอยู่เมืองอื่น เขาต้องจากลากับเพื่อน เด็กชายเศร้าเสียใจที่ต้องจากเพื่อนของเขาไป แต่เวลาผ่านไปเขาก็เริ่มหายเศร้าเสียใจและหาเพื่อนใหม่ที่โรงเรียนแห่งใหม่ ไม่นานเขาก็มีเพื่อนใหม่เยอะขึ้นและก็สนิทได้กันได้เร็วมาก
พอเขาขึ้นมัธยมก็ได้ย้ายโรงเรียนอีกครั้งซึ่งโรงเรียนมัธยมไม่มีเพื่อนเก่าเขาซักคนเขาต้องเริ่มหาเพื่อนใหม่อีกครั้ง เขาก็คิดถึงเพื่อนเก่าอยู่นะแต่ไม่นานเขาก็หาเพื่อนใหม่ได้เยอะและก็สนิทสนมกันยิ่งกว่าเดิมแบบว่าพากันไปเที่ยวพากันไปเล่นนู้นเล่นนี้ และถ้ามีเรื่องทุกข์อะไรก็จะมาระบายกับเพื่อนเวลาอกหักก็มีเพื่อนปลอบซึ่งตอนนี้เด็กชายคนนี้มีความสุขกับเพื่อนกลุ่มนี้มาก แต่ช่วงเวลานี้เขาก็อยู่ในช่วงมัธยมต้นและใกล้จะขึ้นมัธยมปลาย พอเวลาผ่านไปเขาก็ต้องย้ายไปเรียนที่อื่นเพราะตอนนี้เขาจบมัธยมต้นแล้ว ซึ่งเขาไปเรียนที่อื่นเขาก็มีเพื่อนสนิทจากกลุ่มเดิมไปไม่ถึง2 คนแต่เขาไม่คิดอะไร เพราะในตอนนี้สิ่งที่เขาต้องกังวนคือการสอบเข้ามหาลัย เวลาเล่นก็น้อยลง ขนาดเวลาจะกินข้าวก็แทบจะไม่มี
เขาต้องต้องอ่านหนังสือทุกวันเพราะต้องการสอบเข้าคณะดีๆแต่เวลาเขาไปชวนเพื่อนเพื่อให้มาเข้าคณะเดียวกันกับเขาก็มีแต่คนบอกว่าเขาไม่ได้หรอกไม่เข้าด้วยหรอกขนาดเพื่อนสนิทยังไม่อยากจะไปด้วย เขาจึงมาคิดทบทวนกับตัวว่าตั้งแต่เขาเด็กจนโต เขามีเพื่อนจริงๆอยู่กี่คนเพื่อนที่จะไปด้วยกันอยู่กี่คนแต่เขาก็คิดได้ว่าการที่จะทำอะไรไม่ต้องไปสนใจใครไม่ต้องไปสนว่าใครจะทำกับเรามั้ยขอแค่ตัวเองเชื่อใจตัวเองและก้าวไปสร้างความฝันของตัวเองใหัเป็นจริงก็พอ เขาตัดสินใจสอบเข้าคณะที่เขาอยากเข้าและก็ได้
พอเรียนจบเขาก็ มีงานทำที่ดีและประสบความสำเร็จกับชีวิตมาก
ข้อคิด💡:อย่าหยุดเดินเพียงเพราะไม่มีใครเดินไปด้วย เพราะความฝันตัวเองต้องสร้างด้วยมื้อตัวเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
