ความรวดเร็วเป็นปัจจัยในความสำเร็จของทุกประเทศที่มีการกล่าวถึงในช่วงแรกๆไม่ว่าจะเป็น ไต้หวัน เกาหลีใต้ สิงคโปร์ แต่รัฐบาลเวียตนามเริ่มเตรียมพร้อมตั้งแต่วันที่ 3 มกราคม2563 วันที่ยังไม่มีรายงานการเสียชีวิตในอู่ฮั่น ตั้งแต่ยังไม่มีผู้ป่วยติดเชื้อนอกประเทศจีน ตั้งแต่ยังไม่มีรายงานผู้ติดเชื้อในประเทศเวียตนามเลย
16 มกราคม กระทรวงสาธารณสุขแจ้งรัฐบาลถึงแนวทางการป้องกันการแพร่ระบาด
21 มกราคม เตรียมการป้องกันลงไปถึงระดับคลินิกและโรงพยาบาลทั่วประเทศ
23 มกราคม พบผู้ติดเชื้อ2รายแรก(พบหลังไทย10วัน,13 มกราคม 2563)ที่นครโฮจิมินทร์ เป็นชายจีนจากอู่ฮั่นมาเยี่ยมบุตรชายและบุตรชายที่ติดจากพ่อ
24 มกราคม รัฐมนตรีกระทรวงสาธารณสุข เปิดศูนย์ฉุกเฉิน ป้องกันการระบาด
30 มกราคม ประชุมคณะกรรมการป้องกันการระบาดแห่งชาติ
1 กพ. นายกรัฐมนตรีเวียตนามประกาศ การเกิดการระบาด nCoV ขณะมีผู้ติดเชื้อตอนนั้นเพียง6ราย
9 กพ.กระทรวงสาธารณสุขเวียดนามจัดประชุมทางไกลกับWHO พร้อมกันกับโรงพยาบาลทุกระดับทั่วประเทศเวียดนาม700 แห่งเพื่อให้ข้อมูลของโรคและแนวทางการป้องกันการแพร่ระบาด
11 กพ. WHO ประกาศชื่อโรคเป็น Covid-19
12 กพ. เวียตนามกักคนทั้งเมือง10,000คนใกล้กับฮานอยเป็นเวลา3สัปดาห์ ขณะที่ประเทศพบผู้ติดเชื้อเพียง10คน
13 กพ. เวียตนามพบผู้ป่วย16ราย
25 กพ. ผู้ป่วยทั้ง16รายหายจากโรคทั้งหมด
_ไม่พบผู้ติดเชื้อรายใหม่เพิ่มเป็นเวลา22 วัน จน Us CDC ปลดเวียตนามออกจากประเทศที่มีการแพร่ระบาดของcovid-19
6 มีค. พบผู้ป่วยรายที่17 เกิดจากเดินทางกลับจากยุโรปหลังจากเดินทางไปลอนดอน ปารีส และ มิลานแล้วไม่ได้กักตัว
8 มีค.รองนายกและรัฐมนตรีกระทรวงสาธารณสุขประกาศ เฟสสองของการต่อสู้กับCOVID-19
10 มีค. กระทรวงสาธารณสุข ประกาศmobile application ชื่อ NCOVIแนะนำให้ชาวเวียตนามทุกคนใช้เพื่อรายงานข้อมูลสุขภาพ ติดตาม ให้ข้อมูลแก่ประชาชน ส่วนชาวต่างชาติให้ใช้app. ชื่อ “Vietnam Health Declaration”เพื่อวัตถุประสงค์เดียวกัน
11 มีค. WHO ประกาศ Global pandemic
22 มีค.ห้ามชาวต่างชาติเข้าประเทศ
31 มีค. นายกรัฐมนตรีประกาศ. Limited lockdown ทั้งประเทศ สายการบินทั้งภายในและนอกประเทศหยุดการบิน
1 เมย. lockdown ทั้งประเทศ