19 เม.ย. 2020 เวลา 04:45
มีทฤษฎีหนึ่งที่ครูเคยเล่าให้เราฟังครูหยิบแบงก์พันขึ้นมาใบหนึ่งแล้วถามทุกคนว่า“ ต้องการมันไหม "ทุกคนในห้องพร้อมใจกันตะโกนว่า
“ ต้องการ"
1
สักพักครูเอาแบงก์นั้นมาขยำจนยับยู่ยี่แล้วถามอีกครั้งว่า“ มีใครต้องการอยู่ไหม” ทุกคนในห้องก็ยังตอบแบบไม่ลังเลว่า“ ต้องการ "
ครูขยำแบงก์พันใบนั้นอีกครั้งคนมันลงพื้นที่เต็มไปด้วยฝุ่นสกปรกแล้วหยิบมันขึ้นมาอีกครั้งครูชูแบงก์พันใบนั้นที่ยับยู่ยี่และเปื้อนฝุ่นแล้วถามทุกคนว่า“ ยังคงต้องการมันไหม” แม้เด็ก ๆ จะงงแค่ไหนก็ยังคงพูดออกไปว่า“ ต้องการ "
ชีวิตของคนเราก็ไม่ต่างกันอาจมีบางวันที่อะไรไม่ได้ดั่งใจเราอาจจะหกล้มพ่ายแพ้โดนเหยียบย่ำจนไม่เหลืออะไรแต่คุณค่าของเราไม่ได้หายไปไหนก็เหมือนกับแบงก์พันใบนั้นนั่นแหละแม้ว่าจะยับยู่ยี่หรือเปื้อนยังไงก็ยังมีค่าหนึ่งพันบาทเท่าเดิม
2
ผมรู้คุณเหนื่อยผมรู้คุณหวังผมรู้คุณทรมานแต่การที่เขาเลือกจะจากไปนั่นคือคำตอบที่ชัดเจนมากพอแล้ว
อย่าไปเรียกร้องอย่าไปถามหาความเห็นใจเพราะคุณจะได้แต่ความสงสารไม่ใช่ความรักกลับมา
1
อย่าทำตัวไร้คุณค่าทั้งที่จริง ๆ แล้วคุณค่าของคุณคุณเป็นคนตัดสินไม่เกี่ยวกับใครๆอย่าปล่อยให้ตัวเองจมกับความเสียใจทั้งที่จริง ๆ แล้วสิ่งที่คุณเสียไปก็แค่คนที่ไม่เห็นคุณค่าของคุณ
🔴คุณยังมีค่าเสมอไม่ว่าจะเมื่อไหร่ก็ตาม
ถ้าชอบ กด ไลน์ 👍
ถ้าใช่ กด เเชร์👆
และคอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจด้วยน้า 💬
ฝากติดตาม I DeA ด้วยน่ะครับ🤗🤗🤗🙏
โฆษณา