19 เม.ย. 2020 เวลา 17:26 • ปรัชญา
พระอาทิตย์อย่าจากฉันไป
กาลครึ่ง ณ.ป่าใหญ่มีพืชนานับชนิดอาศัยอยู่และในป่านี้เองมีดอกทานตะวันอยู่ต้นหนึ่ง มันหลงไหลที่จะเงยหน้ามองพระอาทิตย์ในช่วงตอนกลางวัน มันมองด้วยความดีใจและมีความสุขมา แต่พอเวลากลางวันหมดไปพระจันทร์ก็จะขึ้นมาแทนที่พระอาทิตย์ ดอกทานตะวันก็ก้มหน้าลงอย่างเศร้าใจ มันอยากมองดูพระอาทิตย์อีกครั้ง พอเวลากลางวันมาถึงแสงของพระอาทิตย์สาดส่องมาถึงดอกทานจะวันมันก็เริ่มยิ้มดีใจอย่างมีความสุขมาก มันจึงคิดว่าจะไปขออะไรบางอย่างกับพระจันทร์
พอตกกลางคืนพระจันทร์ขึ้นแทนที่พระอาทิตย์ ดอกทานตะวันก็ได้ไปขอร้องพระจันทร์มันตะโกนขอพระจันทร์ว่า
🌻:นี่คุณพระจันทร์เรามีอะไรจะขอร้องนะ
🌚: จะขอร้องอะไรหรอ
🌻คืออย่าว่าเราเห็นแก่ตัวเลยนะคือเราชอบที่จะมองพระอาทิตย์ในตอนกลางวันมากกว่ามองคุณในตอนกลางคืนนะแต่พอคุณมาพระอาทิตย์ก็จะหายไปคุณช่วยไม่ต้องมาขึ้นแทนพระอาทิตย์ได้มั้ย
🌚:คุณไม่ชอบเราหรอ
🌻:ไม่ใช่อย่างงั้นเราแค่อยากให้มีแค่ตอนกลางวันนะ
🌚:งั้นเราจะทำตามคุณขอ
🌻:ขอบคุณนะ
ต่อจากนั้นเป็นต้นมาพระจันทร์ก็ไม่ขึ้นมาเปลี่ยนแทนพระอาทิตย์อีกเลย ตอนแรกดอกทานตะวันก็ดีอกดีใจยิ้มอย่างมีความสุขมันดีใจที่ได้มองพระอาทิตย์ทั้งวันทั้งคืน
(ถ้ามีตอนกลางคืนอะนะฮ่าๆ)
แต่หลายวันต่อมาดอกทานตะวันก็เริ่มรู้สึกแห้งและเหี่ยวน้ำในต้นมันก็เริ่มระเหยไปหมด มันกำลังจะตายลงเพราะสิ่งที่มันชอบมากก็คือพระอาทิตย์ที่ส่องแสงจ้าและร้อนมาก แต่สุดท้ายดอกทานตะวันก็ตายลงเพราะสิ่งที่มันชอบจากนั้นพวกต้นไม้ก็ขอให้พระจันทร์กลับมาขึ้นเปลี่ยนกลับ พระอาทิย์ในตอนกลางคืนดังเดิม
ข้อคิด💡:สิ่งที่คุณไม่ชอบเห็นว่าไม่มีประโยชน์อาจจะช่วยสร้างประโยชน์ให้คุณอยู่ แต่สิ่งที่คุณชอบมากที่สุดอาจกำลังทำร้ายคุณอยู่จงทำอะไรให้พอประมาณอย่างเกินตัวเอง
โฆษณา