เรื่อง “การเดินทางที่ไม่มีวันสิ้นสุด”
ตอนที่12 “ขอทานยอดวรยุทธย์”❌💰
ความเดิมตอนที่แล้ว โยฮันเดินทางมายังเนินเขามังกร เพื่อเชิญหลิวเจียงมาร่วมเดินทางในการตามหาคำว่าสันติภาพมาสู่โลก
โยฮันพยายามเกลี้ยกล่อมจนหลิวเจียงใจอ่อน
และตัดสินใจมาร่วมเดินทางกับโยฮันพร้อมกับขอรับใช้โยฮัน แม้บุกน้ำลุยไฟก็ไม่กลัว
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินทางลงจากเนินเขา และมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรสายฟ้า
ทั้งคู่เดินทางมาเรื่อยๆจนถึงเมือง กุนจิ๋ว เมืองชายแดนระหว่างอาณาจักรลมและอาณาจักรสายฟ้า
หลิวเจียงจึงออกความเห็นว่าเราควรที่จะพักเอาแรงที่เมืองกุนจิ๋วสัก2-3วันนะครับนายท่าน ถึงคนไม่เหนื่อยแต่ม้าก็เหนื่อยเต็มทีแล้ว
โยฮันจึงตอบว่า ตกลงงั้นเราพักที่นี่ ทั้งคู่เดินหาที่พักภายในเมือง จนไปเจอกับสำนัก
สอนวรยุทธ์แห่งหนึ่ง
โยฮันจึงถามชาวบ้านแถวนั้นว่าที่นี่มีคนอยู่ไหม
ชาวบ้านจึงตอบว่าสำนักแห่งนี้ถูกทิ้งร้างมานานหลายปีแล้ว เจ้าสำนักเองก็เสียชีวิตไปนานแล้วเช่นกัน
ทั้งคู่จึงตัดสินใจที่จะพักที่นี่ ทั้งคู่ก็เลยเดินเข้าไปภายในสำนัก และไปเจอกับห้องนอนแห่งหนึ่งที่พอจะพักได้ จึงได้เอาสัมภาระวางไว้ และพากันไปเดินเที่ยวในตลาด
ในระหว่างที่เที่ยวชมในตลาดอยู่นั้น ก็ปรากฏเห็นขอทานคนหนึ่งที่กำลังเดินขอข้าวจากแม่ค้าในตลาด
แต่จู่ๆก็มีกลุ่มอันธพาลจำนวน10กว่าคน เดินเข้ามาพังข้าวของในตลาด
ขอทานคนนั้นจึงหยิบไม้ไผ่ที่วางอยู่แถวนั้นขึ้นมา และฟาดไปที่หัวหน้ากลุ่มอันธพาลจนปลิวไปติดกับกำแพง กลุ่มอันธพาลที่เหลือเมื่อเห็นเช่นนั้น
จึงวิ่งเข้ามารุมโจมตีใส่ขอทาน ขอทานก็ใช้ไม้ไผ่ฟาดใส่อันธพาลคนแล้วคนเล่าแต่ไม้ไผ่กลับไม่มีรอยแตกหักแม้แต่นิดเดียว ราวกับว่าเป็นแท่งเหล็กก็มิปาน
จนในที่สุดกลุ่มอันธพาลจึงยอมล่าถอยไป
ขอทานเองก็หายไปด้วยเช่นกัน โยฮันและหลิวเจียงจึงเดินทางกลับยังที่พัก พอพวกเขากลับมาถึงก็พบกับขอทานคนนั้น
ขอทานจึงถามว่า พวกเจ้าเป็นใครเข้ามาที่นี้ได้อย่างไร
โยฮันจึงตอบว่าพวกเรามาขอพักอาศัยอยู่ที่นี้สัก2-3วันแล้วค่อยจะเดินทางต่อ
ขอทานจึงบอกว่าข้าเป็นเจ้าของที่นี่ข้าไม่อนุญาตให้พัก พอพูดจบ ขอทานก็โจมตีใส่โยฮันทันที
โยฮันเองก็ไหวตัวทันและหลบการโจมตีไปได้ในทันที
ฝ่ายด้านหลิวเจียงเมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ดี จึงรีบไปนำดาบในที่พักออกมาให้โยฮัน
โยฮันรีบรับดาบและเตรียมโจมตีกลับทันที
โยฮันโจมตีกลับด้วยวิชาดาบพื้นฐาน12กระบวนท่า เพื่อหวังลองเชิงขอทาน
ฝ่ายด้านขอทานเองก็ใช้ยอดวิชาไม้เท้าจันทราแดง
เข้าต่อสู้ด้วยเช่นกัน ทั้งคู่ต่อสู้กันนานถึง60กระบวนท่า แต่ก็ยังไม่รู้ผลแพ้ชนะ
โยฮันจึงตัดสินใจใช้วิชา ดาบปราบพยัคฆ์ จู่โจมใส่ขอทานเพียงไม่กี่กระบวนท่า ขอทานก็พ่ายแพ้และยังได้รับบาดเจ็บที่แขนอีกด้วย
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ปรับความเข้าใจกัน ขอทานจึงขอโทษที่ไม่ฟังอะไรก่อน
ทางด้านโยฮันก็ขอโทษเช่นกันที่ทำให้ได้รับบาดเจ็บ
หลังจากนั้นขอทานก็เล่าเรื่องต่างๆของเขาให้กับโยฮันฟัง
ขอทานเล่าว่า เขามีชื่อว่า “ซุน”เป็นบุตรชายของเจ้าสำนักแห่งนี้ โดยในแต่ล่ะวันเขาได้ฝึกวิชากับพ่อของเขาอยู่เสมอ ส่วนแม่ของเขานั้นก็ฝึกด้วยเช่นกัน
เรียกได้เลยว่าพวกเราคือ ครอบครัวจอมยุทธ์ อย่างแท้จริง ส่วนด้านกิจการงานของสำนักก็ราบรื่นดีมีลูกศิษย์มากมาย ทั่วทั้งเมืองกุนจิ๋ว
แต่อยู่มาวันหนึ่งก็มีกองทัพจากอาณาจักรสายฟ้า บุกโจมตีเมืองกุนจิ๋วจนแตกพ่ายยับเยิน ทหารของอาณาจักรสายฟ้า
เผาทุกอย่างภายในเมือง แม้กระทั้งสำนักของพวกเราด้วย
พ่อกับแม่ของซุน ต่างต่อสู้ปกป้องสำนักจนตัวตาย ก่อนตายนั้นพ่อของซุนได้มอบ คัมภีร์ไม้เท้าจันทราแดง ซึ่งเป็นสุดยอดวิชาของสำนักให้แก่ซุน
หลังจากเหตุการณ์ทุกอย่างจบลง ซุนก็ได้กลายเป็นขอทานข้างถนน พร้อมกับฝึกสุดยอดวิชาไม้เท้าจันทราแดง ไปด้วย
วิชาไม้เท้าจันทราแดงนั้นมีทั้งหมด7ขั้น ปัจจุบันซุนฝึกได้เพียงแค่ 6ขั้น
แต่ถ้าหากซุนฝึกขั้นที่7สำเร็จเขาจะสามารถใช้ไม้ไผ่ธรรมดาโจมตีคู่ต่อสู้โดยไม่ต้องสัมผัสที่ตัวของคู่ต่อสู้แต่จะสามารถสร้างความเสียหายให้แก่คู่ต่อสู้ได้
หลังจากที่โยฮันได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด ก็เลยตัดสินใจชวนให้ซุนมาร่วมเดินทางไปกับเขาด้วย
โดยโยฮันให้เหตุผลว่า เราจะไปตามหาคำว่าสันติภาพมาสู่โลกด้วยกัน
เมื่อซุนได้ฟังเช่นนั้นก็เกิดความหวังในใจที่จะทำให้โลกมีแต่ความสุข ซุนเลยตกลงร่วมเดินทางไปกับโยฮัน
กลุ่มของโยฮันนั้นได้พักอาศัยที่สำนักของซุนเป็นเวลา3วันเต็ม
ก่อนที่ทั้ง3คน โยฮัน หลิวเจียงและซุน
จะเก็บสัมภาระและเดินทางข้ามชายแดนไปยังอาณาจักรสายฟ้า
จบตอนที่12 โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ 🙏
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
