1 -2 ขวบแล้วนะ
ปู่กับพ่อตั้งชื่อจริงให้ใหม่แล้วนะ เป็น 3 พยางค์(หนูหริ่งชอบเพราะยาวกว่าชื่อเล่น)
ตอนแรกที่แม่ตั้งชื่อจริงให้เพราะแม่คิดไม่ออก แล้วหนูหริ่งเหมือนตัวการ์ตูนเลยให้ชื่อว่า " ตูน "
หนูหริ่งมีเพื่อนคนแรกด้วยนะ อายุไล่เลี่ยกันเลย ชื่อมะเหมี่ยว(นามสมมุติ) แต่พี่เขาอายุแก่กว่าหนูหริ่ง 1 ปี
เราเล่นด้วยกัน ขี่จักรยานกันในซอยบ้านเล็กๆ เราได้เป่าเค้กวันเกิดด้วยกัน เล่นกันบ้าง ทะเลาะกันบ้างตามประสาเด็ก
ฐานะทางบ้านหนูหริ่งไม่ได้ดีมากนัก อยู่ในซอย และเดินออกมาหลังบ้านก็จะมีคลอง ด้านหลังบ้านมีบ้านเช่าของย่า หนูหริ่งก็มักจะเดินเล่นไปกับย่าอยู่บ่อยๆ
เวลาพ่อกับแม่ออกไปข้างนอก หนูหริ่งก็จะอยู่บ้านกับปู่ย่า
ปู่ใจดีมากๆเลยนะ ปู่สอนหนูหริ่งหลายๆอย่าง พาหนูหริ่งไปเดินเล่นวิ่งเล่น ไปเก็บเมล็ดเป๊าะแป๊ะด้วยนะ (หนูหริ่งเรียกแบบนั้นเอง) เอามาใส่น้ำ มันจะระเบิด เป๊าะแป๊ะ ใหญ่เลย สนุกมากๆ
ปู่ชอบพาหนูหริ่งไปกินข้าวมันไก่ (ฝั่งตรงข้ามบ้าน) ต้องข้ามสะพานลอยไป ปู่มักจะอุ้มหนูหริ่งตลอดเลย เวลาไปไหนข้างนอก
(ปู่คงกลัวคนลักพาตัวหนูหริ่งไป)
ปู่ราดน้ำซุปใส่ถ้วยให้ กินแล้วอร่อยมากเลย หนูหริ่งก็จะชอบกินข้าวมันไก่ราดน้ำซุป(เหมือนข้าวต้มมันไก่)
เวลากินข้าวที่บ้าน เราจะนั่งกินพร้อมกัน ปู่ ย่า และหนูหริ่ง หนูหริ่งมักจะนั่งเก้าอี้ยาวข้างปู่ ย่าจะตักข้าวใส่ถ้วยหมีพูว์สุดโปรดของหนูหริ่งไว้ ส่วนปู่จะตักน้ำเปล่าอีกถ้วยมาวางไว้ข้างกัน
อาหารที่ย่ามักทำบ่อยๆคือแกงมะรุม อร่อยมากๆ แล้วหนูหริ่งก็ชอบกินมาก แต่ว่าเผ็ดนะ ก็ไม่เป็นไรเพราะ...
อะไรเผ็ดๆ ปู่ก็จะแช่น้ำเปล่าให้ก่อน หนูหริ่งก็จะตักกินในถ้วยน้ำเปล่านั้นแหละ
อีกอย่างนึงที่ชอบกินมากคือ ข้าวแช่ หนูหริ่งกินได้ตลอดไม่เบื่อเลย เย็นๆด้วย
หนูหริ่งรู้สึกมีความสุขมากๆเลยเวลาอยู่กับปู่ ปู่ไม่เคยดุเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่ว่าจะดื้อ ซนมากแค่ไหน
แต่ย่ามีดุหนูหริ่งนะ แต่ไม่มากเท่าไร ซึ่งเทียบกับปู่ที่ไม่เคยดุว่าอะไร หนูหริ่งก็เลยรู้สึกรักปู่มากที่สุด(แต่หนูหริ่งยังไม่รู้จักความรักนะ ว่าแบบไหนเรียกว่ารัก)
หนูหริ่งเป็นเด็กระเบิดของพ่อ
ทำไมน่ะหรอ?
เพราะหนูหริ่งซนมากกกกก(ก.ไก่ ล้านตัว)
ห่ามมากกกก (ย่ามักบอกว่าห่าม ไม่เหมือนเด็กผู้หญิงเสียเลย)
หนูหริ่งก็ไม่เข้าใจหรอกนะ หนูหริ่งก็เล่นตามประสาของหนูหริ่ง
อาจจะเพราะมีเพื่อนเป็นเด็กผู้ชาย(เด็กแถวบ้าน) มาเล่นบ่อยๆ หนูหริ่งก็เล่นด้วย มักเล่นแรงๆ
ด้วยความเป็นเด็กระเบิดของหนูหริ่งคือ เวลาถอดรองเท้า ถอดดีๆไม่เป็นนะ ต้องเหวี่ยงให้สูง ยิ่งสูงยิ่งสนุก
เวลาลงบันไดบ้าน จากชั้น2 มาชั้น1 มักให้ปู่รอรับ แล้วเราก็กระโดดลงมา
หรือไม่ก็ปีนหน้าต่างลงมา
(ซนให้สุด แล้วหยุดที่โดนฟาดเนอะ)
เราโดนพ่อดุเสมอ (แม่ไปทำงาน)
พ่อจะเห็นพฤติกรรม ความแสบของหนูหริ่งเยอะหน่อยเวลาอยู่บ้าน แต่หนูหริ่งไม่กลัวพ่อนะ เพราะมีปู่ (พ่อทำไรเราไม่ได้555555)
แต่ในใจคือกลัวพ่อแหละ พ่อชอบดุ มักเล่นกับปู่มากกว่า
มีครั้งนึง ปู่วางของชิ้นนึงไว้ เป็นสีเขียวเข้มที่โต๊ะทำงานของปู่ เราไม่รู้ว่าคืออะไร มันเป็นด้ามแล้วมีปลอก เราก็เปิดออก จับส่วนด้ามแล้วรูดส่วนที่ใส่ปลอก
ปู่ออกมาจากห้องน้ำแล้วเห็นเท่านั้นแหละ เล่นไม่ได้นะ พร้อมรีบเดินมาหา หนูหริ่งก็เริ่มถามปู่
หนูหริ่ง : ปู่ นี่คืออะไรอ่อ
ปู่ : นี่คือมีดโกน
แต่ปู่ตกใจที่มือเรามากกว่ามีสีแดงๆ (แต่หนูหริ่งว่าไม่ใช่เลือดนะ มันไม่เจ็บเลย)
แต่ปู่แค่ตกใจ ไม่ได้ดุหรือตีหนูหริ่งเลย
หนูหริ่งชอบเล่นตุ๊กตาแป้ง คือจะเป็นลูกนิ่มๆแล้วด้านในเป็นแป้ง (น่าจะเป็นที่นวดมือแหละ) มันน่าหมั่นเขี้ยวมาก จนทำลูกนั้นแตก เป็นเรื่องเลย!! โดนดุหนักเลยทีเดียว เพราะพื้นเต็มไปด้วยแป้ง
ปู่จะโอ๋เสมอเวลาโดนดุ โดนตี
ปู่จะพาหนูหริ่งเล่นตลอดเลย เวลามีคนมาหาปู่ ปู่ยุ่งๆ หนูหริ่งก็มักอยู่กับย่าเสมอ
ย่ามักจะนั่งที่โต๊ะไม้ โต๊ะประจำของย่าเลย
อ้าวว เย็นแล้ว แม่กลับมาแล้ว แม่จะเหนื่อยๆตลอดเลยเวลากลับมา แต่แม่ก็มาเล่นกับหนูหริ่ง ทำอะไรให้กิน
แล้วแม่ก็พักผ่อน พาหนูหริ่งนอนZzz
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
