23 เม.ย. 2020 เวลา 12:18
ดีจ่ะทุกคน บทนี้ก็อยากจะพูดเรื่องชีวิตของคนเราสักหน่อยนะ คลายเครียดกันครับ
ตั้งแต่ตังเราเกิดมามีกี่ครั้งที่เราร้องไห้ มีกี่ครั้งที่เรานึกถึงความตาย
เมื่อตอนเด็กๆคุณเคยมีความทรงจำของเราตอนเด็กเหลือมั้ย คุณยังจำตอนพ่อแม่ไปรับ-ไปส่งเราตอนไปโรงเรียนได้หรือเปล่า
หลังจากตื่นมาช่วงพักเที่ยงของเด็กๆอนุบาลแล้วพ่อแม่มารับกลับบ้าน ภาพบางภาพของวัยเด็กของพวกเรา มันจะเลือนลางหายไปทีละนิดๆ จนเราจำไม่ได้ มีแค่บางภาพที่ถ่ายใว้ให้เราย้อนกลับไปดู
หรือตอนที่เราอยู่บ้านเล่นกับน้อง ทะเลาะกันเอง แล้วโดนแม่ตี คัยเป็นพี่ส่วนมากก็ต้องโดนใช่ป่ะ555 มันคือความจริง
โครตมีความสุขเลยเวลาฝนตกแล้ว เล่นน้ำฝนกับเพื่อนๆญาติพี่น้อง ใส่แต่กางเกงในตัวเดียวันเล่น😄
แล้วหลังจากช่วงวัยเด็ก ตอนที่คุณโตขึ้น คุณยังร้องไห้อยู่มั้ย ตอนที่คุณใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานคุณนึกถึงครอบครัวหรือเปล่า บางคนความสุขจากเด็กก็หายไป เหลือแต่หน้าที่การงานที่อยู่ตรงหน้า
นอกจากเราจะต้องสู้เพื่อชีวิต พวกเราต้องสู้เพื่ออะไรอีกบ้าง เพื่อให้ประสบความสำเร็จ เพื่อสิ่งที่เราต้องการ
ถึงตอนคุณประสบปัญหา คุณนึกถึงครอบครัวหรือเปล่า ก่อนนอนคุณนึกถึงจุดจบของชีวิตหรือเปล่า คุณไม่รู้หรอกว่าชีวิตของคุณจะจบยังไง ผมอยากให้คุณใช้ชีวิตให้ที่สุด เพราะผมไม่อยากให้คุณเสียดายเวลาที่ผ่านพ้น
ตอนนี้คุณลองนึกสักสถานการณ์นึงในวัยเด็กที่คุณจำได้มากที่สุดและจงจำมันใว้ให้ได้นานๆ ชีวิตคนเรามันมีค่ามากต่อให้คุณจะเจอปัญหาที่แย่ที่สุดในชีวิต จำผมใว้นะ มันยังมีที่แย่กว่านี้อีก ปล่อยวางมัน ให้เรารู้สึกเราก็คือเด็กในตอนนั้น ที่โตมาถึงตอนนี้
ตอนนี้เรามีใครอยู่ข้างๆบ้าง คนที่รักเรา คนที่คุณรัก ใช้ชีวิตกับทุกสิ่งเถอะครับ โลกใบนี้โครตสวยงามเลย ให้ร่างกายของเราได้เจอกับทุกๆสิ่ง ก่อนที่มันจะเน่าเปื่อย ใช้ชีวิตให้ถูกต้อง มอบความสุขให้ตัวเองและคนข้างๆ
บทนี้ผมเขียนขึ้นด้วยความรู้สึกจริงของผมเอง อาจจะไม่ตรงกับคนอื่นก็ขอโทดด้วยครับ
อ่านแล้วสนุกก็ฝากกดไลท์กดติดตามกันด้วยนะครับ
โฆษณา