เวลาไปเดินเล่นในสวนสาธารณะ แล้วเห็นสนามเด็กเล่นที่มีชิงช้า ไม้ลื่น ไม้กระดก ฯลฯ ทีไร นึกอยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งทุกที เพราะช่วงเวลาที่ได้เล่นเครื่องเล่นเหล่านี้ ช่างแสนสนุก ไร้ทุกข์ ไร้กังวลเสียเหลือเกิน ยิ่งเวลาไปห้างสรรพสินค้าแล้วเห็นมุมสำหรับเด็กที่เป็นบ่อสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ มีลูกบอลหลากสีสันอัดกันจนเต็ม ก็จะหยุดยืนมองตาละห้อยเสมอ ๆ พร้อมกับคิดในใจว่า ทำอย่างไรหนอจะได้กระโดดตูมลงไปดำผุดดำว่ายอยู่ท่ามกลางลูกบอลสีสดสวยนับร้อยนับพันลูกเหล่านั้นแบบเด็ก ๆ บ้าง
น่าเสียดายจริง ๆ ที่เครื่องเล่นสนุก ๆ แบบนี้หรือสนามเด็กเล่นมักจะสร้างขึ้นเพื่อเด็ก ๆ " เ ท่ า นั้ น " ผู้ใหญ่อย่างเราเลยหมดสิทธิ์ ดิฉันเคยฝันอยากให้มี " ส น า ม ผู้ ใ ห ญ่ เ ล่ น " บ้าง แต่ฝันก็ไม่เป็นจริงสักที มีแต่สวนหย่อมออกกำลังกาย ซึ่งไม่ใช่อย่างที่ต้องการ และด้วยความที่อยากเล่นจนทนไม่ไหวนี่เอง พอมีลูกก็เลยหาอุบายทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริงจนได้!
วันหนึ่ง ตอนที่ลูกอายุราว 3 - 4 ขวบ ดิฉันเห็นเป็นโอกาสเหมาะ จึงรีบจัดแจงซื้อตั๋วให้ลูกเข้าไปเล่นในบ่อบอล พอลูกเล่นไปได้สักพักก็แกล้งบอกกับเจ้าหน้าที่ว่า มีธุระต้องรีบกลับขอเข้าไปตามลูก โชคดีที่เจ้าหน้าที่หลงเชื่อ (หรือแกล้งทำเป็นเชื่อเพราะสงสารก็ไม่รู้!) แต่ผลก็คือ เขาให้เข้าไปตามลูกได้ เท่านั้นแหละค่ะ ดิฉันก็เลยได้เดินเข้าไปลุยลูกบอลนับร้อยนับพันลูกเล่นจนสมใจอยาก สมกับที่รอคอยมานานแสนนาน!
นอกจากเครื่องเล่นที่มนุษย์สร้างขึ้นแล้ว สิ่งที่ธรรมชาติสร้างขึ้นก็เล่นได้สนุกไม่แพ้กัน จำได้ว่าสมัยก่อนเวลาครอบครัวเราไปเที่ยวเขาใหญ่ ใกล้ ๆ บ้านพักจะมีเนินหญ้าที่มีความสูงพอประมาณ และมีหญ้านุ่ม ๆ ขึ้นปกคลุมอยู่เต็ม ตอนเด็ก ๆ ดิฉันกับพี่ ๆ ชอบชวนกันปีนขึ้นไปบนส่วนที่สูงที่สุด แล้วนอนม้วนตัวกลิ้งลงมา พอถึงปลายเนินก็จะนอนแผ่หราพร้อมกับหัวเราะเอิ๊กอ๊ากกันอย่างสนุกสนาน
พอโตขึ้นมา เวลาไปเที่ยวที่ไหนแล้วเห็นเนินหญ้านุ่ม ๆ เป็นไม่ได้ จะต้องปีนขึ้นไปกลิ้งหรือลื่นไถลลงมาทุกครั้ง จน (แก่) ป่านนี้แล้วก็ยังชอบ และไม่เคยรู้สึกอายที่จะเล่นเหมือนเด็ก ๆ ตราบเท่าที่สังขารยังอำนวย!
บางครั้งการกระทำอะไร " ห ลุ ด ๆ " โดยไม่ห่วงว่าจะต้อง " เ ป๊ ะ " อยู่เสมอ อย่างเช่น ร้องเพลงเสียงดัง ๆ (ยิ่งร้องเพี้ยนหรือร้องเสียงหลง จนต้องหัวเราะขำตัวเองว่าร้องออกมาได้อย่างไร) หรือไม่ก็เต้นรำด้วยลีลา " ห ลุ ด โ ล ก " แบบที่ไม่มีใครคิดว่าคนอย่างเราจะทำได้ นั่นแหละ ยิ่งสนุก การได้ทำอะไร " แ ผ ล ง ๆ " ในเวลาส่วนตัวของเรา คือยาอายุวัฒนะอันแสนวิเศษ!
ยิ่งปกติเราต้อง " เ ป๊ ะ " ในสายตาผู้คนมากเท่าไหร่ ยิ่งต้อง (แอบ) หาโอกาสทำอะไรที่ "แผลง ๆ หลุด ๆ" บ้าง เพราะมันจะช่วยให้อารมณ์สดชื่นแจ่มใสขึ้นทันที หน้าตาก็จะพลอยอิ่มเอิบ เบิกบาน ดูอ่อนกว่าวัยตามไปด้วย
และนี่คือ เคล็ดลับการฉีดโบท็อกซ์ที่จิตใจแบบง่าย ๆ ที่คลีนิกศัลยกรรมที่ไหนก็ทำให้ไม่ได้ นอกจากตัวเราเอง
#ศัลยกรรมเสริมสุข
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ที่มา : หนังสือ "คิดเป็นโลกเปลี่ยน" | อุษาวดี สินธุเสน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
