กฎกระทรวงกำหนดเด็กที่เสี่ยงต่อการกระทำความผิด พ. ศ. 2549
ข้อ 1 เด็กที่ประพฤติตนไม่สมควร ได้แก่เด็กที่มีพฤติกรรมอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้ ประพฤติตนเกเรหรือข่มเหงรังแกผู้อื่น มั่วสุมในลักษณะที่ก่อความเดือดร้อนรำคาญแก่ผู้อื่น เล่นการพนัน หรือมั่วสุมในวงการพนัน เสพสุรา สูบบุหรี่ เสพยาเสพติดให้โทษหรือของมึนเมา เข้าไปในสถานที่จำหน่าย เครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ เข้าไปในสถานบริการ ตามกฎหมายว่าด้วยสถานบริการ ซื้อหรือขายบริการทางเพศ หรือเข้าไปในสถานค้าประเวณีเกี่ยวข้องกับการค้าประเวณี ประพฤติตนไปในทางชู้สาวหรือส่อไปในทางลามกอนาจารในที่สาธารณะ ต่อต้านหรือท้าทายคำสั่งสอนของผู้ปกครองจนผู้ปกครองไม่อาจอบรมสั่งสอนได้ ไม่เข้าเรียนในโรงเรียนหรือสถานศึกษา ตามกฎหมาย ว่าด้วยการศึกษาภาคบังคับ
ข้อ 2 เด็กที่ประกอบอาชีพที่น่าจะชักนำไปในทางกระทำผิดกฎหมายหรือขัดต่อศีลธรรมอันดี ได้แก่เด็กที่ประกอบอาชีพดังต่อไปนี้ ขอทาน โดยลำพังหรือมีผู้บังคับ ชักนำ ยุยงหรือส่งเสริม หรือการกระทำ ใดอันเป็นการแสวงหาประโยชน์โดยมิชอบด้วยกฎหมายหรือขัดต่อศีลธรรมอันดี
ข้อ 3 เด็กที่คบหาสมาคมกับบุคคลที่น่าจะชักนำไปในทางกระทำผิดกฎหมายหรือขัดต่อศีลธรรมอันดีได้แก่เด็กที่คบค้าสมาคมกับบุคคลดังต่อไปนี้ บุคคลหรือกลุ่มคนที่รวมตัวกันมั่วสุมเพื่อก่อความเดือดร้อนรำคาญแก่ผู้อื่น หรือบุคคลที่ประกอบอาชีพที่ขัดต่อกฎหมายหรือศีลธรรมอันดี
ข้อ 4 เด็กที่อยู่ในสภาพแวดล้อมหรือสถานที่อันอาจชักนำไปในทางเสียหาย ได้แก่เด็ก ที่ อาศัยอยู่กับบุคคลที่มีพฤติกรรมเกี่ยวข้องกับยาเสพติดให้โทษ หรือ ให้บริการทางเพศ เรียนร่อนไปตามสถานที่ต่างๆ โดยไม่มีที่พักอาศัยเป็นหลักแหล่งที่แน่นอน ถูกทอดทิ้ง หรือถูกปล่อยปละละเลย ให้อยู่ในสภาพแวดล้อมอาจชักนำไปในทางเสียหาย
ดังนั้นถ้าเด็กมีพฤติกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง ตามกฎกระทรวงดังกล่าว ถือได้ว่า เด็กที่เสี่ยงต่อการกระทำความผิด ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ. ศ. 2546 มาตรา 4 แล้ว
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
