เอาอีกแล้วหรอลูก ทำไมปวดฉี่ไม่บอก😩
เพี้ยะๆ!!! เสียงมือที่ประทะกับก้นเล็กๆตามมาด้วยเสียงร้องไห้จ้าและวิ่งหนีจากแม่ไปซบอกย่า "แงๆย่าๆแม่ตีหนู"ย่าก็กอดแบบเอาใจ
แกงส้มจ๋า
แม่นั่งลงกับพื้นน้ำตาซึมพร้อมตั้งคำถามในใจว่าทำไมลูกเราเวลาปวดฉี่ไม่ยอมบอก เลือกที่จะยืนฉี่หรือไปแอบฉี่ในมุมลับๆไม่ให้แม่เห็น
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะคะว่าน้องแกงส้มเป็นแบบนี้ตั้งแต่2ขวบ จนถึงอายุ5ขวบ
ในใจแม่เริ่มสับสนคิดว่าน้องต้องมีปัญหาเรื่องพัฒนาการแน่ๆ น้องทำไมไม่ทำตามที่เราบอก
แม่ก็พยายามย้ำบอกน้องเสมอว่า เวลาปวดฉี่บอกแม่นะลูกไม่ฉี่ใส่กางเกงนะคะ น้องแกงส้มก็รับปาก. " คะแม่ปวดฉี่จะบอกแม่"
แต่พอถึงเวลาน้องก็ฉี่ใส่ตามเคยเป็นแบบนี้นานนับปี หลายคนบอกให้น้องฉี่ใส่กระโถนดูซื้อมาแล้วคะน้องไม่ยอมนั่ง ในใจแม่ก็ได้แต่แอบน้อยใจทำไมลูกเรา เลี้ยงยาก สอนยาก ไม่เหมือนลูกคนอื่นเค้า
ย่าก็บอกให้ใส่แพมเพิส เอา ก็ใส่ให้คะแต่ใส่ทุกวันก็สงสารลูก เพราะอับชื้น บางวันผิวน้องแดงเลยคะ อีกอย่างน้องก็เริ่มโต เราอยากให้น้องได้เลิกใส่เพิสคะ
หนักเข้าไปอีกยิ่งเวลาน้องถ่ายไปแอบยืนข้างหลังโซฟาในใจเรารู้แล้วว่าลูกปวดอึ แต่ก็ได้แต่ปล่อยให้น้องยืนถ่ายใส่เพิส และบอกลูกว่าน้องปวดอึหรอลูกเครๆ ถ่ายให้เสร็จเลย เสร็จแล้วบอกแม่นะ แล้วพาไปล้างก้น คือเราตีลูกจนไม่อยากที่จะตี บอกคำเดิมซ้ำจนไม่อยากพูด ก็เลยลองปล่อยให้น้องทำตามที่น้องต้องการและปลอบลูกว่าไม่เป็นไรแม่ไม่ตีหนูอีกแล้ว เสร็จแล้วแม่จะพาไปล้างนะ คือเราทำได้แค่นี้จริงๆคะ
ต้องบอกก่อนว่าน้องแกงส้มเข้าเรียนโรงเรียนอนุบาลเมื่ออายุได้ 4ขวบ แม่ก็เอาแพมเพิสใส่กระเป๋าให้วันละ2ชิ้น พร้อมกับกำชับคุณครูให้คุณครูช่วยดูแลเป็นพิเศษ
แต่ถึงอย่างนั้นแพมเพิสก็เหลือกับมาวันละชิ้นใจเราอยากให้ครูเปลี่ยนบ่อยๆกลัวอับชื้นอาจจะด้วยนักเรียนที่เยอะครูอาจดูแลไม่ทั่วถึงเนื่องจากเป็นโรงเรียนรัฐบาล
ที่น่าหนักใจคือน้องไม่ยอมนั่งในห้องน้ำและไม่ถ่ายแต่จะมาถ่ายที่บ้านเลยเเม่ก็เช็คแพมเพสทุกวัน
น้องเเกงส้มเข้าประถมปีที่1เมื่อได้อายุ 6ขวบเเม่เริ่มวิตกกังวลมากขึ้น กลัวน้องมีปมด้อย กลัวเพื่อนล้อต่างๆ นานา เริ่มจิตตก น้องยังคงเป็นเหมือนเดิมไม่ยอมถ่าย ฉี่ใส่เพิส กลับมาถ่ายที่บ้าน
ในใจแม่ก็ได้แต่โทษตัวเองหรือเราตามใจลูกมากไป ทำไมลูกไม่ยอมโตสักทีจนผ่านไปเมื่อแกงส้มอายุ6ขวบครึ่ง
มาวันนึงแม่ใจชื้นขึ้นมาเมื่อลูกบอกว่า"ถ้าแกงส้มปวดฉี่จะบอกแม่นะคะ"น้องแกงส้มพูด
ครูแขก(ครูประจำชั้น)บอกว่าปวดฉี่ต้องบอกครู
หนูฉี่ที่ห้องน้ำเองนะคะแม่ ราดเองด้วย
ด้วยความที่ดีใจก็โผกอดลูก และไลน์ไปบอกคุณครูขอบคุณคุณครูที่สอนและดูแลลูกเราจากนั้นมาน้องก็เข้าห้องน้ำเองได้แล้วคะถึงแม้น้องจะเลิกแพมเพิสช้ากว่าเด็กทั่วไปแต่น้องก็สามารถทำได้คะ
ที่มาเล่าให้ฟังอยากฝากกำลังใจถึงคุณแม่ที่มีปัญหาเหมือนกันคะบางทีการตีและการบ่นไม่ใช่ทางออกคะการให้ความรักความเข้าใจ💞
ที่สำคัญคนเป็นแม่ต้องคอยตามเช็ดตามล้าง อดทน และไม่โกรธ ไม่โทษลูก พอถึงเวลาลูกก็จะปรับตัวเองคะ เขามีช่วงเวลาพัฒนาการของเด็กแต่ละคนไม่เหมือนกันขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ที่สำคัญอย่ากดดันลูก คอยส่งเสริมและให้ความอบอุ่นเค้าเท่าที่แม่คนนึงจะทำได้ค่ะ
🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะกำลังใจสำหรับงานต่อๆไปคะ🧡💞
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
