ก๋วยเตี๋ยวที่กัมพูชาถือเป็นอาหารเช้ามากกว่าอาหารเที่ยง เพศชายมักออกจากบ้านเพื่อทานก๋วยเตี๋ยวเป็นอาหารเช้าก่อนไปทำงาน ร้านก๋วยเตี๋ยวจึงเป็นที่พบปะกันในหมู่เพื่อน ญาติ คนรู้จัก เพื่อนร่วมงาน

ก๋วยเตี๋ยวเจ้านี้น้ำซุปปรุงจากหัวหอมข่างและมันแกวย่าง

ถั่วงอกที่นี่นิยมลวกก่อนเสิร์ฟ และใส่ถ้วยมาต่างหากให้คีบใส่ชามตามชอบใจ การลวกถั่วงอกนั้นช่วยเรื่องความสะอาด นิยมใช้มะนาวสดบีบใส่ มีส่วนน้อยมี่ใช้น้ำส้มสายชู ที่นี่ยังชอบมะนาวแท้ ซึ่งดีมาก เครื่องปรุงสีน้ำตาลในถ้วยคือน้ำถั่วเหลืองบดผัดให้สุกในน้ำมัน ซึ่งเครื่องปรุงนี้พบในลาวและเวียดนามด้วย ในลาวจะเป็นถั่วเขียวบดผัดน้ำมัน

ราคาก๋วยเตี๋ยวนั้นมีตั้งแต่ไม่กี่พันเรียลจนถึงหมื่นกว่าเรียล (หารสี่คูณสามจะได้ราคาเงินบาท) หากเป็นเครื่องสมุทร(ใส่ของทะเล) จะมีราคาสูง มักรองผักสลัดสดไว้ริมชามแล้วค่อยใส่เส้น และเครื่องอื่นๆ ผักโรยหน้าคือผักชีฝรั่ง กระเทียมเจียว ที่นี่ไม่ใส่ผักบุ้งรองก้นชาม

ก๋วยเตี๋ยวเนื้อสดจะลวกแดงๆ ลูกชิ้นมีรสเนื้อสูงกว่าลูกชื้นเนื้อเมืองไทย แปลว่ามีแป้งน้อย แต่ราคาสูงกว่าก๋วยเตี๋ยวบ้านเรา ชามนี้ประมาณ 60 บาท ในภาพมีเครื่องปรุงเป็นซอสพริกและน้ำซอสถั่วเหลืองซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป สังเกตเส้นในภาพคือเส้นเล็กไม่ใช่เส้นหมี่

เจ้านี้ใส่ผักขะแยงปรุง ชรส หอมไปอีกแบบ ซึ่งได้รับอิทธิพลเฝอของเวียดนาม

เจ้านี้ใส่ลูกชิ้นที่ทำเอง ซึ่งไม่กลมแต่แบนๆ เป็นแผ่นและรสชาติดี ราคาแพงกว่าเจ้าอื่นๆ และอยู่ในย่านกลางเมือง ข้อสังเกตอย่างหนึ่งคือผักโรยหน้าไม่ใส่ผักชีกระหยิบมือ แต่ใส่ต้นหอมเยอะเกือบเท่าอุด้งของญี่ปุ่น แต่ผักโรยหน้าก๋วยเตี๋ยวส่วนใหญ่จะเป็นผักชีฝรั่ง

หากเบื่อก๋วยเตี๋ยวมีเฝอแบบเวียดนาม ซึ่งน้ำซุปจะเข้มข้นมาก มีกระดูกเยอะในหม้อน้ำซุปและใส่เครื่องเทศเพื่อดับกลิ่นคาวเนื้อ

แม่บ้านชองผู้เขียนชอบใส่หัวไชโป๊วในน้ำซุปเพื่อให้ได้รสดี แต่ไม่ใช่ทุกร้าน