น้องลาเต้..
ทำให้รู้คุณค่าเรื่องความทรงจำของมนุษย์❤️
สวัสดีวันแรงงาน แด่ผู้ใช้แรงงานทุกท่าน...วันหยุดพักผ่อน ก็ขอให้พักให้เต็มที่ กินให้เต็มอิ่ม เราจัดไปแล้ว 2 จานคือ กะเพราทะเลราดข้าว และต้มจืดอีกถ้วยใหญ่555
วันนี้ถึงคราวลูกสมุนตัวสุดท้ายของแก๊งค์ F4 ของเราแล้วนะคะ...เกือบไม่ได้มาอยู่ในก๊วนนี้ซะแล้ว5555
น้องลาเต้ เป็นลูกของน้องเนโกะค่ะ ก่อนที่จะทำหมัน..
เนโกะ คลอดลูกมา 3 ตัว ลูกสาวเจ้าของก็ยกให้คนที่มาขอไป ตอนที่ยังไม่หย่านมเลยค่ะ...
เนโกะ ร้องเรียกทั้งวันทั้งคืน ตามหาลูก..
เราก็ไม่รู้จะช่วยยังไง นอกจากปลอบใจว่า ลูกไปอยู่ที่ดีแล้ว และภาวนาให้เข้าใจ..
แต่สุดท้าย คนที่เอาลาเต้ไป ต้องเอามาคืน เพราะลาเต้ก็ร้องไม่หยุดเหมือนกันค่ะ เนโกะเลยได้ทำหน้าที่แม่แมว💕
ก็เลี้ยงดูกันเรื่อยมา ตอนนั้นน้องหมาโอเด้งยังไม่มา แมวแม่ลูก ก็เดินเล่นกันสบายใจ55555
มีอยู่ครั้งนึง ประตูบ้านทาวน์เฮ้าท์ ลมพัดปิด ลาเต้ติดอยู่ในนั้น เนโกะก็มาร้องเรียกเรา...ต้องเดาภาษาแมว คงให้ช่วยตามหาลูก หรือช่วยลูก...
ลงทุนปีนกำแพงเตี้ยๆ ไปเปิดประตูให้...
ในที่สุด..ก็เจอกันจนได้...❤️
ผ่านไปสัก 6 เดือน แปลกใจทำไม เนโกะไม่ให้ลาเต้เข้าใกล้ ขู่ด้วย..จะทำร้ายด้วย?
เลยหาข้อมูลดู เพิ่งรู้ว่า แม่แมวจะสอนลูกตั้งแต่เล็กจนถึง 6 เดือน ให้สามารถต่อสู้เอาตัวรอดบนโลกใบนี้ให้ได้..แล้วก็จะลืมลูก...😭😭
วินาทีที่เราเห็นลาเต้ร้องเรียกแม่...แต่แม่จำไม่ได้แล้ว..
เรารู้สึกความทรงจำของมนุษย์ คือสิ่งประเสริฐสำหรับเราค่ะ❤️
เราโชคดีที่เกิดเป็นคน..จดจำพ่อแม่ ครอบครัว เรื่องราวต่างๆได้มากมาย....
เราเลือกได้ว่าจะจำ ว่าจะลืม อันเกิดจากการตัดสินใจของตัวเราเอง...
มิใช่ธรรมชาติกำหนดมาว่า เราจะถูกลืมหรือเราต้องลืม.......🍃🌾✨
เราจึงเห็นคุณค่าของการเกิดเป็นมนุษย์เสมอมาค่ะ❤️
ลาเต้ในวันนี้ เป็นน้องลาเต้ที่ขี้อ้อน...แวบไปแวบมา เวลาเจอหน้ากัน จะร้องอ้อนๆๆๆ555555
สุดท้ายน้องลาเต้ก็ยังโชคดีที่ได้อยู่ในแก๊งค์นี้ ใกล้ๆแม่นี่แหละ แม้จะจำไม่ได้ แต่ก็ไม่ต้องพเนจรไปไหนอีก❤️
จบเรื่องราวของทั้ง 4 ตัว F4 แล้วนะคะ....
ระหว่างเขียนเรื่องราวนี้อยู่ มี3ตัวมานอนใกล้ๆ ให้กำลังใจค่ะ555555🐱🐶❤️
ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนครบเดอะแก๊งค์นะคะ😉💕
โฆษณา