2 พ.ค. 2020 เวลา 22:39 • ความคิดเห็น
ทุกอย่างมีสมการ
ถ้าสมการเกิดโรคระบาด คือ การลงโทษจากผู้อภิบาล
แน่นอนผมเชื่อว่าเสียวหนึ่งของความผิดบาปคงมีความผิดของเรา
เราไม่เคยผิดบาปจากการเสพสารเสพติดหรือดื่มน้ำกระท่อมแต่เราก็ไม่เคยหยุดยั่งการแพร่ระบาดของมัน จนมันแพร่ระบาดในภาคใต้ของเราเป็นเวลานับสิบๆกว่าปีแล้ว (หรือนานกว่านั้น) จนเป็นภาพติดตาธรรมดาของผู้คนไปแล้ว ประเจิดประเจ้อโชว์ว่าข้านี่คือนักเสพกระท่อมตัวยง ลงเฟส ลงไลน์ มีเคปชั่นต่างๆนาๆ
เราไม่เคยทำผิดในการทำมาหากินทุกอย่างที่ทำมาก็เป็นงานสุจริต ไม่เคยเบียดเบียนผู้ใด แต่เราก็ผิดที่ไม่เคยหยิบยื่นความโปรดปราน ริสกี่ที่เราได้รับให้ผู้ใด
—————————“—————-
เมื่อเข็มนาฬิกาของความผิดได้เดินมาระยะหนึ่งซึ่งก็นานพอสมควร บัดนี้คงเป็นช่วงเวลาของเข็มนาฬิกาของการลงโทษได้เดินมาถึงเราแล้ว
แต่กระนั้นก็ตามหาใช่ว่าผู้อภิบาลจะใจร้ายกับเราไม่ ยังเปิด
ช่องทางของการอุทธรณ์ในความผิดบาปของเรา ประตูแห่งการอภัยโทษก็ยังเปิดกว้างเสมอ ไม่จำกัดจำนวนครั้งการอุทธรณ์ ทุกเรื่องพร้อมรับการอุทธรณ์ ไม่มีการรออยู่ระหว่างพิจารณา ดังเช่นเงินเยียวยา ไม่มีการแบ่งกลุ่มอาชีพ ว่ากลุ่มนี้ได้ กลุ่มนั้นไม่ได้
 
ในเวลาทองเช่นนี้
สมควรอย่างยิ่งที่เราจะใช้รอมฎอนเป็นทนายให้กับเราในการอุทธรณ์ความผิดบาปของเรา
ใช้อัลกุรอ่าน ทบทวนว่าเราผิดมาตราไหนกระทงไหน
ใช้ดุอาอฺเป็นสำนวนในการยื่นอุทธรณ์ความผิดของเรา ให้ยกโทษ ลดย้อนความผิด การลงโทษและอภัยโทษ
ในเมื่อสมการแห่งความผิดสามรถลบล้างได้ด้วยสมการแห่งการสำนึกและขอลุแก้โทษแบบไม่จำกัด ในช่วงเวลาทองเช่นนี้เหตุใดเล่าฝีปากของผู้กระทำผิดคนหนึ่งจะไม่ขยับเพื่อขอลุแก่ความผิดของตนที่ได้ก่อกระนั้นหรือ
มูฮัมมาดี วาลีฮัซซาน
วิทยากรไม้เท้าขาว
โฆษณา