เมื่อหกปีที่แล้วที่วัดดอย
ค่ำๆของวันแรกที่วัดดอย บรรยายกาศล้อมรอบไปด้วยป่าและเขาฉันอยู่ภูเขาลูกนึงที่เป็นเหมือนลานกว้างมีกุฏิที่พักอยู่หกหลังแต่ไม่มีคนพักนะฉันเลือกแบบใกล้ๆกับถนนลูกรังที่ทางวัดทำขึ้นมาสามารถเดินไปแม่น้ำยมได้
ทางซ้ายก็มีทางขึ้นไปยังเขาอีกลูกซึ่งวัดจะอยู่ที่เขาลูกนี้
ตอนนั้นมีพระอยู่ที่วัด1รูปชื่อท่านเอฟเป็นพระอยู่ตอนนั้น
นี่เป็นกุฏิที่พักตอนกลางวันดูดีมากเลยค่ะแต่พอพระอาทิตย์ลับฟ้าไปแล้วความเงียบความวังเวงก็เข้ามาแทนที่แม่กำนันบอกว่าคืนนี้จะมาอยู่เป็นเพื่อนนอนกุฏิข้างๆกัน
17.00น หลวงพ่อโทรฯมาจากลาสเวกัสถามว่า"เป็นอย่างไรบ้างอยู่ได้มั้ย"รีบตอบทันที"อยู่ได้ค่ะ"
"ต้องการอะไรก็บอกยายสนั่นหรือโสภานะ"หลวงพ่อบอก ก่อนวางหลวงพ่อบอกว่า"ห้ามอ่านหนังสือและเขียนหนังสือนะ"ให้อยู่กับตัวเอง"ค่ะ"รับปากทันที
แต่ก็เถียงในใจนะอย่างนี้ไม่เรียกว่าอยู่กับตัวเองอีกเหรอคะ(แค่ในใจเท่านั้น)
ค่ำๆมีไก่ป่าออกมาขออาหารด้วย
พอมืดเท่านั้นความสวยงามก็หายไป กุฏิที่น่าอยู่เมื่อตอนกลางวันกลับมาน่ากลัวอีกครั้งรีบอาบน้ำใส่ชุดขาวออกมาเดินจงกรมนอกกุฏิตั้งใจว่าจะเดินจงกรมถึง19.30น
หลวงพ่อท่านสั่งไว้ว่าไม่ต้องขึ้นไปทำวัตรให้ปฏิบัติมีกุฏิ
เดินจงกรมจนความมืดเข้ามาเยือนมาพร้อมกับเสียงสารพัดเสียง ความกลัวมีมากขึ้นเรื่อยๆแต่ตั้งใจไว้ว่าจะหยุด19.30นขอบอกว่าไม่มีความรู้สึกตัวหลงเหลืออยู่เลยมีแต่ความกลัวแต่ก็อยู่ได้จนนาฬิกาปลุกดัง เสียงใบไม้แห้งๆเริ่มดังใกล้เข้ามา"ห้ามวิ่งนะพิมพ์"บอกตัวเอง
ไม่ได้วิ่งแต่เดินเร็วมากกลัวมากคนเมืองกลัวทั้งคนและผี
พอเข้าห้องได้โล่งมานิดหน่อยเข้ามาทำความรู้สึกตัวต่อ
แต่เอาเรื่องจริงไม่มีความรู้สึกหรอกค่ะมีแต่ความกลัวล้วนๆ หูยังได้ยินเสียงใบไม้แห้งถูกอะไรเหยียบ
สักอย่าง(ในใจคิดว่าผี) สองทุ่มกว่าแล้วยังไม่มีวี่แววว่าแม่กำนันจะมาเลยแอบกังวล รีบกลางมุ้ง(เป็นแบบมุ้งแขวน)เคยฝันอยากนอนมุ้งแขวนคงจะได้บรรยากาศดีนะ
แต่ตอนนี้คือ วังเวงไปนะ
พยายามนอนแต่ก็ยังไม่หลับยังคอยฟังเสียงแม่กำนัน
เสียงสัตว์กลางที่ไม่เคยได้ยินก็มีมาเรื่อยๆ
เกือบสี่ทุ่ม"คุณพิมพ์นอนยัง"เสียงแม่กำนันมาเรียกดีใจสุดๆ
เดินออกจากห้องก็เห็นแต่ด้านหลังแม่กำนันเดินไปบ่นไปที่กุฏิที่อยู่ไม่ไกลกันนักมองเห็นกันฉันเดินคอตกเข้าห้องเปิดมุ้งเข้ามุ้งนอนต่ออุ่นใจขึ้นมาบ้างเพราะรู้ว่ามีคนนอนอยู่ใกล้กัน🍎🍎🍎
04.00นเสียงระฆังก็ดังขึ้นเสียงแว่วๆจากบนวัดรีบลุกมาหน้าแปรงฟันออกจากเดินจงกรมต่อเห็นไฟจากกุฏิแม่กำนันก็โล่งใจมากคงเป็นการเดินจงกรมที่สบายใจสุดตั้งแต่มาถึงที่วัด🍎🍎🍎
ผ่านคืนแรกมาด้วยดีไม่เจอผีนะคะ
ติดตามตอนต่อไปนะคะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
