#ความล้มเหลวเป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จ
.
.
หลายคนคงจะรู้จัก "เดอะ แพคแมน" แมนนี่ ปาเกียว แชมป์โลก 8 รุ่น ชาวฟิลิปปินส์ที่ว่ากันว่า ครั้งหนึ่งเคยเป็นนักชกที่ดีที่สุดเมื่อเทียบกันปอนด์ต่อปอนด์
ย้อนไปเมื่อ 17 กันยายน 2542 แมนนี่ ปาเกียว เสียเข็มขัดแชมป์โลกให้แก่ "เม็ดเงิน กระทิงแดงยิม" ที่นครศรีธรรมราช ไม่ทราบว่ามีใครจำ “เม็ดเงิน” ได้มั๊ย?
หลังการชกครั้งนั้น เส้นทางของนักมวยสองคนนี้แตกต่างกันสิ้นเชิง
เม็ดเงินเมื่อได้แชมป์ได้เข็มขัดมาแล้วก็ป้องกันแชมป์เพียงสองครั้งก็เสียแชมป์ให้กับนักชกฟิลิปปินส์ คือ มัลคอร์ม ทูนาเกา จากนั้นชีวิตของเม็ดเงินบนผืนผ้าใบก็ดำดิ่งได้แชมป์ ABC แค่เห็นชื่อสถาบันก็บอกเป็นนัยๆ ได้แล้วว่ายิ่งใหญ่เพียงใด เม็ดเงินแขวนนวมเมื่อปี พ.ศ. 2549
ส่วน “ปาเกียว” สองปีหลังจากที่แพ้ เม็ดเงิน ก็เบนเข็ม ไปชกที่สหรัฐอเมริกา กลายเป็นแชมป์โลก 8 รุ่นในที่สุด
เราพอจะเห็น "ทัศนคติ" “ความทะเยอทะยาน” และ "การพัฒนาตนเอง" ของนักมวยสองคน ระหว่าง "แมนนี่ ปาเกียว" กับ "เม็ดเงิน กระทิงแดงยิม" กันแล้ว
คนหนึ่งชนะ อีกคนหนึ่งแพ้ คนชนะกลับจมดิ่ง ส่วนคนแพ้ มีแต่รุ่งเรือง
ในวันที่เราไม่พร้อม "แพ้ ก็คือ แพ้" อันนี้ต้องยอมรับให้ได้ หากเราเรียนรู้จากความผิดพลาด และเปลี่ยนให้เป็นโอกาส เราจะไม่กลับไปแพ้แบบนั้นอีกแล้ว
ปาเกียวเป็นนักชกที่ผมคิดว่ามี Core Competency ส่วนหนึ่งเหมือนกับนักชกคนอื่นๆ คือ คือ หมัดหนักทั้งซ้ายและขวา ทรหดอดทนเป็นเลิศ จิตใจห้าวหาญ ร่างกายแข็งแกร่ง แต่สิ่งที่ปาเกียวมีและคนอื่นไม่มี ก็คือ "มีความฝัน และกล้า Change ตัวเอง"
หลายคนทำงานหนักตั้งแต่วันแรกจนเกษียณ หลายคนขยันไม่เคยอู้งาน หลายคนทำงานสำเร็จตามเป้า แต่ชีวิตไม่ได้ดีเหมือนงาน เราอาจจะลืม "ความฝัน ความเชื่อ และไม่กล้าเปลี่ยนตัวเอง" หรือเปล่า
ผมเชื่อว่าปาเกียวมีความฝันของตัวเอง และเป็นฝันที่ยิ่งใหญ่
ปาเกียวเดินตามเส้นทางความฝันของตนเองโดยอาศัยสมรรถะหลักของตนเอง บวกกับได้โค้ชที่ดี คือ “เฟรดดี้ โรช” และที่สำคัญ ปาเกียวมีกลยุทธ์ในการต่อยเสมอ ไม่ใช่เดินหน้าฆ่าลูกเดียว หรือฟุตเวิร์คทั้ง 12 ยก แต่ปาเกียวจะชกไปวางแผนไปทีละยก หมดยกประเมินตนเอง ประเมินคู่ต่อสู้ ไม่ใช่ทำงานไปทั้งปีแล้วค่อยประเมิน
ทุกครั้งที่ชก ปาเกียวจะมีแผนการชกมากกว่า 4 แผน (Risk Mangement)
ในการทำงานของพนักงานคนหนึ่ง หากทำงานใดๆ แล้วผิดพลาด ไม่เป็นไปตามเป้า โดนดุ โดนด่า เบื่อหน่ายชีวิต ทิ้งความฝันที่ตั้งใจไว้ ก็คงจะมีชีวิตเหมือนนักมวยที่แพ้แล้วแพ้อีก สุดท้ายแขวนนวม
แม้คนที่ประสบความสำเร็จ หากยังลุ่มหลงในชัยชนะ กับความสำเร็จในวันวาน ไม่มีการพัฒนาตนเอง ไม่ขยับความฝันหรือขยายความฝันใหม่ๆ ก็จะหมดแรงบันดาลใจ แพ้ภัยตนเองในที่สุด
จะมีนักมวยเอเชียกี่คนที่ไปใช้ชีวิตต่างประเทศแล้วได้ดิบได้ดีเป็นซุปเปอร์สตาร์
ปาเกียวกล้าฉีกตัวเองจากนักชกฟิลิปปินส์คนอื่นๆ ที่ส่วนใหญ่จะมาเป็นกระสอบทรายในเมืองไทยกลายเป็นนักชกที่ฉลาด รักษาสภาพร่างกายดี ขยันฝึกซ้อม และไม่หลงแสงสีเหมือนนักชกไทยหลายราย ปาเกียวไม่อิ่มกับความสำเร็จ มีเป้าหมายใหม่ๆ ตลอด
คนเรามีความสามารถและมีความฝันในตัวเหมือนกันทุกคน อยู่ที่เราจะเชื่อมั่นในสิ่งที่เราฝันเรามีมากน้อยแค่ไหน พนักงานธุรการเงินเดือนต่ำๆ สักวันอาจจะได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าก็เป็นได้ พนักงานขายสักวันอาจจะได้เป็นเถ้าแก่ก็มีให้เห็น
ปาเกียว คือคนธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา ตรงที่สามารถใช้ความธรรมดาได้เก่ง รู้จักพลิกแพลงเปลี่ยนแปลงวิธีการทำงานที่มีอยู่เดิมเล็กน้อย ก็ได้ผลลัพธ์ใหม่แล้ว ยิ่งมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ความธรรมดาจึงกลายเป็น ของดีในที่สุด
ขณะนี้หลายคนมีชีวิตเหมือนปาเกียวในตอนต้น อย่าท้อ! ลุกขึ้นมา ลุกเร็ว ทำเร็ว ทำจริง สำเร็จก่อนแน่นอน ปัดฝุ่นความฝัน ลงมือทำ อย่าสนใจเสียงรอบข้าง "ศรัทธาของเราต้องเป็นของเรา"
ระหว่างเดินทาง หากเจอ "ความล้มเหลว" ให้รู้ว่านั่นคือส่วนหนึ่งของ "ความสำเร็จ"
#AjMan
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
