อักษรสื่อภาษา วาจาสื่อจิตใจ
วันนี้เป็นวันที่ 5 พฤษภาคม 2563 ซึ่งเป็นวันนักเขียน ส่วนวันพรุ่งนี้เป็นวันวิสาขบูชา ที่ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 ที่เป็นวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน วันวิสาขบูชายังได้รับยกย่องว่าเป็นวันสำคัญของโลก คือ วันพระพุทธศาสนาโลก ที่ได้รับการยกย่องจากสากล
การที่ผมเองได้มีโอกาสได้สนทนาธรรมกับสหธรรมิกที่เคยเรียนด้วยกันแต่นานแล้วไม่ได้พูดคุยสนทนาธรรม เหตุที่เกิดจากหลายท่านมีหน้าที่ และการงานที่ต้องทำในการปฏิบัติตามกิจของสงฆ์ ผมถือว่าตัวผมเองโชคดีที่มีมิตรที่เป็นพระสงฆ์ ทั้งในนามครูบาอาจารย์
เนื่องจากปัญหาเรื่องโรคโควิด 19 ระบาด ทางภาครัฐได้มีคำสั่งห้ามออกจากบ้าน และทำงานที่บ้าน ไม่ได้ไปเยี่ยมเยือนพระสงฆ์ ครูบาอาจารย์ หลายท่านจึงทักมาหา เพื่อไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบ ก็ถือเป็นบุญที่ท่านยังเมตตาคิดถึง มีหลายเรื่องที่คุยกันทั้งเรื่องการใช้ชีวิตอย่างไร เราจะอยู่อย่างไรในสังคมแบบนี้ และทัศนะทางปรัชญาศาสนา
เริ่มแรกก็ตั้งใจจะเขียนเรื่องราวที่ได้พูดคุยกันช่วงระยะเวลา 3 วัน ได้สนทนาธรรม เรื่องชีวิตและความตายในปรัชญาอินเดีย ท่านเป็นศิษย์ของหลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม ท่านที่สอง ท่านเป็นศิษย์หลวงพ่อวิริยังค์ พระธรรมมงคลญาณ สถาบันจิตตานุภาพ เรื่องการเจริญจิตเพื่อความสุขในสังคมไทย
อีกรูปท่านเป็นศิษย์หลวงพ่อเทียน และหลวงพ่อคำเขียน ที่วัดป่าสุคะโต ที่พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสอยู่ ซึ่งท่านสอนวิปัสสนา และตั้งสำนักปฏิบัติธรรมหลายที่ มีความรู้เกี่ยวกับเซน แต่ที่เสียดายคืออีกท่านที่เป็นศิษย์หลวงปู่สรวง (เทวดาเดินดิน) หลังจากที่ท่านจบปริญญาเอก
ท่านก็เลิกใช้โซเซียล หันหน้าสู่การปฏิบัติธรรมอย่างแท้จริง หากต้องการสนทนาธรรมจะต้องเดินทางไปหาและต้องมีเวลาเข้าหาด้วย ท่านมีความรู้เรื่องอภิธรรม (อภิปรัชญา) ที่ผมเองอยากรู้ เพราะเคยสัญญากับคุณเสก ว่าจะนำเสนอเรื่องของ ขณิกวาท-วิภัชชวาท ที่เคยคุยกันแล้วมีความสนใจอยากให้ผมเขียน
บทความในวันนี้ตั้งใจอยากจะเขียนให้ทันวันที่ 5 แต่เวลาไม่เพียงพอจึงเขียนไว้เพื่อนำมาลงวันที่ 6 ด้วยวันที่ 5 เป็นวันนักเขียน ในฐานะที่ผมเองเป็นนักเขียน นักอ่าน นักค้นคว้า จึงให้ความสำคัญกับการเขียน ด้วยผมเริ่มเขียนงานมาตั้งแต่ ปี 48 และค้นคว้า ศึกษาเรียนรู้การเขียนต่างๆ ทั้งจากครูบาอาจารย์ และตนศึกษาเองเพิ่มเติมอีกด้วย
จิตร ภูมิศักดิ์
การสะท้อนอารมณ์ทางความคิด จิตวิญญาณของนักเขียนสิ่งสำคัญคืออักษรที่ใช้สื่อทางภาษา ที่ถูกกลั่นกรองออกมา แม้จะเป็นวาจาก็ล้วนสื่อจากจิตใจ ที่มีแนวคิด อุดมการณ์ หนังสือจึงมีคุณค่าอย่างยิ่งต่อผู้อ่าน เพื่อเป็นสัญลักษณ์แทนตัวผู้เขียน ที่มีทั้งความคิด จิตวิญญาณ และพลังแห่งอุดมการณ์
จากหัวข้อเรื่องที่เกริ่นขึ้นไว้ในเบื้องต้น เมื่อรวมประโยคให้สมบูรณ์ คือ อักษรสื่อภาษา วาจาสื่อจิตใจ ใคร่ครวญต่อแนวคิด ชีวิตเพื่ออุดมการณ์ การจะเป็นนักเขียนที่ดีเราต้องมีความรัก ความชอบ ต่อให้หนังสือเล่มนั้น จะมีคนสนใจหรือไม่ แต่ด้วยความรัก ความพอใจที่จะเขียน ออกมาจากจิตใจข้างในอย่างแท้จริง
หนังสือที่ผ่านการเขียนด้วยความจริงใจ ซื่อสัตย์แม้ในช่วงที่ยังมีชีวิตอยู่จะไม่มีคนสนใจแต่สุดท้ายก็มีคนยกย่องในอนาคต ตัวอย่างที่เห็นไม่ว่าจะเป็น จิตร ภูมิศักดิ์ นักเขียนผู้มีอุดมการณ์ หรือนักปรัชญาตะวันตกอย่างมาเคียวเวลลี ก็เป็นอีกคนที่ผลงานไม่ได้รับการยอมรับ หรือตีพิมพ์ จนเสียชีวิตแล้ว ถึงมีการตีพิมพ์ และคนยอมรับ ซึ่งก็ยังมีนักปรัชญาอีกหลายคนที่ผลงานไม่เด่นเมื่อยังมีชีวิตอยู่
สำหรับมาเคียวเวลลีถือได้ว่าเป็นบุคคลตัวอย่างของยุคเรอเนซองส์เช่นเดียวกับลีโอนาร์โด ดา วินชี เขามีชื่อเสียงจากงานเขียนเรื่องสั้นการเมืองเรื่อง เจ้าผู้ปกครอง (The Prince) ซึ่งเล่าถึงทฤษฎีทางการเมืองแบบที่เป็นจริง แต่งานเขียนของมาเคียเวลลีไม่ได้รับการตีพิมพ์จนกระทั่งหลังจากเขาเสียชีวิตแล้ว
โดยมากงานเขียนของเขามักจะมีการส่งกันอ่านในหมู่เพื่อนฝูงเท่านั้น ซึ่งเป็นแรงผลักดันให้เกิดระบบการเมืองแบบรัฐชาติ งานเขียนเพียงชิ้นเดียวที่ได้รับตีพิมพ์ในระหว่างที่เขามีชีวิตอยู่คือ The Art of War แนวคิดทางการเมืองของมาเคียวเวลลี เรียกว่า ทฤษฎีสุนัขจิ้งจอก ที่ไทยนำมาใช้คือ ไม่มีมิตรแท้ และศัตรูที่ถาวร ในการเมือง
การเป็นนักเขียนที่ดีไม่จำเป็นต้องเขียนสวย มีภาษาที่ดี สระสลวย มีสำนวนโวหารที่พิศดาร ขอเพียงแค่อ่านแล้วเข้าใจ เขียนด้วยความตั้งใจ ใส่ใจในงานที่เขียน เพื่อให้เกิดความสำเร็จ ออกมาอย่างดี ตามหลักพุทธธรรม เรียกว่า อิทธิบาท 4 ได้แก่ ฉันทะ มีความชอบในงานที่ทำ, วิริยะ มีความเพียรขยันในงานที่ทำ, จิตต มีใจจดจ่ออยู่กับงานที่ทำ, วิมังสา การใคร่ครวญ พิจารณาอย่างมีเหตุผล
1. ความจริงใจ การเขียนงานเราจะต้องมีความจริงใจต่อตนเอง และผู้อื่น เพื่อเขียนงานออกมาด้วยความจริง ไม่นำข้อมูลเท็จมาเขียน เพื่อให้เกิดความคาดเคลื่อน ปัญหาที่ตามมาผู้อ่านไม่ให้การยอมรับ ไร้จรรยาบรรณต่อตนเอง ความจริงใจจึงเป็นสิ่งที่สำคัญต่อความเชื่อมั่นของผู้อ่านในงานเขียนนั้น
2. ความรัก การจะเป็นนักเขียนที่ดีต้องมีความรักในการเขียน รักที่จะศึกษาค้นคว้า รักในการอ่าน ติดตามอ่านงานเขียนของผู้อื่นเพื่อสร้างเสริมความรู้ให้กับตน สามารถนำมาต่อยอดได้ การอ่านผลงานผู้อื่นเหมือนเป็นการให้เกียรตินักเขียนด้วยกัน เพื่อเป็นกำลังใจให้กันและกัน
3. อุดมคติ การเป็นนักเขียนต้องมีอุดมการณ์ มีความคิดที่เกิดจากตนเองที่เป็นอุดมคติ โดยยินดีที่จะเขียนงานตามความคิด และจิตใจ ที่ตั้งใจจะเขียนแม้ไม่มีใครสักคนอ่าน แต่สักวันจะต้องมีคนที่เห็นคุณค่า แล้วนำไปเผยแผ่ในอนาคตได้
ดังนั้น การเขียนงาน หรือการเป็นนักเขียนไม่ได้ถูกมองว่าไร้ค่า แต่เมื่อยิ่งกาลเวลาผ่านไปตัวอักษรที่เราคัดกรองมาอย่างดี เขียนด้วยใจจะเบ่งบานออกมาเอง เมื่อถึงเวลานั้นมันจะมีค่ายิ่งกว่าเงินทองที่เราโหยหาในปัจจุบันนี้ อักษรร้อยเรียงเรื่องราวบอกกล่าวให้โลกรู้ ว่าผลงานที่เราเขียนจะสร้างชื่อให้เราในภายหลัง แด่นักเขียนทุกท่านทั้งที่มีลมหายใจอยู่และสิ้นลมหายใจ จิตวิญญาณของเราจะสถิตย์ในอักษรที่บันทึกลงไปตราบนานเท่านาน
ฝากกด like
ฝากกด share
ด้วยนะครับ
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
