💖💖นิยายรัก..เจ้าบ่าวจำเป็น.💐💐
: อะไรนะครับคุณพ่อคุณแม่ผมต้องแต่งงานแทนพี่นาวินเหรอไม่มีทางหรอกครับผมมีแฟนแล้ว.
ธาวินเอะอะโวยวายเมื่อพ่อกับแม่มาบอกเค้าว่าคืนนี้เค้าต้องกลายเป็นเจ้าบ่าวจำเป็นแทนนาวินพี่ชายที่หายตัวไประหว่างพิธีแต่งงาน.
: เอาเถอะน่านะสองช่วยกู้หน้าพ่อกับแม่ไปก่อนแขกเหรื่อมาเต็มงานไปหมดแล้วทั้งทางเราและก็ทางเจ้าสาวเอาไว้ให้งานมันผ่านไปก่อนคืนนี้นะแล้วพวกเราค่อยตามหาหนึ่งกันสองจะยอมให้พ่อกับแม่เสียหน้าเหรอลูกแบกเหรื่อเรามีแต่ผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งนั้น.
เมื่อทนเสียงรบเร้าของพ่อกับแม่ไม่ไหวธาวินเลยต้องจำใจเข้าพิธีกับกังสดาลผู้หญิงที่พ่อกับแม่ของเค้าหามาให้หนึ่งพี่ชายของเค้า.
ชายหนุ่มมีสีหน้าวิตกกังวลใจนึกไปถึงใบหน้าของเยาวเรศแฟนสาวเธอจะรู้สึกยังไงถ้ารู้ข่าวว่าคืนนีัเค้าต้องเป็นเจ้าบ่าวแทนพี่ชาย.
ทุกอย่างถูกสับเปลี่ยนอย่างรวดเร็วจนแขกเหรื่อไม่ทันสังเกตุมีเพียงฝ่ายเจ้าบ่าวเจ้าสาวเท่านั้นที่รู้กัน.งานทุกอย่างผ่านไปด้วยดีท่ามกลางความอึดอัดของธาวินและกังสดาล.ความเป็นจริงแล้วเธอก็ไม่ได้เต็มใจกับงานแต่งนี้ตั้งแต่ต้นอยู่แล้วด้วยเพราะพ่อกับแม่ขอร้องเธอจึงจำใจต้องแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจสองครอบครัวจะแต่งกับใครไม่ว่าพี่หรือน้องผลลัพธ์มันคงไม่ต่างกันสักเท่าไหร่นักหรอกเธอจึงทำตัวเฉยๆจะมีก็เพียงแต่เจ้าบ่าวของเธอเท่านั้นที่มีท่าทางกระวนกระวาย
แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด.
: ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ.
หญิงสาวบอกเค้าเมื่อเสร็จสิ้นพิธีส่งตัวเข้าหอ ธาวินมองหน้าเธออย่างแปลกใจผู้หญิงอะไรเจ้าบ่าวหนีไปกลางงานแต่งขนาดนี้ยังไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย.
: นี่คุณ!คุณไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอที่พี่หนึ่งหนีงานแต่งงานแล้วผมต้องมาแต่งแทนแบบนี้.
: รู้สึกอะไรคะจะแต่งกับใครมันก็ไม่ต่างกันหรอกค่ะในเมื่อฉันเองก็ไม่ได้เต็มใจไม่ว่ากับคุณหรือว่าพี่ชายของคุณทุกอย่างมันเป็นธุรกิจทั้งนั้นฉันมีสิทธิ์เลือกด้วยเหรอ.
เธอตอบแบบหน้าตาเฉยน้ำเสียงเรียบจนธาวินมองว่าเธอเป็นผู้หญิงเย็นชาเห็นแก่เงินและก็ผลประโยชน์.
: คุณจะนอนในห้องนี้หรือว่าไปนอนที่อื่นก็ตามใจคุณนะคะฉันไม่ซีเรียสขอตัวไปอาบน้ำก่อน.
หญิงสาวพูดพร้อมกับเดินเข้าห้องน้ำด้วยท่าทางมั่นใจแต่ภายในใจของเธอกลับเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะภาวนาอยู่ตลอดว่าให้เค้าออกไปนอนที่อื่นด้วยเถอะคืนนี้เธอทำเป็นปากเก่งไปอย่างนั้นเองแหระแต่ภายในใจกลัวเป็นที่สุด.หญิงสาวทำธุระในห้องน้ำเสร็จ.เธอเดินออกมารู้สึกโล่งอกเมื่อไม่เห็นเค้าอยู่ในห้องเธอขึ้นไปนอนบนเตียงคิดมากนอนไม่หลับ.ตอนแรกเธออุตส่าห์ดีใจเมื่อรู้ว่านาวินหนีงานแต่งเธอคิดว่างานจะล้มเลิกซะอีกไม่คิดว่าพวกเค้าจะจับธาวินแต่งแทน.ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งวิตกกังวลใจนายธาวินคนนี้ดูท่าทางเอาเรื่องมากกว่านาวินพี่ชายซะอีกที่ขานั้นดูเงียบๆเชื่ิองๆ
ซึ่งเธอคิดว่าน่าจะควบคุมเค้าอยู่.แต่สำหรับธาวินเธอชักไม่ค่อยแน่ใจเพราะขานี้ดูฉลาดและก็เจ้าเล่ห์กว่ามาก.เธอวางแผนไว้ว่าแต่งงานไม่นานเธอจะหาเรื่องหย่าโดยไม่ให้เค้าแตะเนื้อต้องตัว.สำหรับนาวินน่าจะคุยง่ายกว่าแต่นายธาวินนี่สิเธอกลัวจะพลาดท่าเสียเปรียบเค้าเพราะถ้าเค้าคิดจะแกล้งข่มเหงเธอขึ้นมาเค้าก็สามารถทำได้โดยการอ้างสิทธิ์ความเป็นสามี.
: เยาว์ สองต้องขอโทษด้วยนะที่เรื่องมันกลายเป็นแบบนี้.สองไม่คิดว่าพี่หนึ่งจะหนีงานแต่งกระทันหันจนคุณพ่อคุณแม่ต้องหันมาบังคับให้สองแต่งแทน.สองเสียใจจริงๆ.สองรักเยาว์นะอีกไม่นานหรอกเมื่อพวกเราหาพี่หนึ่งเจอทุกอย่างก็จะเรียบร้อย.คุณอดทนรอหน่อยนะ.ถึงยังไงผมก็ต้องแต่งงานกับคุณอยู่แล้วเพราะผมรักคุณ.
ธาวินกอดปลอบเยาวเรศ.ซึ่งเธอก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นซบอกเค้าด้วยความเสียใจ.คืนนี้ธาวินหนีออกจากห้องหอมานอนค้างกับเธอที่นี่.แค่นี้ก็พอทำให้หญิงสาวสบายใจขึ้นมาบ้างว่าเค้ารักเธอและถูกบังคับจริงๆ.
: เป็นยังไงบ้างจ๊ะหนูอ้อม.เมื่อคืนหลับสบายไหม?
แม่ของธาวินถามเมื่อเห็นกังสดาลเดินลงมาจากห้อง.
: นอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่ค่ะคุณป้า.สงสัยคงจะแปลกที่ไปหน่อย.กำลังทานอาหารเช้ากันอยู่เหรอคะพอดีเลยค่ะอ้อมก็กำลังหิวอยู่พอดี.
หญิงสาวพูดกลบเกลื่อน.พวกเค้าน่าจะรู้ดีว่าเธอนอนไม่หลับเพราะเรื่องอะไร.
: ต้องขอโทษหนูอ้อมด้วยนะที่เรื่องทุกอย่างมันกลายเป็นแบบนี้.แต่ถึงจะแต่งกับใครไม่ว่าจะนาวินหรือธาวินพวกเราก็เป็นทองแผ่นเดียวกันเหมือนเดิมนะ./คุณสุรางค์พูดปลอบใจเธอ.
: ค่ะ.คุณป้า./กังสดาลตอบสั้นๆ.ทำไมเธอจะไม่รู้ล่ะว่าครอบครัวนี้อยากได้เธอมาเป็นลูกสะใถ้แค่ไหน.
: เออ! ลุงได้ยินเสียงรถของตาสองขับออกไปตอนดึกยังไม่กลับมาใช่ไหม?แหม๋! ไอ้ลูกคนนี้ทำอะไรไม่เห็นแก่หน้าพ่อกับแม่เลยจริงๆ./คุณ.สุทินพูดเป็นเชิงตำหนิลูกชายต่อหน้าเธอ.
: ไม่เป็นไรกรอกค่ะคุณลุงคุณป้า.อ้อมเข้าใจคุณสอง.เธอคงยังทำใจไม่ได้น่ะค่ะ.ขนาดอ้อมเองยังตกใจไม่หายเลยค่ะ.คงต้องให้เวลาหน่อย.
: ขอบใจหนูอ้อมนะที่เข้าใจ.พวกเราดีใจจริงๆคิดไม่ผิดเลยที่เลือกหนูมาเป็นลูกสะใภ้.
หญิงสาวได้แต่ยิ้มแห้งๆ.เธอเองก็ใช่ว่าอยากจะตกอยู่ในสภาพแบบนี้ซะเมื่อไหร่กันล่ะ.ถ้าไม่เห็นแก่พ่อ-แม่ที่อุปถัมภ์เธอมาตั้งแต่เด็กเพราะถ้าไม่มีพวกท่านทั้งสองเธอคงกลายเป็นเด็กกำพร้าชีวิตตกระกำลำบากอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้.ถือซะว่านี่เป็นการตอบแทนบุญคุณก็แล้วกัน.
: อุ๊ย! นั่นภรรยาของคุณไม่ใช่เหรอค๊ะสอง./เยาวเรศบอกให้ชายหนุ่มดูหญิงสาวที่กำลังเดินเข้ามาในร้านอาหารเดียวกับพวกเค้า.เยาวเรศรีบลุกไปนั่งข้างๆชายหนุ่มพร้อมทั้งเกาะแขนแสดงความเป็นเจ้าของเมื่อเห็นว่ากังสดาลกำลังเดิเข้ามาใกล้.กังสดาลทำท่าเมินแล้วเดินผ่านทั้งคู่ไปโดยไม่สนใจ.จนเยาวเรศเรียกเธอไว้.
: คุณกังสดาล.มาทานข้าวคนเดียวเหรอคะ.นั่งด้วยกันไหม.พอดีตรงนี้มีที่ว่าง./เยาวเรศแกล้งชวนพร้อมทั้งเกาะแขนธาวินไม่ห่าง.
: ไม่เป็นไรค่ะไม่รบกวนดีกว่า.ขอตัวนะคะ./หญิงสาวตอบแบบเรียบเฉย.หางตาปรายไปมองดูธาวิน
เจ้าบ่าวหมาดๆของเธอ.
: งั้นเหรอค๊ะ.ถ้างั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ.แต่เยาว์ต้องขอโทษคุณกังสดาลด้วยนะคะที่ฉกตัวเจ้าบ่าวมาทั้งวันทั้งคืนแบบนี้ทั้งๆที่เพิ่งแต่งงานกัน.คุณคงไม่ว่าอะไรนะคะ./เยาวเรศพํดพร้อมกับทำหน้าตาเยาะเย้ย.แสดงให้เห็นว่าถึงกังสดาลจะได้แต่งงานกับเค้าก็ได้แต่งแต่ในนามเท่านั้นแต่ว่าตัวของเค้าเธอได้มาครอบครอง.
: ไม่เป็นไรหรอกค่ะ.ถือว่าแบ่งๆกันกิน.ผู้ชายสมัยนี้น่ะหายาก.คุณคงจะกลัวว่าถ้าหลุดจากเค้าไปแล้วคงจะหาผู้ชายไม่ได้อีก.ดิฉันคิดว่าดีซะอีกคุณจะได้มาแบ่งเบาภาระของดิฉัน.แค่ได้ทะเบียนสมรสกับตำแหน่งสะใภ้มาครอบครองดิฉันก็ถือว่าคุ้มแล้วอย่างอื่นดิฉันไม่ค่อยสนใจสักเท่าไหร่หรอกค่ะ.เชิญคุณสองคนตามสบายนะคะดิฉันขอตัว.
กังสดาลเดินจากไปโดยไม่ยี่หระ.เพราะเธอคิดอย่างที่พูดจริงๆ.อยากจะได้ก็เชิญเอาไปเถอะ.เธอก็ไม่อยากให้เค้ามายุ่งกับเธอสักเท่าไหร่เหมือนกัน
: สองค๊ะ.ทำไมแม่นั่นพูดเหมือนไม่แยแสคุณเลยล่ะคะ.แต่ก็ดีจะได้ไม่ต้องมีใครมาแย่งคุณไปจากเยาว์ยังไงล่ะคะ./หญิงสาวพูดพร้อมกับซบหน้าลงที่ไหล่ของเค้าอย่างเอาใจ.
: ก็ผมบอกคุณแล้ว.ว่าผมกับเค้าแต่งงานกันเฉพาะในนามเท่านั้น.หาตัวพี่หนึ่งเจอเมื่อไหร่ทุกอย่างก็จบ.ผมก็เป็นอิสระ.
: เยาว์เชื่อคุณแล้วค่ะ.เยาว์รักคุณมากนะคะ .
: ผมก็รักคุณเหมือนกัน.
หนุ่ม-สาว ออดอ้อนกันกลางร้านอาหาร.กังสดาลเหลือบสายตามองอย่างไม่สนใจ.
: สอง.สถานะการณ์ทางบ้านเป็นยังไงบ้าง./เสียงของนาวินพูดมาตามสายโทรศัพท์ทำให้ธาวินน้องชายตาลุกวาวด้วยความดีใจ.
: พี่หนี่ง.!! นี่พี่อยู่ที่ไหน? พี่รู้ไหมว่าพี่หนีงานแต่ง
กับยัยกังสดาลนั่นทำให้ผมเดือดร้อนขนาดไหน.
ผมต้องกลายเป็นเจ้าบ่าวจำเป็นแต่งงานกับยัยนั่น
แทนพี่.พี่กลับมามาเคลียร์เรื่องของพี่เลยนะ./ธาวินเอะอะโวยวายใส่พี่ชายไปตามสาย.
: พี่ขอโทษนะสอง.แต่พี่กลับไปไม่ได้หรอก.พี่มีลูกมีเมียแล้วพี่จะแต่งงานกับกังสดาลได้ยังไง.สองยังโสดอยู่ถือว่าช่ายพี่ก็แล้วกันนะ.พี่ฝากขอโทษคุณพ่อคุณแม่ด้วย.แค่นี้ก่อนนะ.อย่าลืมขอโทษท่านทั้งสองแทนพี่ด้วยก็แล้วกัน.
: เดี๋ยวก่อนครับพี่หนึ่ง.!!! อะไรวางสายไปซะแล้วเลยไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน.แล้วนี่เราจะทำยังไงดีต้องอยู่แบบนี้ตลอดไปเหรอนี่./ธาวินกุมขมับ กลุ้มใจ คิดไม่ตกว่าจะเอายังไงดี.
: อะไรนะตาสอง.!!! ตาหนึ่งโทรฯมา.แล้วบอกว่ามีลูกมีเมียแล้ว.อะไรกันนี่!! ตั้งแต่เมื่อไหร่?ทำไมพ่อกับแม่ไม่รู้เรื่อง.
: ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ.เค้าพูดแค่นั้นก็วางสาย แล้วจะทำยังไงครับผมต้องแต่งงาน จดทะเบียน กับคนที่ผมไม่ได้รักตลอดไปเหรอครับคุณพ่อคุณแม่ ผมไม่ยอมนะ.
: ก็คงต้องเป็นแบบนั้นแหละตาสอง ก็ตาหนึ่งไม่กลับมาแล้วนี่จะให้ทำยังไง เอาเถอะน่า อยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองเเหระ ดูอย่างพ่อกับแม่สิ ไม่เคยเห็นหน้ากันเลย พอแต่งงานมีลูกก็ยังรักกันมาจนถึงทุกวันนี้ได้เลย.
: มันไม่เหมือนกันหรอกครับคุณพ่อคุณแม่ นี่มันสมัยไหนแล้ว ผมไม่มีทางรักยัยนั่นได้หรอก ถึงยังไงผมก็จะหาทางหย่า.
: หย่าไม่ได้นะตาสอง.!!! พ่อกับแม่ไม่ยอม ถึงยังไงลูกก็ต้องรักหนูอ้อมให้ได้ !!! นี่เป็นคำสั่ง.!!!/คุณสุรางค์ยื่นคำขาดกับลูกชาย ทำให้ธาวินอารมณ์เสีย
เดินออกจากบ้านไปเลย จนพ่อกับแม่ต้องทำหน้ากลุ้มใจแทน.
: เยาว์ นี่พี่เองนะ.!! มีเงินให้พี่ใช้มั่งหรือป่าว? ตอนนี้พี่เดือดร้อนมาก ขอเงินหน่อยสิ ได้ยินข่าวว่าได้ผัวเศรษฐี รวยไม่ใช่เหรอ ขอใช้สักแสน สองแสน หน่อยสิ.
: พี่ชัช !! นี่พี่รู้เบอร์ฉันได้ยังไง เงินเยอะขนาดนั้นฉันไม่มีให้พี่หรอกนะ แล้วก็อย่ามายุ่งกับฉันอีกฉันไม่อยากให้คุณสองรู้ว่าพี่โทรฯมา.
: ไม่อยากให้ผัวใหม่รู้ว่าผัวเก่าโทรฯมาก็เอาเงินมาให้ฉันสิ แกจำไม่ได้เหรอตอนที่แกทำงานอยู่ที่อาบอบนวด ใครคุ้มกะลาหัวแกอยู่ แหม๋ !!! พอได้ดีมีผัวรวยเข้าหน่อยลืมฉันเลยนะ.
: คุ้มกะลาหัวหรือว่าคอยเกาะฉันกินกันแน่ไอ้แมงดา!!! แกได้จากฉันไปไม่รู้เท่าไหร่ ยังจะมีหน้ามาทวงบุญคุณอีกเหรอ ฉันไม่มีให้โว้ย!!!
; มึงจะใก้กูดีๆหรือว่ามึงจะให้กูไปขอที่ผัวของมึงหึ!! ถ้าไม่อยากให้กูเปิดโปงว่ามึงทิ้งกูกับลูกล่ะก็ เอาเงินออกมาให้กูซะดีๆ กูรออยู่ที่ห้องเดิม เร็วๆด้วยกูไม่มีเงินกินข้าวแล้ว./ชัชขู่เสร็จก็วางสาย เยาวเรศหน้าซีด เธอจะให้ธาวินรู้เรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด หญิงสาวรีบร้อนรนออกไปทันที.
เอ๊ะ!! นั่นผู้หญิงของนายธาวินนี่ มาทำอะไรอยู่แถวนี้./กังสดาลมองเห็นเยาวเรศเดินท่าทางรีบร้อน เมื่อเธอมาเก็บค่าเช่าในตลาดซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัวเธอ.หญิงสาวจึงลองเดินตามเยาวเรศเข้าไปดูด้วยความสงสัยเพราะห้องเช่าแถวนี้ก็เป็นของพ่อกับแม่เธอด้วยเหมือนกัน.
เยาวเรศมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องไปหนึ่ง เธอเคาะประตูสักพักก็มีผู้ชายเปิดออกมาแล้วดึงแขนเยาวเรศเข้าไปในห้อง สักครู่ใหญ่ๆเธอก็เห็นเยาวเรศเดินออกมาพร้อมทั้งจัดเสื้อผ้าและทรงผมให้เข้าที่ แค่นี้ก็ดูออกว่าเข้าไปทำอะไรมา หญิงสาวส่ายหัว รู้สึกสมเพช นายธาวินที่โดนสวมเขา
เธอเดินกลับมาที่รถ ไม่สนใจไม่ใช่เรื่องของเธอซะหน่อย แค่นายนั่นไม่มายุ่งกับเธอ เธอก็พอใจแล้ว
แล้วเรื่องอะไร เธอจะต้องไปยุ่งเรื่องของเค้าล่ะ.
: คุณอยู่ที่นี่ท่าทางสบายดีนะ ผมไม่เห็นคุณจะเดือดร้อนอะไรเลยสักอย่าง ผมถามคุณจริงๆเถอะ คุณไม่มีแฟนบ้างเลยเหรอหรือว่าไม่มีคนเอาถึงได้มาแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักและทนอยู่แบบนี้.
ธาวินเปิดศึกกับหญิงสาวก่อนเมื่อเห็นเธออยู่ในห้องระหว่างที่เค้ากลับมาบ้านชายหนุ่มคิดว่าบางทีพูดให้เธอได้คิดบ้างก็คงจะดี เผื่อเธอจะทนไม่ได้เป็นฝ่ายขอหย่าซะเอง หญิงสาวมองหน้าเค้า เธอไม่ได้ยุ่งกับเค้าซะหน่อยต่างคนต่างอยู่ก็ดีอยู่แล้ว
ทำไมเค้าต้องมาหาเรื่องเธอก่อนด้วยนะ.
: ไม่มีแฟนค่ะ.แต่ไม่ใช่ไม่มีใครเอาหรอกนะ เพียงแต่ฉันยังไม่สนใจเรื่องแบบนี้ต่างหากล่ะ แล้วที่ต้องแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จักก็เพราะต้องการตอบแทนบุญคุณของพ่อแม่ที่เลี้ยงมาน่ะค่ะ คุณเองก็เหมือนกันก็ควรจะนึกถึงบุญคุณของพวกท่านบ้างนะคะ./หญิงสาวย้อนทำให้ธาวินหน้าแดงด้วยความโกรธที่เธอบังอาจมาสั่งสอนเค้า.
: ถ้าผมไม่นึกถึงบุญคุณของคุณพ่อคุณแม่ล่ะก็ คุณคิดว่า คุณจะได้มาเผยอหน้ายืนต่อปากต่อคำ
สั่งสอนผมอยู่แบบนี้เหรอ ผู้หญิงอะไร เย็นชา แข็งกระด้าง ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมยังไม่มีแฟน.
คำพูดเยาะเย้ย เสียดแทง จากเค้าก็ทำให้เธอสะดุ้งอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน แต่หญิงสาวก็พยายาม
ข่มอารมณ์โกรธของตัวเองไว้ เค้าก็ไม่ได้ดีไปกว่าเธอนักหรอกถูกผู้หญิงสวมเขาให้ยังไม่รู้ตัวอีกแล้วยังจะมาทำปากดีใส่เธออีกต่างหาก.
: ฉันคิดว่าบางทีการที่พวกท่านจับคุณแต่งงานกับฉันมันอาจจะเป็นผลดีกับคุณก็ได้นะ
: คุณพูดอะไร ผลดีอะไรกับผม เห็นแต่ผลเสียทั้งนั้น คุณรู้ไหม เยาวเรศแฟนของผมเค้าต้องทุกข์ใจขนาดไหนที่ทนเห็นผมแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นทั้งๆที่ผู้หญิงคนนั้นสมควรเป็นเธอมากกว่า.
: เหรอคะ.!!! /หญิงสาวพูดแค่นั้นก็ยิ้มเยาะออกมา
จนธาวินสงสัย.
: คุณยิ้มแบบนี้หมายความว่ายังไงกังสดาล ผมพูดผิดตรงไหน ผมสมควรจะได้แต่งงานกับเยาวเรศ ผู้หญิงที่ผมรักและเค้าก็รักผมไม่ใช่หญิงที่เห็นแก่ผลประโยชน์แบบคุณ.
: คุณแน่ใจเหรอคะว่าคุณเยาวเรศรักคุณเพียงคนเดียวและไม่เห็นผลประโยชน์จากคุณ ถ้าคุณอยากรู้ความจริงคุณก็จับตาดูแฟนของคุณให้ดีสิ
ฉันว่าจะไม่ยุ่งเรื่องนี้แล้วนะ แต่ถือว่าเอาบุญก็แล้วกัน.
หญิงสาวพูดพร้อมกับจดสถานที่และก็เบอร์ห้องวางใว้บนโต๊ะให้ชายหนุ่ม.
: คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงแล้วนี่อะไร คุณอย่ามาใส่ร้ายเยาวเรศนะ.
: ก็ตามใจคุณ ฉันก็ช่วยได้แค่นี้แหละ เห็นแก่ที่คุณได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีตามใบทะเบียนสมรสกับฉัน แถมยังอยู่บ้านเดียวกันกันด้วย ฉันจะนอนแล้ว
/หญิงสาวพูดพร้อมทั้งเดินขึ้นเตียงไม่สนใจธาวินที่ยืนถือกระดาษพร้อมทั้งยืนงงกับเรื่องที่เธอพูดเป็นนัยๆกับเค้า.
พี่ชัช.พี่ก็ใช้เงินให้มันประหยัดๆหน่อยสิ ฉันก็เกรงใจคุณสองเค้านะ ขอเค้าบ่อยๆเดี๋ยวเค้าก็สงสัยกันพอดี.
: ไม่สงสัยหรอกน่า.เยาว์จ๋า พี่รู้ว่าเยาว์เมียพี่น่ะเก่งเรื่องบนเตียงจะตาย ไม่งั้นไม่จับไอ้เศรษฐีหน้าโง่นั้นอยู่หมัดหรอกน่า แล้วอีกอย่างนะ พี่ก็ติดใจเยาว์ด้วยเหมือนกัน เยาว์อย่าบอกนะว่าลีลาของพี่น่ะสู้ไอ้หน้าอ่อนนั่นไม่ได้ ไม่งั้นเยาว์คงไม่มาหาพี่แบบนี้หรอกจริงไหม มามะ พี่จะให้รางวัล น่ารักที่สุดเลย
เยาวเรศกับชัช หยอกล้อ ผลัดกันมอบความสุขให้กันและกันอย่างหนำใจ โดยไม่รู้ว่าธาวินยืนหังพวกเค้าอยู่หน้าประตู หัวใจของชายหนุ่มเจ็บปวดที่โดนเยาวเรศหลอก พร้อมทั้งสวมเขาให้เค้าแบบนี้ กังสดานพูดความจริง เธอไม่ได้โกหก
เธอรู้เรื่องนี้แต่ไม่บอกเค้า ปล่อยให้เค้าเป็นไอ้โง่อยู่ได้ตั้งนานหรือนี่ แสบจริงๆผู้หญิงคนนี้.
: คุณสอง.!!! /เยาวเรศอุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเปิดประตูออกมาเจอธาวินยืนอยู่ข้างนอก เค้ายืนรอเธอด้วยความอดทน อยากจะเห็นว่าเธอจะแก้ตัวว่ายังไง ผู้หญิงสำส่อน.
: เยาว์.!!!คุณทำแบบนี้กับผมได้ยังไง คุณหลอกลวงสวมเขาให้ผม คุณเห็นผมเป็นไอ้หน้าโง่อย่างนั้นเหรอ.
: คุณสองคะ มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณสองเข้าใจนะคะ พี่ชัชเค้าเป็นพี่ชายของเยาว์ เค้าเดือดร้อน เยาว์ก็แค่ช่วยเหลือเค้าเท่านั้นเอง.
: พี่ชาย.!! จนถึงขนาดนี้คุณยังโกหกผมหน้าด้านๆอีกเหรอเยาว์ คุณหลอกเอาเงินผมมาให้เค้าไม่พอ
คุณดูสภาพคุณสิ เด็กอมมือมันยังดูออกเลยว่าเกิดอะไรขึ้น ผมนี่ไม่น่าโง่ให้คุณหลอกขนาดนี้เลย
จริงๆ คุณกลับไปเก็บข้าวของของคุณออกจากคอนโดผมได้เลย ผมไม่เลี้ยงงูพิษอย่างคุณใว้อีกแล้ว./ธาวินพูดเสร็จก็เดินจากไป ปล่อยให้เยาวเรศร้องตะโกนวิ่งตามเค้าไปด้วยความเสียใจและเสียดาย แต่ชายหนุ่มไม่สนใจ.
: เยาว์จ๊ะถ้ามันไม่เอาแล้วก็กลับมาอยู่กับพี่ชัชนะ พี่ยินดีต้อนรับรับเสมอ./ชัชพูดพร้อมกับยิ้มด้วยความพอใจ เค้ารู้ว่าเยาวเรศมีทางหาเงินให้เค้าใช้ได้เสมอ.
ธาวินโกรธหัวเสีย คืนนั้นเค้าดื่มหนักมาก กลับมาบ้านด้วยอาการเมามาย จนกังสดาลต้องเข้าไปประคอง กลัวว่าชายหนุ่มจะล้มหัวฟาดพื้นไปซะก่อน.
: นี่คุณ. !! เดินระวังหน่อยสิ แล้วนี่ไปดื่มอะไรมานักหนา ถึงได้เมามายขนาดนี้.
/หญิงสาวต่อว่าโดยไม่รู้ว่าชายหนุ่มกำลังโกรธ เสียใจ ที่ถูกเยาวเรศหลอกลวง รวมทั้งพาลโทษเธอด้วยที่รู้ความจริงแล้ว แต่เพิ่งจะมาบอก ปล่อยให้เค้าเสียหน้า กลายเป็นควายโง่อยู่ได้ตั้งนาน.
: คุณไม่ต้องมายุ่งกับผม คุณมันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับเยาวเรศ หลอกลวงผม คงสนุกมากสินะที่เห็นผมเป็นควายอยู่ได้ตั้งนาน.
: ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นซะหน่อย แต่ฉันคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องของฉัน อีกอย่างพูดไปก็กลัวคุณจะไม่เขื่อ ดีไม่ดี จะทำให้คุณพาลเกลียดฉันไปมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ.
: ไม่จริง!! ผู้หญิงอย่างพวกคุณมันก็เหมือนกันหมด
เห็นแก่เงิน เห็นแก่ผลประโยชน์ ไร้หัวใจ โกหกและก็หลอกลวง.
: คุณธาวินค๊ะ ฉันว่าคุณเมามากแล้ว ไปนอนเถอะค่ะ พรุ่งนี้ซ่าวเมาแล้วค่อยพูดกัน มาฉันจะพาคุณไปนอน.
ว๊าย.!!! คุณทำอะไรคุณธาวิน. /กังสดาล ตกใจ เมื่อเห็นชายหนุ่มผลักเธอไปที่เตียง แล้วขึ้นคล่อมหญิงสาวไว้ ยื่นหน้าที่ลมหายใจเหม็นไปด้วยกลิ่นเหล้าเข้ามาใกล้เธอ.
: ผู้หญิงเลวๆอย่าวพวกเธอมันต้อวโดนแบบนี้ มันถึงจะสาสมกัน.
: คุณธาวิน ปล่อยฉันนะ./หญิงสาวร้องได้แค่นั้นเธอก็โดนเค้าปิดปาก พร้อมทั้งโดนชายหนุ่มปลุกปล้ำ ลงโทษ ด้วยความเมาบวกกับความโกรธ โดยที่เธอไม่สามารถขัดขืนเค้าได้เลย ในที่สุดเธอก็ตกเป็นของเค้าด้วยความไม่เต็มใจ เร้าทำไปด้วยความเมาโดยไม่รู้ตัว จนสายๆ ธาวิน งัวเงียตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัว ชายหนุ่มพยุงตัวเองลุกเข้าห้องน้ำ ทำธุระเสร็จก็เดินออกมา พลางนึกทบทวนถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ชายหนุ่มเมามากจนจำอะไรไม่ได้ เค้ากลับมาที่เตียงเพื่อที่จะนอนต่อ แต่เค้าก็ต้องตกใจเมื่อเห็นมีรอยเลือดจางๆติดอยู่บนผ้าปูที่นอนสีขาว ชายหนุ่มเริ่มนึกได้ทีละนิดว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อคืน เค้าโกรธเยาวเรศกินเหล้าเมามายแล้วมาลงที่กังสดาล.
ชายหนุ่มตกใจมากไม่คิดว่าเธอจะยังไม่เคยผ่านผู้ชายมาก่อน ผู้หญิงที่เย็นชา ไร้หัวใจคนนั้น โดนเค้าพรากความบริสุทธิ์อย่างนั้นเหรอ ความรู้สึก วูบไหว ใจอ่อนสงสารเมื่อสักครู่นี้ ก็ถูกแทนที่ด้วยความโกรธ ธาวินทำสีหน้าขรึมขึ้นมาทันที ก็สมควรโดนแล้วล่ะ พวกผู้หญิงไร้หัวใจ ชายหนุ่มคิดเข้าข้างตัวเอง เค้านอนหมกอยู่ในห้องจนถึงเย็นด้วยอาการเมาค้าง จนกังสดาลกลับมา เธอไม่มองหน้า ไม่พูดกับเค้า ชายหนุ่มเองก็มองหน้าเธอไม่ติดเช่นกัน ต่างคนต่างเงียบ นอนหันหลังให้กันจนถึงรุ่งเช้าของอีกวัน.
: คุณจะออกไปทำงานแบ้วเหรอรอผมด้วยสิผมจะออกไปด้วย./เค้าเป็นฝ่ายเริ่มพูดกับเธอก่อน.
: แล้วรถของคุณไปไหนล่ะ./หญิงสาวถามสั้นๆ ไม่อยากแม้จะมองหน้าเค้า.
: ผมยังไม่ได้ให้คนไปเอาเลย ยังจอดอยู่ที่ผับ คุณไปส่งผมที่ทำงานด้วยนะ./ธาวินพูดดีเสียงอ่อนกับเธอไม่เสียงแข็งเหมือนเดิม.
: เร็วๆด้วยล่ะฉันรีบ.
: ก็ได้ครับรอแป๊บหนึงนะ./ชายหนุ่มรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างไว จนหญิงสาวอมยิ้ม อดขำในท่าทีของเค้าไม่ได้.
: แล้วตอนเย็นคุณข่วยแวะมารับผมด้วยนะ./เค้าทำเสียงอ่อนเหมือนอ้อนหญิงสาว เธอไม่ตอบแต่พยักหน้าแทน.
: คุณสองค๊ะ.เยาว์ขอโทษ เยาว์อยากอธิบาย คุณสองฟังเนาว์ก่อนนะคะ./เยาวเรศโผเข้ามากอดธาวิน เมื่อเค้าลงจากรถของกังสดาล ชายหนุ่มแกะเธอออกจากตัวเค้า ก่อนจะพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด.
: เยาว์ เรามีอะไรต้อวพูดกันอีก คุณกัยผมจบกันแล้วไม่ต้องมาหาผมที่นี่อีก เราต่างคนต่างเดินเถอะนะ อย่ามายุ่งวุ่นวาย ผมไม่ชอบคนโกหกตอแหล.
: ไม่นะคะ เยาว์ไม่จบ เยาว์รักคุณ ต่อไป เยาว์สัญญาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก คุณให้โอกาสเยาว์นะคะ./เยาวเรศกอดธาวินร้องไห้อ้อนวอน.
: คุณทำขนาดนี้ยังจะมีหน้ามาฃอร้องให้ผมให้โอกาสคุณอีกเหรอ คุณรักเงินของผมมากกว่าเยาวเรศ คุณออกไปได้แล้วไม่งั้นผมจะเรียก รปภ ให้มาลากตัวคุณออกไป.
: เยาว์ไม่ไปค่ะ เยาว์เป็นเมียคุณนะคะ.
: เมียเหรอ ผมมีคนเดียวคือกังสดาล เค้าเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของผม คนอื่นก็แค่นางบำเรอ
และตอนนี้ผมก็ไม่ต้องการแล้วด้วย รปภ.มาลากตัวผู้หญิงคนนี้ออกไปแล้วก็ห้ามให้เค้าเข้ามาที่นี่อีก./รปภ สองคนวิ่งมาลากตัวเยาวเรศออกไปตามคำสั่งของธาวิน กังสดาลขับรถออกไปไม่อยากเห็นภาพนั้น เยาวเรศเธอทำตัวของเธอเอง.
: คุณ.!! แวะหาอะไรกินก่อนกลับบ้านกันไหมนะ ผมหิวยัวไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวัน./ธาวินพูดกับเธอ เมื่อกังสดาลขับรถมารับเค้าตอนเย็น.
: ก็ได้ค่ะ คุณอยากไปกินร้านไหนล่ะ./หญิงสาวขับรถไปตามที่เค้าบอกดูท่าทางเค้าเอาอกเอาใจเธอเป็นพิเศษ.
: คุณทานนี่ลองดูสิอร่อยนะ./ธาวินตักอาหารใส่จานให้หญิงสาวจนเธอต้องมอวหน้าเค้า แล้วก็ถามเค้าออกไปตรงๆ.
: ทำแบบนี้ต้องการอะไรมิทราบ.
: ผมก็แค่อยากขอโทษที่เคยทำกิริยา ท่าทาง และพูดไม่ดีกับคุณเมื่อก่อน และแค่ต้องการขอบคุณที่คุณทำให้ผมตาสว่างไม่ต้องถูกเยาวเรศหลอกตลอดไป.
: แค่นั้นเองเหรอ.
: ยังมีอีกนะ ก็เรื่องที่ผมล่วงเกินคุณด้วยคืนนั้น กังสดาลไหนๆเราก็แต่งงาน และก็เป็นสามี-ภรรยากันจริงๆแล้ว.เราจะไม่ลองมาเริ่มคบกัน ทำความเข้าใจกัน เหมือนสามี-ภรรยากันจริงๆดูบ้างเหรอ ผมอยากขอโอกาสคุณ ให้เรามาเป็นสามี-ภรรยากัน ขอโอกาสผมได้พิสูจน์ตัวเองได้ไหม./ธาวินจับมือกังสดาล หญิงสาวมองหน้าเค้าเหมือนครุ่นคิด
อยู่สักครู่ เธอก็ตอบชายหนุ่มออกไป.
: คุณแน่ใจเหรอคะ ว่าอยากลองเป็นสามี-ภรรยากับฉันจริงๆ ฉันเป็นผู้หญิง เย็นชา ไร้หัวใจนะ./เธอพูดเหมือนประชดเค้า เธอจำได้วา่เค้าเคยพูดแบบนี้กับเธอ.
: ผมขอโทษแล้วไงที่เคยพูดไม่ดีไว้กับคุณ เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ ผมสัญญาว่าผมจะเอาชนะใจคุณให้ได้
: ถ้ามั่นใจขนาดนั้นลองดูก็ได้ อยากรู้เหมือนกันว่าจะเก่งจริงอย่างที่ปากพูดหรือเปล่า.
: ขอบคุณครับ.งั้นเริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลยนะ./ชายหนุ่มดึงเธอเข้ามากอดและก็หอมแก้ม ไม่อายสายตาของคนที่อยู่ในร้าน จนกังสดาลเป็นฝ่ายอายซะเอง.
: บ้า!!เหรอคุณ คนเยอะแยะ ฉันอายนะ.
: ถ้างั้นคืนนี้กลับถึงบ้านแล้วเริ่มกันเลยนะ./เค้าพูดกระซิบที่ข้างหูของเธอ หญิงสาวหน้าแดง แต่เธอก็พยักหน้าพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ จนชายหนุ่มต้องหอมแก้มเธอเพื่อให้รางวัล ต้องขอบคุณนาวินพี่ชายของเค้าที่ทำให้เค้ากลายเป็นเจ้าบ่าวจำเป็นในวันนั้น ถ้าไม่งั้นเค้าก็คงไม่ได้มีวันนี้ วันที่เค้าได้กลายเป็นเจ้าบ่าวและสามีจริงๆด้วยความเต็มใจและมีความสุขแบบนี้แน่นอน.
🌹🌹จบบริบูรณ์.🤟🤟💖💖
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
