เรื่องราวสั้นๆ แต่กินใจ
นักธุกิจหนุ่ม ที่ดูจากรูปลักษณ์ภายนอกแล้วเขาคือคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตคนหนึ่ง เขากำลังขับจากัวร์คันใหม่สวยหรู สีแดงสดใส มายังบนถนน รถวิ่งเอื่อยๆเพื่ออวดโฉมให้โลกได้เห็น
ทันใดนั้นเขาก็ได้ชะลอรถลงเมื่อเขาสังเกตเห็นเด็กชายคนหนึ่งพุ่งออกมาจากรถที่จอดอยู่ อีกคันใกล้ๆกัน และแล้วจู่ๆ อิฐก้อนหนึ่งกระแทกเข้าที่ประตูรถของเขา “ปัง” เขากระแทกเบรกและถอยรถกลับไปที่ที่อิฐถูกโยน
ชายหนุ่มโกรธแค้นมาก เขากระโดดออกจากรถและวิ่งไปคว้าเด็กคนนั้นแล้วตะคอกใส่ แกทำอะไรกับรถของฉัน ทำแบบนี้ทำไมกัน". เด็กชายตัวน้อยกลัว เขาได้กล่าวขอโทษชายหนุ่มเจ้าของรถ “ ผมขอโทษครับเจ้านาย ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ” เขากล่าวพร้อมทำสายตาวิงวอน “
ผมต้องขว้างก้อนอิฐใส่รถคุณเพราะผมมองหาใครไม่เจอ ไม่มีรถคันไหนหยุดเพื่อให้ผมขอความช่วยเหลือเลย ” เด็กน้อยพูดไปพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
เขาชี้ไปยังรถเข็นที่พลิกคว่ำอยู่ข้างถนน และพูดว่า "รถเข็นของน้องของผมครับ”
ผมเข็นมันออกมาเพื่อพาน้องออกมาเดินเล่น แล้วจู่ๆรถเข็นของเขาก็ตกขอบถนน แล้วเขาก็กลิ้งตกออกมาจากรถเข็นจนบาดเจ็บมาก ผมยกเขาขึ้นไม่ได้” เขาน่าสงสารมาก แต่ผมไม่รู้จะช่วยเขายังไง
เด็กชายร้องไห้สะอึกสะอื้นชายและขอร้องชายหนุ่ม“ คุณช่วยพาเขากลับไปที่รถเข็นได้ไหมครับ เขาบาดเจ็บและเขาหนักเกินไปสำหรับผม”
ชายหนุ่มพูดไม่ออกและพยายามกลืนก้อนที่จุกอยู่ที่คออย่างรวดเร็ว เขารีบอุ้มน้องชายของเด็กคนนั้นขึ้นจากถนน แล้วพากลับไปที่รถเข็น และยังช่วยตรวจดูรอยฟกช้ำและบาดแผลของน้องชายเด็กคนนั้นด้วย
เมื่อเขาคิดว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเขาจึง
กลับไปที่รถยนต์คันหรูของตัวเอง
“ ขอบคุณครับนายท่านขอพระเจ้าอวยพรท่าน” เด็กกตัญญูกล่าว ชายหนุ่มรู้สึกสะเทือนใจมาก เขายืนมองดูเด็กชายตัวเล็ก ๆ ดันรถเข็นน้องชายลงไปยังทางเท้า
มันช่างเป็นเวลานานสำหรับการขับรถกลับบ้านครั้งนี้เขาค่อยๆขับรถไปอย่างช้าๆและครุ่นคิดถึงเรืองราวที่เพิ่งได้เจอมา
เมื่อกลับถึงบ้าน เขาออกมาจากรถแล้วมองไปที่ประตูรถที่เว้าแหว่งจากการถูกขว้างด้วยก้อนอิฐของเด็กน้อยข้างทาง เขาเห็นว่ามันเสียหายอย่างสังเกตเห็นได้ชัดเจน แต่เขากลับไม่นึกถึงเรื่องที่จะซ่อมมันสักนิด
เขาอยากเก็บรอยบุบนี้ไว้เพื่อเตือนสติตนเอง
“ อย่าใช้ชีวิตรวดเร็วเกินไปจนคนต้องขว้างก้อนอิฐใส่คุณเพื่อเรียกร้องขอความสนใจ”
คติเตือนใจ: จงรู้จักกระซิบกับจิตวิญญาณของเราและพูดกับหัวใจของเรา บางครั้งหากเราละเลยที่จะฟังมัน มันอาจขว้างก้อนอิฐใส่เรา คุณจะเลือกฟังเสียงกระซิบ หรือจะรอให้มีอิฐขว้างมา
เรื่องราวนี้เป็นการเตือนสติว่า เราควรหัดใช้ชีวิตให้ดำเนินไปอย่างค่อยเป็นค่อยไปและใส่ใจคนรอบๆตัว เพราะโลกปัจจุบันผู้คนมักมุ่งความสนใจมาที่ตนเองเป็นอย่างมาก ทุกคนล้วนเห็นตัวเองสำคัญ จนลืมวิธีการอยู่ร่วมกับผู้อิ่น ลืมความเห็นอกเห็นใจ ซึ่งนับเป็นสิ่งสำคัญในการดำเนินชีวิตเพราะเราไม่สามารถอยู่คนเดียวได้แน่ๆ ทุกคนต้องการการมีปฏิสัมพันธ์ที่ดี การมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีทำให้ผู้คนอยากเข้าใกล้ และนั่นเป็นเสน่ห์ที่หากคุณมี คุณจะกลายเป็นคนที่ผู้คนรักและคุณจะกลายเป็นคนสำคัญโดยที่คุณไม่ต้องเรียกร้องเลย
🧑🦽...............🚘................🧑🦽.............🚘...........🧑🦽
ที่มา
แปลและเรียงเรียงโดย บทความและเรื่องสั้นน่าอ่าน by พริกไทย
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
