💥สังกะรีวัด รายงานตัว ครับ
👉ตอนที่ 2 นอนวัดคืนแรกของ สังกะรี เข้าตรู่ของวันเสาร์หลังจากใส่บาตรพระตอนเช้า เสร็จผมก็ไปวัดกับพ่อเอาอาหารไปถวายพระช่วงเช้า คนอีสานบ้านผมเรียกว่าไป" จังหัน"
👨หลังจากพระท่านฉันอาหารเสร็จ ได้ยินหลวงปู่พูดกับพ่อเป็นภาษาอีสานว่า "พ่อออก"ให้"บักหำ"ไปอุดรธานีนำข่อยเด้อ "มื้ออื่น "(พรุ่งนี้) สิได้ให้มันคอยช่วยถือ ย่าม และรับใช้ ประเคนของให้
💥คำว่า"พ่อออก"เป็นคำใช้เรียกผู้ชาย ผู้หญิงเรียก"แม่ออก"ส่วน"บักหำ"ใช้เรียกเด็กผู้ชาย
👉พ่อผมตอบหลวงปู่ว่าได้ครับ ผมตื่นเต้นดีใจมากจะได้ไปเห็นเมืองอุดรธานี เพราะว่าอยากไปเห็นเมืองอุดรฯมากๆได้ยินคนในหมู่บ้านคุยกันว่า
อุดรฯมีไฟฟ้าสว่างไสว มีรถยนต์ รถบัส รถมอเตอร์ไซค์ รถสามล้อม มีตลาดขายสินค้ามากมายคนเยอะ อยากเห็นๆ
👉พระท่านฉันอาหารเสร็จให้พรแล้วญาติโยมที่มาวัดรับอาหารจากพระมาร่วมวงกันรับประทานและพูดคุยกันถามสาระทุกสุกดิบ ด้วยหน้าตายิ้มแย้ม ทุกคนดูมีความสุขเหมือนอิ่มบุญกุศล
👉ระหว่างเดินกลับบ้านผมขอพ่อว่าคืนนี้ผมขอมานอนที่วัดน่ะ เพราะว่าหลวงปู่ท่านบอกว่าให้มานอนวัดเย็นนี้ จะได้ตืนออกเดินเท้าแต่เข้ามืดไปรอขึ้นรถโดยสารที่อำเภอเดี่ยวขึ้นรถไม่ทัน
👉ผมจัดเตรียมเสื้อผ้าชุดเก่งออกงานเสร็จประมาณ 5 โมงเย็นก็เดินไปที่วัด ไปที่กุฏิแม่ชีขาวที่ผมเรียกท่านว่า ย่า ผมตะโกนเรียก ย่าๆ หลวงปู่บอกให้ผมมานอนที่กุฏิ(ที่พักอาศัย)กับย่า ย่าบอกเออขึ้นมาข้างบน"บักหล้า" ด้วยสำเนียงเสียงเอ็นดูผม
💥"บักหล้า"👉คือคำที่ผู้ใหญ่เรียกเด็กผู้ชาย ผู้หญิงเรียก"อีหล้า" พอผมขึ้นมาข้างบนกุฏิ💥ผมตกใจมากมองไปรอบๆฝากุฏิที่ย่าพักอาศัยอยู่สังเกตุดูนี้มัน👉ไม้ฝาโลงศพนี้ มันยังมีกระดาษสีที่ตัดเป็นลายกนกติดประดับโลงศพอยู่ (โลงศพสมัยก่อนชาวบ้านจะเลือยไม้กะดานทำช่วยกัน)
👉ย่าเห็นผมมองไปที่ฝาแล้วนิ่ง คงจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ ย่าเลยพูดขึ้นมาว่าจะกลัวทำไม เราก็จะตายเหมือนกัน นอนในโลงเหมือนกัน กุฏิของอย่าที่อยู่นี้มันก็มีแต่ไม้ฝาโลง ทั้งนั้นแหล่ะ ย่าบอกผมผมคิดในใจตายห่าแล้ว นี้เราจะนอนอย่างไรเนียะคืนนี้ คิดผิดรึปล่าวที่มานอนวัด โอยๆ
👉 ตะวันตกดินความมืดเข้ามาแทน อยากกลับบ้านก็อยากกลับ แต่ก็กลับไม่ได้ เพราะพ่อรับปากกับหลวงปู่ไว้แล้วให้ไปคอยรับใช้ท่านที่อดรฯ อยากไปเห็นเมืองอุดรฯก็อยากไปกลัวก็กลัว ตายๆๆ
👉ย่า ถามว่าหิวไหมผมบอกไม่หิวครับ แต่ย่าก็เอาขนม และก็สมเขียวหวานให้ สามลูก ย่าบอกเก็บไว้เพื่อหิวจะได้กิน แล้วย่าก็เดินไปข้างห้องจัดเตรียมที่นอนผ้าห่มหมอนและก็เรียกผมมากลางมุ้ง
👉คืนนี้นอนตรงนี้น่ะ นอนให้หลับไม่ต้องกลัวว่าแล้วย่าก็เดินเข้าห้องปล่อยให้ผมอยู่ข้างนอกคนเดียวผมดับไฟตะเกียง มุดเข้ามุ้งผมเห็นที่นอนหมอนกับผ้าห่มมันทำให้คิดมสงสัยอีก ทำไมมันดูยังใหม่ๆชอบกล
รู้ไหมว่าที่มาของผ้าห่มหมอนมุ้งที่ย่าเอามาให้ผมนอนได้มายังงัย ความมืดมิดของคืนนี้ ผมจะนอนหลับไหมเจอผีรึเปล่า ติดตามตอนที่ 3 นะครับ สังกะรีวัดจะเล่าให้ฟัง
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
