“ ความสามารถ “
ความสามารถมีสิทธิและความสามารถกระทำการที่มีผลทางกฎหมาย.
วันนี้ผมจะมาพูดถึง “ ความสามารถมีสิทธิ “ ของ บุคคล
- ระบบกฏหมายไทยเป็นส่วนหนึ่งระบบประมวลกฎหมายสมัยใหม่ ซึ่งตั้งอยู่บนรากฐานแห่งปรัชญา มนุษย์เป็นสิ่งที่มีเหตุผล เป็นสิ่งที่มีคุณค่าและศักดิ์ศรีตัวเอง ดังนั้นกฎหมายจึงให้การรับรองว่ามนุษย์ทุกคนย่อมได้สภาพบุคคล คือย่อมเป็นประธานแห่งสิทธิ ในความหมายที่ว่า บุคคลย่อมสามารถมีสิทธิได้ แต่ผู้สามารถมีสิทธิไม่จำเป็นต้องมีความสามารถใช้สิทธิ หรือเรียกอีกอย่างว่าไม่จำเป็นต้องมีความสามารถกระทำการให้เกิดผลทางกฎหมาย ได้เสมอไป
เช่น เด็กไร้เดียงสาย่อมสามารถมีสิทธิในชีวิตและทรัพย์สิน สามารถรับมรดกได้ แต่เด็กไร้เดียงสายังไม่สามารถใช้สิทธิได้ ไม่อาจแสดงเจตนาและไม่อาจทำ กิจการอันใดเพื่อก่อความผูกพันตนตามกฏหมายได้.
จะเห็นได้ว่ากฎหมายรับรองให้เมื่อมีสภาพบุคคล โดยไม่ต้องกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง คือรับรองว่าเป็นประธานแห่งสิทธิ เป็นสำคัญ เมื่อเป็นประธานแห่งสิทธิแล้วจึงย่อมถือสิทธิทั้งหลายได้ โดยเฉพาะสิทธิตกติดอยู่กับสภาพบุคคล เช่น ชีวิต ร่างกาย อนามัย เสรีภาพ และชื่อเสียงเกียรติยศ เป็นต้น.
- แต่การจะก่อสิทธิใหม่ขึ้น หรือจะทำการใดให้ได้มาหรือให้เกิดความเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงซึ่งสิทธิ หน้าที่ หรือความ รับผิดซึ่งมิได้ตกติดมากับสภาพบุคคลนั้น บุคคลย่อมต้องกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งตามเงื่อนไขที่กฎหมายกำหนดเสียก่อน เงื่อนไขเบื้องต้นนี้ก็คือ “ ผู้กระทำต้องมีความสามารถในการกระทำเช่นนั้น “
** ภาพนี้ถ่ายไว้เมื่อ พ.ศ.2558 ณ สะพานข้ามแม่น้ำแคว จังหวัดกาญจนบุรี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
