นิทานสนุกๆก่อนนอน🙂
เรื่อง เจ้าหญิงขี้อายกับเจ้าชายหูเพี้ยน🌹
กาลครั้งหนึ่ง มีเจ้าหญิงแสนสวยองค์หนึ่งทรงเกิดมาพร้อมกับความขี้อายอย่างยากที่จะหาใครเทียบได้ เมื่อใดก็ตามที่เจ้าหญิงจะต้องพบหรือพูดคุยกับผู้ชาย เจ้าหญิงที่แสนอาภัพก็จะเกิดอาการประหม่า และไม่สามารถที่จะเอ่ยถ้อยคำใด ๆ ออกมาได้เลยแม้แต่คำเดียว
อยู่มาวันหนึ่ง ในขณะที่เจ้าหญิงออกไปเดินเล่นในป่า จู่ ๆ เจ้าชายผู้สง่างามก็ควบม้าผ่านหน้าของเจ้าหญิงไปอย่างฉิวเฉียด ในชั่วเสี้ยววินาทีที่เจ้าหญิงและเจ้าชายได้สบตากัน ทั้งเจ้าหญิงและเจ้าชายต่างก็เกิดอาการใจสั่นและรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว นี่คือสัญญาณของความรักที่ทั้งคู่ไม่เคยพบพานมาก่อน เจ้าชายรีบดึงบังเหียนแล้วกระโดดลงจากหลังม้า แต่อนิจจา..เจ้าหญิงผู้แสนขี้อายกลับประหม่า แล้ววิ่งจากเจ้าชายโดยมิได้กล่าวคำทักทายเลยแม้แต่คำเดียว
เจ้าหญิงนึกโกรธตัวเองที่ไม่กล้าเผชิญหน้ากับเจ้าชายซึ่งพระองค์มีความรู้สึกพิเศษด้วย ส่วนเจ้าชายนั้นก็นึกโมโหที่ตนเองไม่สามารถรั้งเจ้าหญิงที่พระองค์ต้องการผูกสมัครรักใคร่เอาไว้ได้
ค่ำคืนนั้น ทั้งเจ้าหญิงและเจ้าชายต่างรู้สึกกลัดกลุ้มจนกระทั่งนอนไม่หลับ
เช้าวันรุ่งขึ้น เจ้าชายผู้สง่างามทรงขี่ม้ากลับไปยังแนวป่าบริเวณที่พระองค์ได้พบกับเจ้าหญิง เจ้าชายเฝ้ารอเจ้าหญิงตั้งแต่เช้าจรดเย็นโดยที่พระองค์ไม่ทราบเลยว่าเจ้าหญิงก็ทรงกลับมาดักรอเจ้าชายด้วยเช่นกัน แต่ด้วยความอาย…เจ้าหญิงจึงแอบหลบอยู่หลังต้นไม้และเฝ้ามองเจ้าชายด้วยอาการขวยเขิน
ในช่วงที่ดวงตะวันกำลังจะยอแสง มีแม่ไก่ แมวเหมียวและอีกาซึ่งเห็นเหตุการณ์มาโดยตลอดเกิดนึกอยากช่วยให้ความรักของเจ้าชายและเจ้าหญิงสมดังหวัง ดังนั้น แม่ไก่จึงปรึกษาแมวเหมียวและอีกาเพื่อนรักเพื่อหาวิธีทำให้เจ้าหญิงและเจ้าชายได้ผูกสัมพันธ์กัน
อีกาผู้รอบรู้เคยได้ยินข่าวมาว่า เจ้าชายผู้งามสง่าเป็นเจ้าชายที่มีปัญหาในด้านการฟัง กล่าวคือ พระองค์มักจะฟังอะไรเพี้ยนไปจากที่มันควรจะเป็นอยู่เสมอ เมื่อเพื่อนรักอีกสองตัวได้ฟังเรื่องจากอีกา ทั้งคู่ก็มีความคิดดี ๆ บางอย่างเกิดขึ้นในใจ และแล้ว…แม่ไก่ แมวเหมียวและอีกาก็พากันย่องเข้าไปหาเจ้าหญิงอย่างเงียบกริบ
เมื่อถึงที่หมาย แม่ไก่ตัวดีแกล้งตีปีกพั่บพั่บ เพื่อส่งสัญญาณให้เจ้าชายรู้ว่าที่ด้านหลังของต้นไม้มีใครบางคนแอบซ่อนตัวอยู่ เจ้าหญิงตกใจมาก เพราะกลัวเจ้าชายจะจับได้ แต่มันก็สายไปเสียแล้ว!
เมื่อเจ้าชายรู้ว่าเจ้าหญิงแอบซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ เจ้าชายก็ทรงยิ้มแล้วร้องถามเจ้าหญิงอย่างสุภาพว่า “องค์หญิงไม่คิดที่จะออกมาสนทนากับข้าพเจ้าที่นี่หรือ?” เจ้าหญิงทรงอายมากเมื่อได้ยินเจ้าชายเอ่ยปากถาม เจ้าหญิงพยายามจะเอ่ยวาจาตอบเจ้าชาย แต่จนแล้วจนรอด พระองค์ก็ยังทรงอายจนไม่อาจที่จะเอื้อนเอ่ยถ้อยคำใด ๆ ออกมาได้เลยแม้แต่คำเดียว
แม่ไก่เกรงใจว่าความรักของเจ้าชายและเจ้าหญิงจะไม่สมหวัง ดังนั้น แม่ไก่จึงดำเนินการตามแผนขั้นที่สอง โดยอาศัยที่เจ้าชายเป็นคนหูเพี้ยน มันจึงส่งเสียงร้องตอบเจ้าชายว่า “กระต๊าก…กระต๊าก” ซึ่งเมื่อเจ้าชายได้ยินเสียงไก่ พระองค์กลับคิดว่าเจ้าหญิงร้องตอบว่า “กระด๊าก…กระดาก” ซึ่งแปลว่าเขินจัง เจ้าชายชื่นชมความรักนวลสงวนตัวของเจ้าหญิงเป็นอันมาก และพระองค์ก็ยิ่งแน่ใจว่า เจ้าหญิงคือกุลสตรีที่พระองค์เฝ้าฝันหา
เจ้าชายนึกอยากที่จะทดสอบเจ้าหญิงอีกสักครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าเจ้าหญิงรักพระองค์จริงหรือไม่ ด้วยเหตุนี้ เจ้าชายจึงถามเจ้าหญิงไปว่า “หากข้าพเจ้าจะไปสู่ขอ เจ้าหญิงต้องการสินสอดทองหมั้นสักเท่าใด” เจ้าหญิงหน้าแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย แมวเหมียวเห็นท่าไม่ดีจึงช่วยเจ้าหญิงตอบเจ้าชายไปว่า “เมี้ยว…เมี้ยว” ซึ่งเมื่อเจ้าชายได้ฟัง พระองค์ก็กลับได้ยินถ้อยคำเพี้ยนไปว่า “ไม่อาว…ไม่เอา” เจ้าชายทรงพอใจในคำตอบที่ได้รับ และพระองค์ก็ยิ่งรู้สึกชื่นชมเจ้าหญิงมากขึ้นไปอีก
เมื่อเจ้าชายแน่ใจว่าเจ้าหญิงคือเจ้าสาวที่พระองค์ทรงต้องการที่จะแต่งงานด้วย เจ้าชายจึงรวบรวมความกล้า แล้วถามเจ้าหญิงไปเป็นคำถามสุดท้ายว่า “ถ้าเช่นนั้น ข้าพเจ้าขออาสาเป็นชายผู้คอยปกป้องดูแลเจ้าหญิงตลอดชั่วชีวิตจะได้ไหม” เจ้าหญิงพยักหน้าอย่างเอียงอายโดยมีอีกาส่งเสียงร้อง “กา…กา” แทนคำตอบว่า “ค่า…ค่ะ” ของเจ้าหญิง
วันรุ่งขึ้น เจ้าชายก็ทำการส่งผู้ใหญ่ไปสู่ขอเจ้าหญิงตามธรรมเนียมพิธี แม่ไก่ แมวเหมียวและอีกาต่างมีความสุขที่เห็นเจ้าชายกับเจ้าหญิงได้แต่งงานกัน และเมื่อเจ้าหญิงคุ้นเคยกับเจ้าชายมากขึ้น พระองค์ก็ทรงกล้าพูดคุยกับเจ้าชายโดยไม่เขินอายอีกต่อไป และแล้ว นิทานความรักเรื่องนี้ก็จบลงอย่างมีความสุข
ฝากติดตาม I Dea ด้วยน้า🤗
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
