ชีวิตที่ไม่เคยรักใคร หรือไม่แคร์ใครเลย เป็นชีวิตที่ไม่สมบูรณ์นัก
คนที่ฉลาดและเข้าใจในความรัก
จะรู้ว่าก่อนที่จะรักใคร เขาจะรู้ว่า
ความรักไม่สำคัญเท่าความ "เข้าใจ"
ความเข้าใจไม่สำคัญเท่ากับความ "ซื่อสัตย์"
ความซื่อสัตย์ไม่สำคัญเท่ากับการ "ให้อภัย"
บางความรักแม้จะไม่สมหวังก็ช่างปะไร
ขอแค่ให้รู้ว่าชีวิตนี้เรารักใครและได้เฝ้ามองคนที่เรารักมีความสุขในสิ่งที่เขาเลือก แค่นี้ชีวิตเราก็มีความหมายแล้ว
ชีวิตคู่บางคู่ยังเป็นเพียงแค่ การมาอยู่ร่วมกันของคนสองคนเท่านั้น บางครั้งอาจจะยังไม่ใช่รักแท้ก็ได้ ความรักจึงมีหลายรูปแบบและหัวใจของคนที่เข้าใจในความรัก จะต้องมีความยืดหยุ่นไปตามเรื่องราวของความรักได้ดี โดยมีพื้นฐานของการ
"ยอมรับความจริง"
แต่ก็มีไม่น้อยที่บางคู่ ความรักที่แท้จริงและยิ่งใหญ่ ก็เพิ่งจะเกิดขึ้นระหว่างที่ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันนี่แหละ และชีวิตรัก ชีวิตคู่ ที่เพิ่งจะผ่านวิกฤตมาด้วยกันจะรักกันมากขึ้นและมากขึ้น
ไม่มีคำว่าบังเอิญหรอกในเรื่องความรักความรักสวยงามเสมอ กฎพื้นฐานของการอยู่ร่วมกันคือ ทิ้งคำว่าทิฐิและศักดิ์ศรี และจำไว้ว่า บนโลกใบนี้ไม่มีใคร สมบูรณ์
ไม่ต้องรีบรักให้เต็มร้อย แต่ขอให้รักทีละน้อยๆ และขอให้เต็มใจ ชีวิตไม่จำเป็นต้องหรูหราแค่ตื่นเช้ามาเจอคนที่เรารักและห่วงใยกันก็พอแล้ว
ความรักนั้นมันง่ายที่จะรัก แต่มันยากนักที่จะรักษา การตกหลุมรักใครต่อใครนั้นง่ายแสนง่าย และใช้ว่าทุกหลุมรักจะมีแต่ความสวยงาม แต่เมื่อเจอความรักที่สวยงามแล้วจะทำอย่างไร ให้ความรักนั้นคงอยู่กับเราตลอดไป
การประคองชีวิตคู่ให้ยืนยาว จึงเป็นศิลปะที่ละเอียดอ่อนยิ่งนัก ฟังดูอาจจะยากแต่ไม่ยากเกินไป หากเรารู้จักที่จะประคองชีวิตคู่ให้เป็น
โดยมีเครื่องมือหลักๆอยู่เพียงไม่กี่อย่างคือ
ลดทิฐิ ดูแลเอาใจใส่ทั้งร่างกายและความรู้สึกของคนที่เรารัก หากรู้ว่าคนที่เรารักชอบหรือไม่ชอบอะไรก็หลีกเลี่ยงเสีย
หาอะไรมาเซอร์ไพรส์กันบ้างตามสมควรและที่สำคัญที่สุดคือ "ความซื่อสัตย์"
ชีวิตคู่จะอยู่อย่างมีความสุขแน่นอน ถ้าเราอยู่กันด้วยความรักและความเข้าใจ คนที่ชอบอาจจะหาง่าย แต่คนที่เรารักและรักเราอย่างสุดหัวใจนั้นหายาก เมื่อเราพบใครคนนั้นบนโลกใบนี้แล้ว ก็ขอให้เก็บรักษาไว้ให้ยืนยาว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
