เรื่อง บ้านพักผีสิง
วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์เจอดี ตอนไปเที่ยวที่ชลบุรี…
ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะคะ เราชื่อแคท อายุ 22 ปี เรียนอยู่มหาวิทยาลัย
แห่งหนึ่งย่านพระราม 7 และมีเพื่อนอีกสองคน
ที่ไปร่วมทริปหลอนนี้ด้วยกันคือ ฟ้า และ บัว
หลังจากสอบปลายภาคเสร็จก็นัดคุยกับเพื่อนๆ ว่าอยากไปเที่ยวมาก
อ่านหนังสือมาหลายอาทิตย์ อดหลับอดนอน อยากจะปลดปล่อยสุดๆ
เลยคุยกันว่าจะไป ศ ส อ สามวันสองคืน ก็เลยให้เพื่อนๆ เลือกกันว่าอยากไปไหน
ให้หามา คนละ 1 ที่ เริ่มที่เจ้าฟ้า อยากไปหัวหิน ต่อมาคือบัว อยากไปใกล้ๆ
ชลบุรีนี่เองเพราะบัวมีบ้านพักตากอากาศของญาติอยู่ ส่วนเราอยากไปกาญจนบุรี
เถียงกันอยู่นาน จนสุดท้ายได้ข้อสรุปว่า ไปชลบุรีจ้าาาาาาาาาา
จากที่บอกว่าบัวมีบ้านพักตากอากาศของญาติที่ชลบุรี อยู่ในพัทยา บัวบอกว่า
เคยไปเมื่อตอนอายุ 10-13ขวบ บัวบอกสวยมากๆ เลยอยากพาเพื่อนไป
เราก็จ้าตามใจเพื่อน เรานัดล่วงหน้ากันประมาณ 2 อาทิตย์ ก็เตรียมคิดกันว่า
จะซื้อไรไปกินกันดี เตรียมจัดกระเป๋าสัมภาระ และแล้วก็ถึงวันศุกร์ วันที่ออกเดินทาง
เรานอนค้างกันที่บ้านบัว ออกจากกรุงเทพประมาณ 10โมงเช้า เราขับรถกันไปเอง
โดยจะมีเราและบัวสลับกันขับ ส่วนฟ้าขับรถไม่เป็น ก็มีหน้าที่ป้อนน้ำป้อนขนมเพื่อนไป
ขับกันไปเรื่อยๆ ใช้เวลาไม่ถึง 2 ชม. ครึ่ง ก็ถึงที่พัก ขอไม่เอ่ยชื่อเต็มที่พักนะคะ ขึ้นต้นด้วยศูนย์พัฒนาการ…… พอมาถึงทางเข้า
สภาพคือค่อนข้างเก่า เก่าตั้งแต่ทางเข้า มียามอยู่สองคน คอยดึงเชือก
เพื่อยกที่กั้นให้รถเข้าไปได้(ยังใช้แบบนี้อยู่เลย) เราก็ขับรถเข้ามาเรื่อยๆ
ตามทางมีใบไม้แห้งที่ร่วงลงมาเยอะมาก มีหมาประมาณ 2ตัว ไม่ใหญ่มากคอยเห่ารถ
และเราก็ขับมาหน้าบ้านพัก บัวบอกว่ารอแปปนะ เดี๋ยวลุงยามเอากุญแจห้องมาให้
เราก็โอเครรร ยกกระเป๋า ขนมลงมารอ
สักพักลุงยามก็เอากุญแจมาให้ บ้านพักมี 5 หลังเรียงติดกัน เราอยู่หลังที่ 2
แต่ที่สังเกตคือบ้านพักหลังอื่นไม่มีรถจอดหน้าบ้านซักคัน สรุปได้ว่าไม่มีคนมาพักเลย
คืนนี้มีแค่เราสามคนจ้าาาา เอาหละชั่งมันเข้าบ้านพักดีกว่า ก็ขนของกันเข้าไปข้างใน
ภายในห้องดูสะอาดดี ไม่น่ากลัวเหมือนข้างนอก ซักพักเรารู้สึกปวดฉี่
เลยบอกเพื่อนเข้าห้องน้ำแปปนึง พอบิดลูกบิดประตูเข้าไป งูหล่นใส่แขนจ้าาา
ต๊กใจสุดขีด วิ่งออกมาบอกเพื่อนว่างูๆๆๆๆ ห้องน้ำมีงู บัวบอกใจเย็นๆ งูอยู่ไหน
เราก็ชี้ๆ ในห้องน้ำ บัวก็เข้าไปดู เป็นงูตัวเล็กสีเขียว แต่เราไม่รู้งูอะไร
บัวก็เรียกฟ้าไปเป็นเพื่อน เพื่อไปบอกลุงยามให้มาช่วยจับงู แต่ฟ้าคือไปอยู่หน้าบ้านแล้ว
วิ่งไปตอนไหนเนี่ยยย ซักพักลุงยามก็มา ลุงยามก็จับงูและบอกว่าเป็นงูเขียวพระอินทร์
ไม่มีพิษไม่ต้องกลัว เราก็งืมแต่หนูกลัวนิ เอาไปทิ้งไกลๆ เลย!!!
เราก็คิดในใจจะมีอะไรอีกไหมเนี้ย อยู่ตั้งสองคืนจะเจออะไรอีกก็ไม่รู้
เลยถามบัวว่าไปพักที่อื่นดีไหม บัวกับฟ้าก็บอกว่านอนที่นี่แหละ ขี้เกียจไปที่อื่น
คงเต็มหมดละมั้งไม่ได้จองล่วงหน้า เราก็ได้แต่เฮ้อ แต่เรามีข้อแม้กับเพื่อนว่า
ต้องมี 1 คนอาบน้ำกับชั้นนะ เพราะยังหลอนงูอยู่ เพื่อนก็โอเค๊เดี๋ยวอาบด้วย ก็เอาของมาเก็บ ดูในบ้านมีของอะไรใช้ได้บ้าง ก็มีครบนะ ทั้งทีวี ตู้เย็น ซิงค์ล้างจาน
จานชาม แก้วน้ำ หม้อ เตา โอเคอยู่ได้สบายๆเลย เก็บของเสร็จก็ออกไปดูรอบๆบ้าน
โอ้โหสวยจริงๆอ่ะ หลังบ้านเป็นทะเล แต่ทางที่จะเดินไปมีแต่ต้นอะไรไม่รู้ขึ้นเต็มเลย
ต้องเดินเหยียบๆ ไป แต่ทะเลสวยมากจริงๆ ใส่รูปไม่ได้งะ เสียดายจังอยากให้เห็น
แล้วเราก็ทำอาหารกินกันก่อนที่จะไปเล่นน้ำทะเลที่หาดพัทยา ทำเมนูที่ยากและหรูมาก
ไข่เจียวนั่นเองทำเป็นแค่นี้แหละ แล้วก็มีพวกปลาหมึก กุ้ง ปู ข้าวสวย เป็นอันว่าอิ่ม
ก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากัน พร้อมแล้วจะไปเล่นน้ำ ขับรถมาถึงหาดก็จัดเลยจ้าา กระโดดตู้ม
เราค่อนข้างเป็นคนอ้วน น้ำนี่กระจายเลย แต่ก็สดชื่นสุดๆ ต่อด้วยเล่นบานาน่าโบ๊ท
หน้านี่ยับเลย ทั้งขาแขนกระแทกกันมั่วไปหมด เล่นไปซักพัก
ดูเวลาห้าโมงเย็นแล้วไวมาก ตอนเรียนไม่เห็นจะไวแบบนี้เลย ก็ไปล้างตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมกลับที่พัก พอขับมาถึงหน้าทางเข้า พระเจ้ามันมืดมาก
มีไฟทางอยู่ไม่กี่ดวง คือน่ากลัวมากๆ ในใจก็เริ่มไม่โอเคละ(ปกติกลัวผีอยู่แล้ว)
แต่ก็ไม่คิดไรมาก อยู่กับเพื่อนตั้งสามคน พอมาถึงหน้าบ้านพัก เราก็อุทานว่า
เ-ี้ย ลืมว่าพักบ้านหลังไหน(เราเป็นคนถือกุญแจ) เลยตัดสินใจไขทุกบ้าน
แต่…เปิดไม่ได้ซักหลังเลย ยิ่งทำให้นึกไม่ออกว่าพักหลังไหน แล้วฟ้าก็พูดขึ้นมาว่า
โดนผีหลอกแน่เลยหวะ เราก็แบบเห้ยพูดไรเนี่ย ยิ่งใจไม่ดีอยู่ เลยตัดสินใจไขอีกรอบ
ก็ยังไขไม่ได้ หรือบ้านมันเก่าเกินลูกบิดจะไม่ดี ก็ไม่นะ ประตูก็ไม่ได้เก่าขนาดนั้น
เราก็เลยพูดขึ้นว่า ถ้าหนูล่วงเกินอะไรไป หรือพูดจาลบหลู่ก็ขอโทษด้วยนะคะ
เลยเดินไขอีกรอบ อ่าวไขได้ซะอย่างงั้น ทำไมมันต้องมาบังเอิญด้วย
ทำให้เรายิ่งคิดว่าจะต้องมีอะไรบางอย่างแน่ๆ เราเลยรีบวิ่งเข้าบ้านกัน
ก็คุยกันว่าคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง แค่คงบังเอิญบิดลูกบิดได้
โอเคชั่งมันหิวแล้ววว ก็เลยไปอาบน้ำกันก่อนเพราะเหนียวตัวมาก เราอาบน้ำกับบัว
ส่วนฟ้าอาบคนเดียว อาบเสร็จต่อด้วยกินข้าว กินเหมือนเดิม กุ้ง ปลาหมึก ปู ที่เหลืออยู่
พรุ่งนี้ค่อยไปกินร้านอาหารกัน กินเสร็จเก็บของกองไว้พรุ่งนี้ค่อยล้าง
ก็นั่งเล่นคุยกันไปมาจนถึงประมาณเที่ยงคืน ยัยฟ้าหลับก่อนเพื่อนเลย เหลือแค่บัวกับเรา
ซักพักได้ยินเสียงน้ำไหลจากฝักบัวในห้องน้ำ นี่ตกใจเลย ก็ว่าปิดดีแล้วนะ
แต่บัวบอกว่าไม่มีไรหรอก น้ำมันค้างในฝักบัว มันก็ไหลออกมา เราก็หรอๆ
แต่ในใจคิดไปไกลแล้วว บรื๋ออออ ยิ่งนอนไม่หลับเลยทีนี้ ดูเวลาอีกทีตี 1 กว่าแล้ว
ก็เลยถามบัวว่าจะนอนยัง บัวบอกนอนก่อนเลย ขอดูซีรีย์อีกแปป เราก็โอเค
กำลังจะเคลิ้มหลับเท่านั้นแหละ “น้ำจากฝักบัวไหลอีกแล้ววว” เราก็หันไปเรียกบัวๆ
เสียงน้ำไหลอีกแล้วอ่ะ มีอะไรรึเปล่า บัวบอกงั้นไปดูกันเผื่อปิดน้ำไม่สนิท
เราก็โอเคเดินไปดู เปิดไฟปั๊ป กำลังจะบิดลูกบิดประตู พอเปิดอ้าเข้าไป
ฝักบัวก็ตกลงมาที่พื้น และมีลมเย็นๆ ผ่านหน้าเราไป เรานี่ใจหายไปตาตุ่ม
วิ่งหนีเข้าห้องคนแรกเลย แล้วซักพักบัวก็วิ่งตามมา
บัววิ่งกลับมากับสีหน้าที่ไม่ดีเลย เราก็ถามทำไมวิ่งกลับมาช้า เจออะไรหรือเปล่า
แต่บัวนิ่งเงียบไป เราก็ถามว่าฝักบัวตกลงมาได้ยังไงอ่ะ มีลมเย็นๆด้วย
คือในหัวตอนนั้นคิดอย่างเดียวผีแน่ๆ บัวบอกไม่มีอะไรหรอก
แล้วบัวก็ชวนสวดมนต์ก่อนนอน แล้วเคลิ้มหลับไป สะดุ้งมาอีกทีดูโทรศัพท์
เป็นเวลาตีสามกว่า ในใจนึกว่าตีห้าจะหกโมงแล้ว ก็เลยจะหลับตานอนต่อ
แต่หางตาดันเหลือบไปเห็นเหมือนควันดำๆ ลอยอยู่ที่มุมห้องเราพยายามเพ่งมอง
ว่าคืออะไรก็เพ่งอยู่นานว่าคืออะไรเราเรียกบัวๆ ตื่นๆ บัวตื่นขึ้นมาแล้วถามเราว่า
เรียกทำไม เราก็เรียกบัวให้ดูควันนั้น เราเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้ว
เปิดไฟฉายส่องขึ้นไป เท่านั่นแหละช็อคมากตัวแข็งไปเลย สิ่งที่เห็นคือหน้าคนค่อยๆ
โผล่แบบห้อยหัวลงมา ค่อยๆ โผล่มาเรื่อยๆ โครงหน้าน่าจะเป็นผู้หญิงผมสั้น
หน้าคล้ำๆ หน่อย ลอยโผล่มาแค่คอแล้วก็หยุดอยู่แค่นั้น เราไม่ได้กรี๊ดหรืออะไรนะ
คือมันตกใจจนแข็งไปหมด คือเข้าใจเลยว่าตามหนังที่เจอผีแล้ววิ่งไม่ออกมันเป็นยังไง
เราคลุมโปงกอดกันกลมกับบัว ขนลุกไปทั้งตัว ไม่รู้ว่าควันนั้นมันจะหายไปหรือยัง
แต่เราเอาโทรศัพท์ที่ถือไว้เปิดเพลงทั้งคืนเพื่อไม่ให้เงียบและน่ากลัว
เราสองคนไม่ได้นอน แต่ก็ไม่ได้คุยกัน และคลุมโปงอย่างนั้นจนถึงเช้า
ตื่นเช้ามาเราก็ไม่เล่าให้ฟ้าฟังนะ ฟ้าก็หลับสนิททั้งคืนไม่ตื่นกลางดึกเลย
สงสัยจะเพลียจากการเดินทางและเล่นน้ำ แต่เรากับบัวบอกกับฟ้าว่า
จะย้ายไปนอนที่อื่นดีไหม โดยเราอ้างว่าที่นี่มันเงียบและดูเหงาๆ แต่ฟ้าบอกว่า
ที่อื่นจะมีให้เรานอนหรอ น่าจะเต็มหมดแล้วมั้ง วันนั้นทั้งวัน
เราเลยขับรถไปตามโรงแรมที่ไม่แพงมาก สอบถามห้องว่าง แต่ก็เต็มเกือบหมด
แต่เราไม่ไหวแล้วคือกลัวมากๆ ไม่รู้จะเจออะไรต่ออีกถ้ายังค้างที่เดิม
เลยตัดสินใจเล่าให้ฟ้าฟังกับเรื่องที่เจอเมื่อคืน ฟ้าตกใจมาก ถามว่าเรื่องจริงหรอ
ไม่ได้หลอกให้กลัวกันใช่ไหม(จะหลอกแกทำไมยัยฟ้า) ฟ้าเลยบอกว่างั้นกลับกทม.
เลยไหม คงเที่ยวไม่สนุกแล้ว ก็เลยตกลงว่าจะกลับกันเลย แต่แวะกินข้าวที่ร้านอาหารกันก่อน
ตอนนั้นก็ประมาณ 3 โมงเย็น เพราะตั้งแต่เช้ามัวแต่ วนรถหาที่พักใหม่กันนานมาก
พอกินข้าวเสร็จก็รีบขับรถเข้าบ้านพักเพื่อเก็บของและรีบกลับกทม.
ตอนนั้นเป็นเวลา 5 โมเย็น แต่…เรื่องที่ไม่น่าเจอก็เกิดขึ้นอีกครั้งมื่อเปิดประตูเข้าไป
เราทั้งสามคนก็ได้ยินเสียงผู้หญิงหัวเราะดังออกมาจากทางห้องน้ำ เป็นเสียงผู้หญิง
วัยกลางคนไม่ได้แก่มาก เสียงหัวเราะเหมือนซะใจอะไรซักอย่าง ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆ
ติดต่อกันสองสามครั้ง(ยังก้องอยู่ในหูอยู่เลย) แล้วเสียงประตูห้องน้ำก็ปิดขึ้นอย่างดัง
ทุกคนวิ่งไปหน้าป้อมยามอย่างเร็ว เพื่อบอกลุงยามว่ามีใครไม่รู้อยู่ในบ้าน
ลุงยามก็เดินมาพร้อมถือกระบอง ลุงยามก็เดินนำเข้าบ้าน ไปดูว่ามีใครอยู่ในบ้านไหม
แต่เราสามคนรู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่คนแน่ๆ
เราก็ถามลุงยามว่ามีอะไรไหมคะลุง ลุงก็บอกว่าไม่มีอะไรนิหนู พวกเราเลยบอก
ถ้าอย่างงั้นรอหนูก่อนนะ หนูขอเก็บของก่อน ลุงก็ถามว่าจะกลับกันแล้วหรอ
ไหนบอกอยู่สามวันไง เราก็เลยพูดขึ้นว่ามีธุระหนะลุง เลยต้องรีบกลับก่อน
ก็รีบขนของขึ้นรถยนต์ และให้เงินลุงจำนวนหนึ่ง เพื่อขอบคุณที่ดูแลเรา
เราก็ชวนลุงขึ้นรถไปด้วย เพื่อไปดึงที่กั้นขึ้นให้ตรงทางออก ลุงบอกว่าไม่เป็นไร
เกรงใจลุงเป็นแค่ยาม เดี๋ยวลุงวิ่งไปเปิดให้ก็ได้ ลุงแกก็รีบวิ่งไปที่ป้อม
ส่วนเราก็รีบสตาร์ทรถออก โดยเราเป็นคนขับ ฟ้านั่งหน้า บัวนั่งหลังพอเรากำลังจะขับรถออก
บัวก็หันหลังไปดูที่บ้านหลังนั้น บัวกรี๊ดขึ้นมาและโผล่หน้าจากเบาะหลัง
มาหาเราบอกว่ามีเห้ยๆๆ เหมือนมีผู้หญิงยืนอยู่ในประตู เรากับฟ้าก็ชะโงกไปดู
คือมีผู้หญิงแง้มเปิดประตูหลังที่เราพัก และโผล่หน้ามาแค่ครึ่งหน้าเหมือนคนแอบยืนมองอยู่
ทั้งๆ ที่เราล็อคประตูเรียบร้อยแล้วก่อนจะมาขึ้นรถ แล้วคนในบ้านหละเป็นใคร
หลังจากขับออกมาจากที่นั้นได้ซักพัก บัวก็พูดขึ้นมาว่าแคทแกจำได้ไหม
ที่ฉันวิ่งกลับมาจากห้องน้ำแล้วนิ่งไปไม่ได้พูดกับแก หลังจากที่แกวิ่งกลับห้องไปก่อน
ฉันเห็นผู้หญิงผมสั้นอยู่ในกระจกห้องน้ำ แล้วมีเสียงกระซิบข้างหูฉันว่า “นี่-บ้าน-ฉัน”
เป็นเสียงผู้หญิงพูดลากแบบเยือกเย็น คือฉันกลัวมากทำอะไรไม่ถูก
และก็ไม่กล้าเล่าให้แกฟังกลัวแกจะกลัว แต่ฉันก็ไม่คิดว่าเค้าจะออกมา
ให้เราเห็นพร้อมกันอีกแบบนี้ เราก็คุยกันตลอดทางว่าที่เจอนั้นเค้าคือใคร
ได้แต่เก็บความสงสัยไว้และคิดไปเองว่าคงเป็นเจ้าที่ ที่เค้าอยู่มาก่อน
เพราะเค้าบอกว่า “นี่บ้านฉัน” คงจะมาทักทายต้อนรับ แต่ก็มาซะน่ากลัวเลย
เล่นมาให้เห็นแบบตัวเป็นๆ แบบนี้ใครจะไปทนไหว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
