มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๕๕
หลังจากแนะนำตัว และตบตีกันได้ซักพัก...นางเอ็งก็รู้ว่าอึ้งย้งได้รับบาดเจ็บจากฝ่ามือเหล็ก...แน่นอน นางเอ็งคนนี้ไม่ใช่ตัวประกอบเอ็กซตร้า ประเภทเดินผ่านกล้องสองทีรับห้าร้อยบาท...นางมีบทบาทในเรื่องอยู่เหมือนกัน...
นางเอ็งมีวิทยายุทธในระดับไม่ธรรมดา...รู้จักฮิ้วเชยยิ่ม รู้จักพิษสงของฝ่ามือเหล็ก และก็มีแบ๊คกราวด์ที่ลึกลับต้องติดตามต่อไป...แต่ตอนนี้เราไม่รู้ว่านางคนนี้มาดีหรือมาร้าย...
...หลังจากตรวจอาการอึ้งย้งนางก็บอก...”สามคูณสามคูณสองได้เท่าไหร่”...
“สิบแปด”...อึ้งย้งตอบเสียงแผ่ว
“นั่นแหละ...อีหนู เอ็งจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่เกินสิบแปดชั่วยาม”...ก้วยเจ๋งอึ้งย้งได้ยินก็ช๊อคสิฮะ
...ปล่อยให้สองหนุ่มสาวจิตตกไปซักพัก แล้วนางเอ็งก็ค่อยบอกต่อ...”แต่มีคนนึง พอจะช่วยเอ็งได้”...
ยัง...ยังไม่บอกต่อว่าใครจะช่วยได้...นางหลับตาทำหน้าซาบซึ้งอยู่ไม่นาน ก็ร้องเพลงออกมา (เรื่องนี้แม่งร้องเพลงกันบ่อยเนอะ)...”ก้าบๆๆๆๆ เป็ดอาบน้ำในคลอง ตาก็จ้องแลมอง เพราะในคลองมีหอยปูปลา”...
ก้วยเจ๋งอึ้งย้งนึกด่าอยู่ในใจ...จะช่วยกูแต่ก็เสือกร้องเพลงเชี่ยอะไรอยู่ได้วะ...
นางเอ็งเผยความหวังให้ก้วยเจ๋งอึ้งย้งว่า อาการบาดเจ็บของอึ้งย้งมีคนๆนึงรักษาหายได้...
“แต่มีไม่กี่คนในโลกนี้รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน แล้วก็ไม่ใช่ว่าเจอแล้ว เค้าจะรักษาให้ง่ายๆ...ฮิฮิฮิ หุหุหุ แหะแหะแหะ”...นางหัวเราะกวนตีนตบท้าย...
“แต่พวกมึงโชคดี...ข้าเป็นหนึ่งในไม่กี่คน ที่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน และ...”...นางเอ็งหยิบกระดาษ หันหลังให้แล้วก็เขียนอะไรขยุกขยิกสามแผ่น...ห่ออีกสามชั้น ซีลอย่างดี...แล้วหันมายื่นให้ก้วยเจ๋ง
“จดหมายมีสามฉบับ ฉบับแรกมึงเปิดเมื่อไปถึงลำธารตามที่กูบอก ฉบับอื่นถ้าไปเจอเขาแล้วจงยื่นส่งให้ อาจจะมีหวังให้เขารักษาอาการให้ได้”...แล้วนางก็บอกทางแก่ก้วยเจ๋ง...เพื่อเดินทางไปหาชายลึกลับนี้ ด้วยความหวังว่าเขาจะรักษาอาการบาดเจ็บของอึ้งย้งให้ได้...
แต่ยังไม่ทันออกเดินทาง...อึ้งย้งก็ร้องครวญคราง “โอ๊ยเจ็บหน้าอกเหลือเกิน พี่เจ๋ง ช่วยหยิบยาชักมดลูกหมอเส็งให้ที”...
“หืมมมม ยาชักมดลูกหมอเส็ง”...นางเอ็งพอได้ยินเรียกชื่อยา ก็โพล่งออกมาพร้อมดึงห่อยาไปจากมือก้วยเจ๋งไปดู...หันหลังไปทำท่าเหมือนพิจารณาเม็ดยา...
ไอ้หันหลังงุบงิบๆกับเม็ดยาเนี่ย เดี๋ยวต่อไปมันจะเป็นเรื่อง...
“ยาชักมดลูกหมอเส็ง มีเฉพาะเกาะดอกท้อนี่หว่า...มึงเป็นอะไรกับอึ้งเอียะซือ”...
ทีแรกก็เกือบวงแตกแล้ว เพราะอึ้งย้งคิดว่านางคนนี้ต้องเป็นศัตรูกับพ่อของตน...กำลังจะจากมาโดยไม่ขอรับการช่วยเหลือ...
นางเอ็งก็บอกว่า ไม่มีไรหรอก...แค่ตอนแรกคิดจะขึ้นเกาะดอกท้อ ไปท้าอึ้งเอียะซือแข่งแคลคูลัสกัน...แต่ตอนนี้เจอแค่ลูกสาวอึ้งเอียะซือกูก็แพ้แล้ว...เอ้า มึงไปได้แล้ว...
ก้วยเจ๋งก็หอบหิ้วอึ้งย้งไปตามทางที่นางเอ็งบอกมา จนไปพบลำธารตามที่นางเอ็งบอกมา จึงแกะจดหมายฉบับแรกออกอ่าน...”
“อาการของแฟนเอ็งเจอพิษฝ่ามือเหล็กเข้าให้เต็มแรง ถ้าไม่รักษามีแต่ตายกับตาย ยกเว้นคนเดียวที่เก่งพอจะรักษาให้ได้...เขาคือ ราชันต่วง”...
ก้วยเจ๋งระล่ำโพล่งออกมาทันที...”ราชันต่วง ก็คือหนึ่งในสี่จตุรเทพ มีวรยุทธระดับเดียวกับอึ้งเอียะซือ อาวเอี๊ยงฮง อั้งชิกกง...เจ้าของฉายา ราชันทักษิณ นี่หว่า”...
อึ้งย้งก็แย้ง...”แต่ราชันต่วง เป็นกษัตริย์ของตาลีฟู อยู่ไกลจากนี่ตั้งหลายพันลี้...แล้วเราจะไปยังไงกันล่ะ สงสัยจะตายก่อนซะล่ะมั้ง”...
แล้วก้วยเจ๋งก็อ่านจดหมายต่อ...ในจดหมายอธิบายว่า ตอนนี้ราชันต่วงแพ้โหวตอภิปรายไม่ไว้วางใจ หลุดจากเก้าอี้ซะแล้ว ก็เลยอพยพจากตาลีฟูมาอยู่ไม่ไกลนี่เอง...อยากเจอให้ไปตามที่บอก...
พอรู้ว่าคนที่ทั้งสองจะไปเจอเป็นใคร ระดับไหน...ก็ยิ่งรีบเดินทางต่อด้วยความตื่นเต้น...
...แต่ยัง คนสำคัญระดับนี้ไม่ใช่เจอกันง่ายๆ...เพราะราชันต่วงก็มีสี่รัฐมนตรี ลาออกมาเป็นองครักษ์ด้วย ในรูปของ...คนหาปลา คนตัดฟืน ชาวนา และปัญญาชน...
แล้วก็ต้องเจอการขัดขวางจากทั้งสี่เป็นลำดับไป...แต่ก็ใช้ฝีมือจากก้วยเจ๋ง ใช้ความฉลาดกลิ้งกลอกจากอึ้งย้ง ฝ่าด่านต่างๆมาได้...
...ฝ่ามาได้ด้วยความหวังค่อนข้างริบหรี่ เพราะไม่ว่าปะทะกับองครักษ์คนไหน จะพูดเหมือนกันว่า...”มาหาราชันต่วงเหรอ...เสียใจ ราชันต่วงตายไปนานแล้ว”...
...อ๋าว...ถ้าราชันต่วงตายแล้ว ก็แปลว่าอึ้งย้งไม่พ้นต้องตายตาม...แต่ยังไงดั้นด้นมาถึงนี่แล้ว ต้องไปให้สุดวะ...
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
