รักจะเล่น...ต้องรู้จักเก็บรักษา
"ของเล่น" มีส่วนสำคัญที่ช่วยสร้างเสริมจินตนาการของเด็ก ตอนเด็กๆ คุณเคยร้องไห้ เพื่อขอให้คุณพ่อคุณแม่ซื้อของเล่นให้บ้างมั๊ย? หรือคุณเคยเห็นเด็กที่ร้องไห้ แล้วลงไปดิ้นกับพื้นเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการมั๊ย? ...ปริ่มว่าจะขาดใจ
คุณพ่อคุณแม่แก้ปัญหากันอย่างไรครับ...
เอาเป็นว่า ทุกคนต่างก็มีวิธีการดูแลลูกที่ต่างกันออกไป การจะตัดสินใจซื้อของเล่นให้ลูกสักชิ้นหนึ่ง ขึ้นอยู่กับหลายๆ ปัจจัย ทั้งรายได้ วัยของลูก ฝึกความอดทน การยับยั้งชั่งใจ ฯลฯ ผมก็เช่นกันครับ บ่อยครั้งที่ไม่ตามใจลูก ตอนเป็นเด็กเล็กๆ ให้เล่นของเล่นชิ้นใหญ่ๆ แข็งแรง ไม่แตกหักง่าย ยิ่งโตขึ้น ขนาดของของเล่นก็จะค่อยๆ เล็กลง มีชิ้นส่วนประกอบ เคลื่อนไหวได้ มีเทคโนโลยีเข้ามาเกี่ยวข้อง...
ลูกชายของผมชอบเล่นรถครับ ชอบดูแผนที่
เคยถามว่า โตขึ้นลูกอยากเป็นอะไร?
คำตอบที่ได้คือ อยากเป็นคนขับแท็กซี่...เอาอย่างนั้นเลยเหรอ
ตอนเล็กๆ ก็จะเล่นรถพลาสติกคันใหญ่ๆ เข็นไปเข็นมา เอาเชือกผูกแล้วลากไปบ้าง ขยับขึ้นมาเป็นรถเหล็ก เปิดประตูได้ มีลานให้ถอยหลังแล้วปล่อย รถจะวิ่งไปเอง
โตขึ้นมาหน่อย เปลี่ยนเป็นรถบังคับ มีรีโมทสั่งให้ไปซ้ายขวาได้ตามใจ (เปลืองถ่านมาก...)
ดูเหมือนเรื่องของรถของเล่นกับลูกชาย จะมาหยุดตรงรถเหล็กขนาดเล็ก มาตราส่วน 1:64 ขณะนั้นที่ผมหาซื้อได้หลักๆ มีอยู่ 2 ยี่ห้อ...ไม่บอกชื่อละกัน เพราะผมคงลงภาพประกอบในบทความเรื่อยๆ จะได้ไม่ดูเป็นการโฆษณา
จากจำนวนหลักหน่วย เพิ่มมาเป็นหลักสิบ กระทั่งขึ้นเป็นหลักร้อย...และหลายร้อยตามลำดับ
คุณพระ!!! ตกเฉลี่ยคันละร้อยนะนั่น หมดไปกับของเล่นเด็ก ยังไม่รวมที่แวะเวียนไปเล่นเลโก้ เล่นปืน เล่นหุ่นยนต์ ลูกบอล และอื่นๆ สารพัดจะสรรหามาเล่น
รถหลายร้อยคัน เค้าเล่นทุกคันมั๊ย? ...ก็ไม่นะ เก่าไป ใหม่มาแทนที่ และสิ่งที่ต้องทำคือ ให้เค้ารู้จักเก็บรักษา "เล่นแล้วต้องเก็บให้เข้าที่ทุกครั้ง"
เริ่มจากการสอนให้แยกสี...เปลี่ยนให้ลองแยกยี่ห้อรถ...แยกประเภทของรถ...แล้วค่อยเก็บลงกล่อง
เพราะการเล่นของเด็ก ก็คือการเรียนรู้ เสริมสร้างจินตนาการและประสบการณ์ จากจำนวนทั้งหมด จะมีอยู่ประมาณ 10-20% ที่ชำรุดเสียหายไปบ้าง จะเพราะอุบัติเหตุจากการเล่นหรืออะไรก็ตามแต่ ล้วนเป็นสื่อที่ใช้สอนลูกของเราได้ทั้งสิ้น เหนือสิ่งอื่นใด พ่อและแม่ ควรให้เวลากับการเล่นของลูก เสมือนการเรียนวิชา เราจะได้เห็นพัฒนาการ ลูกจะเรียนรู้จากประสบการณ์ที่เราถ่ายทอดให้
เมื่อลูกของผมโตขึ้น เข้าสู่วัยเรียน กีฬา และกิจกรรมในโรงเรียนเริ่มเข้ามาแทนที่ การซื้อของเล่นค่อยๆ ลดลง เปลี่ยนเป็นอุปกรณ์การเรียน อุปกรณ์กีฬา คอมพิวเตอร์ เครื่องมือสื่อสารต่างๆ
ของเล่นที่เคยซื้อให้ลูกเล่น...ลูกไม่เล่นแล้ว อุ๊ต๊ะ...!!! ว่าไงนะ...ลูกไม่เล่นแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ก็มีบ้าง...ที่เค้าแวะเวียนมาจับเรียงๆ เล่นๆ ตามประสาเด็ก
วิญญาณนักสะสมเข้าสิงผมแทบจะทันที เปล่านะ...ไม่ได้ยึดของลูก แค่จะช่วยดูแลเฉยๆ
ก็ว่ากันไป...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
