15 พ.ค. 2020 เวลา 14:48 • ปรัชญา
ในโลกนี้มีคนรักอยู่สองประเภทใหญ่ๆ
หนึ่งคืออาจจะเหลือเผื่อใจไว้ให้คนที่ดีกว่าเพราะคิดว่าเป็นโอกาสในชีวิตเสมอ
สองคือรักแบบประคับประคองหวังให้เป็นคู่ชีวิตโดยไม่ได้คิดมองใครใหม่
เราอาจจะเป็นคนประเภทที่สอง
ที่ไม่เชื่อว่าความรักมีคนที่ใช่หรือไม่ใช่
ทุกคนมีดีมีเลว ไม่มีใครใช่ทั้งหมด ไม่ว่าจะถูกใจใครมากกว่าใคร
สุดท้ายถ้ารักกันแล้ว ก็ต้องปรับก็ต้องจูนกันใหม่อยู่ดี
ในกรณีที่ประคับประคองกันอย่างเต็มความสามารถแล้ว
ยังมีเหตุให้ต้องแยกจากกัน
ก็คงต้องยอมจำนนต่อความรักกันไป
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น
หากเราพบเจอคนที่พอดีกับเราอยู่แล้ว
การคิดที่จะเปลี่ยนคนรักก็คงเป็นแค่เพียงการคิดอยากจะเปลี่ยนจริต
สร้างเรื่องเหนื่อยเพิ่มเพื่อสนองความต้องการบางอย่างเพียงเท่านั้น
กับคนคนเดิม อาจจะยังไม่ทันได้ปรับตัวเข้าหากันและกันดีเสียด้วยซ้ำ
ก็รังจะหาคนใหม่ซึ่งไม่รู้ว่าจะดีกว่าแค่ไหน
แต่คนเราก็ยังชอบที่จะเสี่ยงเสมอ
.
.
สำหรับทางเลือกของเรานั้น
บางคนอาจจะมองว่าเป็นการปิดโอกาส แต่เรามองว่าสิ่งนี้ต่างหากคือคุณค่า
อาจไม่ได้มีผิดหรือถูก หากใครจะเลือกเป็นสิ่งไหน
และเราคงไม่ได้ไปตัดสินใครด้วยเหตุผลและตรรกะของเราเพียงฝ่ายเดียว
แต่สุดท้ายเราก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่า ‘ความมั่นคง’ เป็นสิ่งสำคัญในความรักเพียงใด
แล้วคุณล่ะเลือกที่จะให้ความสำคัญกับความมั่นคงในความรักเพียงใด?
โฆษณา