ชีวิตเหมือนภาพมายา
ก้าวข้ามมันให้ได้...
เป็นเสียงธรรมที่ส่งมาวันที่อ่อนแอ...
ฉันนั่งงงกับประโยคนี้อยู่สองวัน เพราะสำหรับฉัน
..โลกคือละคร ใครแสดงไม่ได้ก็ต้องออกไป..
ก่อนที่จะได้คำเฉลยว่า
เราเคยดูภาพจากเครื่องฉายโปรเจคเตอร์ไหม ที่เค้าใช้ม่านน้ำเป็นจอรับภาพ
สิ่งที่ปรากฎมันเป็นภาพลวงตา ยิ่งเราพยายามจะไขว่คว้าไล่จับนานเท่าไร ก็มีแต่ทำให้เราเปียกปอน
ก้าวข้ามกับดักให้ได้..แล้วเร าจะทุกข์น้อยลง
ใช่คนเราเกิดมา สุขภาพ ญาติมิตร ชื่อเสียง เงินทองเกียรติยศ ล้วนเป็นสิ่งที่ไม่จีรังยั่งยืน มีได้ก็เสื่อมได้ ยิ่งเราพยายามไขว่คว้าและผูกพันธ์มากเท่าไร มีแต่ทำให้ทุกข์ตั้งแต่การแสวงหา และรักษาให้นานยิ่งยื้อนานก็ต้องใช้ต้นทุนชีวิตที่มาก
สิ่งเหล่านี้มันไม่มีอะไรที่จีรังยั่งยืน สักวันก็สูญหายทั้งความรู้สึกพอใจหรือคุณค่า
เปรียบเหมือนภาพในม่านน้ำ
เราเสียเวลาไล่จับนานเท่าไร ก็ยิ่งเปียกปอนเท่านั้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
