16 พ.ค. 2020 เวลา 03:31 • ปรัชญา
มีผู้ชายคนนึงมาเล่าให้ฟัง (แค่ได้รัก)
เช้าวันเสาร์ที่มันไม่เหมือนเดิม ในใจมันไม่คุ้นเลย ใช่ครับผมเลิกกับแฟนที่คบกันมา4ปี
บวกกับอาการที่เมาทำให้ปวดหัวแต่เช้าเลย
คุณเชื่อมั้ยว่าความรักทำให้เราเป็นได้ถึงขนาดนี้ ผมกินไม่ไก้นอนไม่หลับมาหลายวัน
จนผมเริ่มเบื่อตัวเองจนโทรหาเพื่อนให้พาผมไปทะเล ของคืนนั้นเลย
ฟ้ามืดๆลมแรงๆเสียงคลื่นทะเลดังทำให้ใจของผมสงบลง เพื่อนตัวแสบผมได้พาน้องสาวมาเที่ยวด้วยกันในคืนวันนั้น ผมได้คุยได้ของช่องทางติดต่อ คืนนั้นก็ทำให้ผมได้ลืมอดีตไปทุกอย่าง
เช้าวันต่อมา ผมรีบทักไปหาน้องคนนั้นโดยเร็ว แต่ด้วยการที่เราเพิ่งรู้จักจึงทำให้เราคุยกันไม่มากด
ด้วยความที่ผมโสดผมขี้เหงาต้องหาคนคุยด้วยแต่ดันน้องคนนั้นเห็นพอดีทำให้น้องเขาไม่อยากเสียใจอีก เราสองคนก็เงียบไม่ได้ทักไปคุย
1ปีผ่านไปอยู่เธอโทรมาหาผมเล่าเรื่องราวของเธอให้ผมฟังมันทำให้ผมรู้สึกดีอีกครั้ง
เราเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น และผมก็หลงรักเธอไปตอนไหนไม่รู้
แต่ฟ้าก็ไม่ได้กำหนดให้ผมและน้องเขาได้คบกัน ผมได้เจอผู้หญิงอีกคนที่พร้อมเปลี่ยนสถานะผมตกลงเป็นแฟนกับอีกคน แต่ก็ยังคุยกับน้องเขาอยู่
เวลาผ่าน เป็นวัน เป็นเดือน เป็นปี สิ่งที่เปลี่ยนไปคือหัวใจผมสับสนเหลือเกิน
ไม่รู้จะทำยังไงอีกคนผมก็รักอีกคนก้รุ้สึกดี แต่เพียงน้องเขาก็รู้สึกดีกับผมแต่ต่างก็รู้ว่าอะไรควรไม่ควรสิ่งเดียที่ทำได้คือห่วงใยกันก็พอ
และแล้วเหมือนฟ้าแกล้งผมแฟนเก่าน้องเขากลับมา น้องเขาถามผมว่าถ้าน้องเขากลับไปผมจะโอเคมั้ยผมได้แต่ยินดีให้น้องเขามีคามสุข การที่เรารักใครแล้วโดยไม่ได้ครอบครองมันไม่ได้แปลว่าเราจะไม่อยากให้คนที่เรารักมีความสุขหรอ
ในโลกสองใบของผมมันก็คงต้องเป็นหนึ่งใบแบบที่มันควรเป็น
การที่เราได้หลงรักคนๆนึงแค่นี้มันก็ดีแล้ว
แล้วทุกอย่างจบแบบนี้ดีที่สุดแล้ว
นามปากกา เรื่องราวในวันวาน (ผู้ชายแค่รักผุ้หญิงคนนึงๆ)
โฆษณา