13 มิ.ย. 2020 เวลา 16:24 • ปรัชญา
จงเรียนรู้ที่จะให้โดยไม่หวังผล ว่าเค้าจะกลับมาตอบแทนเราไหม ถ้าช่วยได้จงทำมากน้อยขึ้นกับใจ
เพราะในหลายครั้งที่เราตกหลุมพรางชีวิต
มือที่ยื่นมาช่วย..มักมาจากคนไม่รู้จัก
เช่นกัน..หลายครั้งที่เราล้ม
ก็มักมาจากมือที่คุ้นเคย
พระศรีอารยเมตไตรที่สร้างตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา มีลักษณะคล้ายกับคน
เช้ามืดวันปีใหม่เราขับรถเข้ากรุงเทพ
เจอมอไซด์ขี้เมาขับสวนเพื่อกลับรถ บวกกันเต็มๆ
คนขับรถทัวร์ลงมาช่วยเหลือให้เบอร์โทร.พร้อมบอกว่าเจ้าที่แรงถ้าต้องการพยานโทร.หาพี่นะ
เจ้าหน้าที่หน่วยราชการเข้าเวรแถวนั้นบอกพี่เป็นพยานนะเพราะมอไซด์เมาขอเงินพี่เติมน้ำมัน
เด็กปั๊มก็มาร่วมด้วย
เจ้าที่แรงจริงๆ..
เค้าบอกเราว่าใหญ่มาจากไหนพี่ไม่รู้ถูกก็ทำให้ผิดได้
ขอตรวจแอลกอฮอล์ รพ.ก็ไม่ตรวจให้
โชคดีน้องรู้จักคนใหญ่ระดับจังหวัด เราเลยรอดมาได้
พร้อมคำเหน็บแบล็คดีก็ไม่บอก
ช่วงยืนรอเคลียร์คนใหม่พึ่งเข้าเวร.
รถใหม่สวยๆเเบบนี้ไม่มีใบเบิกทางระวังจะเหลือแต่โครงนะครับ
พระประธาน ศิลปะอู่ทองประดิษฐานในพระอุโบสถที่สร้างก่อนสมัยพระนารายณ์
เรานั่งรอเพื่อติดรถเพื่อนที่จะไปไหว้พระที่กรุงเทพ
พี่ขอโทษนะ..วันปีใหม่พี่ถือไม่เอาเรื่องอัปมงคลเข้าบ้าน ไปรถคนอื่นนะ วันหลังพี่โทร.มาถามนะ
นี่คือที่รวมความหวังทุกอย่างของเรา
ใช่คนที่เราคาดหวังทั้งที่ช่วยเหลือเค้าประจำกับถือโชคลางสำคัญกว่าการตอบแทน ขณะที่คนขับรถทัวร์ เจ้าหน้าที่ เด็กปั๊ม ผู้ใหญ่ในเมืองที่ลงมาช่วยโดยไม่มีอะไรให้ คือคนที่ไม่รู้จักเลย ไม่รวมที่เกิดเหตุถ้าเพียงเราปีนเกาะกลางช้าไปสักหนึ่งเมตร รถเราคงบินพลิกไม่รู้กี่ตลบ
เรานึกถึงพระ..ท่านสอนเราว่า
ช่วยคนนะ มากน้อยแล้วแต่ใจ อย่ารอเวลาช่วยได้ช่วย ไม่ช่วยก็เดินจากมา ไม่ต้องว่าหรือนินทาลับหลัง
วันที่เจ้าเดือดร้อนจะมีมือที่มองไม่เห็นมาช่วยเจ้าเอง
ลายปูนปั้นพุทธประวัติหน้าอุโบสถ
โฆษณา