สำลักทันที...เมื่อมวลน้ำบุกถึงในบ้าน
ขณะโครงการสะสมรถเหล็ก ของเล่น และโมเดล กำลังดำเนินไป ผมเริ่มเป็นที่รู้จักในกลุ่มของเล่น ของสะสม ในฐานะผู้ที่จองเร็วอันดับต้นๆ และเนี่องจากผมเป็นคนง่ายๆ ไม่เรื่องมาก อัธยาศัยดี ให้เกียรติคู่สนทนา จึงเป็นที่รู้จักอย่างรวดเร็ว
แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น "น้ำท่วม" มวลน้ำมหาศาลบุกถึงในบ้าน อันที่จริงน้ำก็ท่วมพื้นที่ที่ผมอาศัยอยู่เป็นประจำแทบทุกปี แต่ก็ไม่เคยเข้าถึงในบ้าน
ปีนี้หนักกว่าทุกปี...
รถจอดในบ้านไม่ได้ ต้องเอาไปฝากไว้บ้านเพื่อน ของในบ้านขนขึ้นที่สูงเพื่อหนีน้ำเท่าที่จะทำได้ โต๊ะ ตู้ ข้าวของเครื่องใช้บางส่วนต้องปล่อยให้แช่น้ำอยู่อย่างนั้น
เกือบสองสัปดาห์ที่น้ำท่วมขังอยู่อย่างนั้น ถนนหน้าบ้านน้ำสูงถึงเอว ออกไปตลาดต้องจูงจักรยานไปถนนใหญ่ เพื่อปั่นไปซื้อของ สินค้าในตลาดขึ้นมาขายริมถนน ทุกคนต่างดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด รถยนต์ที่พอจะออกจากบ้านได้ วิ่งไปมาเต็มท้องถนน ขากลับก็จูงจักรยานลุยน้ำกลับเข้าบ้านเหมือนเดิม เด็กๆ เล่นน้ำกันสนุกสนาน แต่วัยทำงานต้องหยุดงานอยู่แต่ในบ้าน
หลังน้ำลด...
คราบเหตุการณ์ยังติดตรึงอยู่ตามผนังห้อง ตู้ โต๊ะ และของที่เก็บไม่พ้นน้ำ ความรู้สึกต่างๆ ประดังเข้ามามากเกินบรรยาย กลิ่นความสกปรก ความชื้น เชื้อรา การทำความสะอาดบ้านครั้งใหญ่จึงเกิดขึ้น เมื่อเปิดห้องเก็บของชั้นล่าง ภาพที่เห็นคือลังกระดาษใส่บล็อคซิม บัตรโทรศัพท์ บัตรเติมเงินใช้แล้วที่เก็บสะสมไว้ตั้งแต่สมัยเรียน 8 ลังเต็มๆ ถูกน้ำท่วมไม่เหลือสภาพ โชคดีที่ผมเก็บแบบไม่ซ้ำใส่อัลบั้ม รวมถึงบัตรรุ่นหลังๆ เก็บไว้บนบ้าน ของเล่นของลูกสมัยยังเป็นเด็กเล็กๆ รวมอยู่ในลีงใบใหญ่ แสตมป์เก่าใช้แล้วที่ตัดมาจากซองจดหมายใส่ถุงผ้าใบใหญ่ รวมถึงหนังสือการ์ตูนอีกหลายร้อยเล่ม มัดเป็นชุดเก็บไว้อย่างดี และรองเท้าผ้าใบไม่ได้ใส่แล้ว...ที่กล่าวมาทั้งหมดสุดท้ายก็กลายเป็นแค่ขยะ
สิ่งที่เคยคิดว่าเป็นของเรา...ไม่อยู่กับเราแล้ว ความรู้สึกเสียดาย เสียใจ ผ่านเข้ามาบ้างในบางเวลาที่นึกถึง แต่ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป ค่อยๆ สะสมใหม่ ก็ใจมันรักแล้วนี่...
ล้มได้ ต้องลุกให้เป็น ลุกได้เร็วเท่าไหร่ ก้าวต่อไปได้เร็วเช่นกัน
ก็ว่ากันไป...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
