[Yoniso] นิทานวันนี้: ฉันคือปูลม มีปูลมตัวหนึ่ง ไม่พอใจในรูปร่าง และสีสัน ของตัวเอง มันคิดว่าตัวเองช่างดูจืดชืดเสียกระไร

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

21 พ.ค. 2020 เวลา 12:04 • การศึกษา

นิทานวันนี้: ฉันคือปูลม

มีปูลมตัวหนึ่ง ไม่พอใจในรูปร่าง และสีสัน

ของตัวเอง

มันคิดว่าตัวเองช่างดูจืดชืดเสียกระไร

เมื่อมองไปรอบ ๆ

สรรพสิ่งต่างมีสีสันงามจับตา

ไม่ว่าจะเป็นสีทองของขอบฟ้ายามอรุณ

หรือสีเขียวครามของมหาสมุทร

ยังจะมีฝูงปลาและเปลือกหอยหลากสีอีกล่ะ

ช่างน่าอิจฉานัก

แต่ละวัน เจ้าปูลมเอาแต่เฝ้าคิดอิจฉาคนอื่น

ทำอย่างไรจึงจะมีสีสันสวยงามอย่างคนอื่นบ้าง

แต่จนแล้วจนเล่า มันก็ยังไม่อาจเป็นได้ดังที่ต้องการ

เช้าวันหนึ่ง หลังจากพระอาทิตย์ส่องประกายสีทองทาบขอบฟ้า

เด็กๆ กลุ่มหนึ่งก็วิ่งกรูเกรียวลงมาที่ชายหาด

เจ้าปูลมตกใจจนหนีไม่ทัน

มันได้แต่ยืนนิ่งอยู่ผืนทรายที่คุ้นชิน

เด็กๆ พากันเก็บเอาเปลือกหอยหลากสีไปจนหมด

เหลือแต่เจ้าปูลมไร้สีสัน

ที่ยืนอยู่กับผืนทรายอย่างกลมกลืน

จนไม่มีใครสังเกตเห็น

นับแต่นั้น เจ้าปูลมก็เปลี่ยนความคิด

มันพอใจในสีสันที่ดูธรรมดาของมันเป็นที่สุด

เพราะความเป็นตัวของตัวเองนี้ต่างหาก

ที่ทำให้มันอยู่รอดปลอดภัยอย่างยั่งยืน

คนเราก็มักเป็นเช่นนี้

ดิ้นรนไขว่คว้าในสิ่งที่ไม่มี

มากกว่าจะหาความพอใจจากสิ่งที่มีอยู่

เราจึงใช้ชีวิตอย่างเป็นศัตรูกับปัจจุบัน

ส่งใจให้ทะยานไปในอนาคตโดยไม่หยุดหย่อน

นี่เป็นคำตอบว่า เหตุใด เราจึงเหน็ดเหนื่อยกับการใช้ชีวิตมากนัก

credit เรื่องเล่า คุณหญิงจำนงศรี หาญเจนลักษณ์

โฆษณา