พิพิธภัณฑ์ Hiroshima Peace Memorial
ในเมืองฮิโรชิมา ประเทศญี่ปุ่น
มีจักรยานสามล้อคันนี้ตั้งโชว์
และอธิบายถึงที่มาจักรยานของคันนี้อย่างสะเทือนใจ
ชินอิจิ เท็ตสึทานิ หรือ ชิน เด็กชายวัยสามขวบ
ชินมีพี่สาวสองคน มิชิโกะ และ โยโกะ
และเพื่อนสนิทเป็นเด็กสาว นามว่า คิมิ
ทุกๆ วัน ชินจะไปเล่นกับคิมิ
คิมิมีหนังสือภาพต่างๆ มากมาย
แล้วหน้าหนึ่งของในหนังสือนั้น
ก็มีภาพของจักรยานสามล้อ
ชิน กับหนึ่งในพี่สาวของเขา
เมื่อชินเห็นภาพจักรยานสามล้อ
เขาอยากได้จักรยานเป็นอย่างมาก
แต่ในสภาวะสงครามที่บ้านเมืองอดอยากแบบนี้
ต่อให้ชินจะร้องไห้อยากได้สักเพียงใด
พ่อแม่ของเขาก็ไม่มีทางหามาได้เลย
ชินรบเร้าอยากได้ตลอดเวลา
จนเรื่องไปถึงหูลุงของเขา
แล้วในวันหนึ่ง
ก่อนถึงวันเกิดครบรอบ 4 ขวบของชิน
ลุงของเขาก็นำจักรยานสามล้อสีแดงคันเก่าๆ มามอบให้
ลุงของชินเป็นทหารเรือ
ไปบังเอิญเจอจักรยานคันนี้พอดี
ในตู้เก็บของเก่าๆ ที่ทำงาน
ชินดีใจเป็นอย่างมาก
ชินและคิมิกลายเป็นเด็กสดใสมากขึ้น
แม้สงครามจะทำให้สังคมรอบข้างหดหู่
แต่จักรยานคันนี้เสมือนประกายไฟท่ามกลางความมืด
สร้างความสดใสให้แก่เด็กทั้งสองคน
ทั้งสองคนผลัดกันปั่นจักรยานทั้งวัน
ต่างหัวเราะ สดชื่น และมีความสุข
เสียงหัวเราะของเด็กๆ
มันพลอยทำให้รอบๆบ้านแห่งนั้นมีความสุขตามไปด้วย
เช้าวันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ.1945
ในขณะที่ชินและคิมิกำลังปั่นจักรยานอยู่หน้าบ้านนั้น
แรงระเบิดจากปรมาณูเข้ามาพัดทำลายอนาคตและความสุขไปอย่างไม่ทันตั้งตัว
บ้านของชินพังทลาย
มิชิโกะและโยโกะ พี่สาวของชิน ที่กำลังเล่นอยู่ในบ้าน
ติดอยู่ในซากและไม่สามารถออกมาได้
พ่อและแม่ที่อยู่นอกบ้านรีบรุดมาทันที
ทั้งสองเห็นเพียงแค่ชินที่นอนสลบอยู่ในกองหิน
หน้าและลำตัวเต็มไปด้วยเลือด
มือทั้งสองยังคงกำจักรยานคันโปรดเอาไว้
ชินถามหาคิมิ
แต่คิมิหายไปเสียแล้วจากแรงระเบิด
พ่อพยายามรื้อซาก
เพื่อนำตัวลูกสาวคนโตทั้งสองออกมา
แต่ไฟเริ่มโหม เผาซากบ้านอย่างรุนแรง
เขาไม่สามารถช่วยชีวิตมิชิโกะและโยโกะไว้ได้
ทั้งสามคนที่เหลือไปรวมตัวกันยังจุดผู้รอดชีวิต
บริเวณข้างแม่น้ำ
ชินอาการไม่สู้ดี เริ่มหายใจแผ่วเบาลงเรื่อยๆ
“ผมขอทานน้ำได้ไหมครับ ผมหิวน้ำมาก”
ชินขอร้องให้พ่อหาน้ำมาให้
พ่อไม่สามารถหาน้ำได้เลย
สุดท้ายเขาจะไปตักน้ำที่แม่น้ำมาให้
แต่เห็นคนมากมายที่เข้าไปดื่มน้ำในแม่น้ำนี้
เริ่มอาเจียน และแสดงอาการแปลกๆ ออกมา
เขาจึงตัดสินใจไม่ให้น้ำนี้แก่ชิน
ชินเสียชีวิตจากพิษบาดแผลในคืนนั้น
พ่อและแม่ฝังชินและลูกๆของเขา ไว้ที่สวนหลังบ้าน
พร้อมกับจักรยานคันโปรดของชิน
ค.ศ.1985
40ปีต่อมา
พ่อของชินตัดสินใจย้ายศพทั้งหมดไปไว้ที่สุสานครอบครัว
เมื่อเขาขุดขึ้นมา สิ่งแรกที่เห็น คือจักรยานคันนี้
“สิ่งนี้ไม่ควรเกิดกับเด็กอีกต่อไป
บางทีถ้ามีคนได้รับรู้สิ่งนี้มากขึ้น
เขาจะจดจำอยู่เสมอว่าโลกควรสงบสุข
โลกที่เด็กๆ ควรหัวเราะและเล่นอย่างมีความสุข”
พ่อของชินกล่าวออกมา
เขาตัดสินใจมอบจักรยานแห่งนี้ให้พิพิธภัณฑ์ฮิโรชิมา
สัญลักษณ์ของความโหดร้ายในสงคราม
ขอให้มันย้ำเตือนเราอยู่ตลอดเวลา
ในพิพิพิธภัณฑ์
เรื่องราวนี้ถูกติพิมพ์เป็นหนังสือ “Shin’s Tricycle” ในปี1992
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
