พันธนาการนางสวรรค์ นกน้อยในกรงทอง!
ต่ำแหน่งนางในและเรื่องราวในวังหลัง (วังต้องห้าม เดอะ ซีรีส์ ep.3)
เมื่อถวายตัวแล้ว จะรักชายใดไม่ได้นอกจากเขาเพียงผู้เดียว
หลายคนคงเคยดูซีรี่ส์จีนและพบว่าเหล่าสาวงามทั้งหลายที่ต้องมาอยู่ในวังหลวงนั้น ต่างเป็นทรัพย์สมบัติส่วนตัวของชายเพียงหนึ่งเดียวในวังหลัง เขาคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนแต่คือ "โอรสสวรรค์"หรือฮ่องเต้นั่นเอง
ฟ่านปิงปิง กับบท บูเช็คเทียน
วันนี้TheProTale จะพาท่องแดนสวรรค์ไปด้วยกัน กับเรื่องราวในวังหลังที่มีสาวงามมากมายต้องใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวและสิ้นลมหายใจไป ภายใต้รั้วกำแพงสีแดงสด
เราไปเริ่มกันเลยครับ !!
เรื่องราวในพระราชฐานชั้นใน
ความกตัญญูสำคัญที่สุดในบรรดาอุปนิสัย "หวงไท่โฮ่ว" คือต่ำแหน่งสูงสุดของเขตพระราชฐานชั้นใน(กรณียังดำรงพระชนม์ชีพ)
จักรพรรดิต้องเสด็จมาถวายพระพรทุกเช้าตามกฏมณเฑียรบาล
ตามกฏของราชสำนักในสมัยก่อน ได้มีการระบุไว้ว่า เมื่องค์จักรพรรดิสิ้นพระชนม์แล้ว พระมเหสี(ซึ่งจะกลายเป็นหวงไท่โฮ่ว)และสาวๆทั้งหลาย(ซึ่งกลายเป็นหวงไท่เฟย)ที่เป็นหญิงม่ายของอดีตฮ่องเต้ จะต้องย้ายออกจากพระตำหนักกลางไปประทับอยู่ที่หมู่พระตำหนักไท่โอ่ว ซึ่งสร้างเอาไว้โดยเฉพาะสำหรับเหล่าสตรีม่ายของอดีตโอรสสวรรค์
ส่วนเขตพระราชฐานชั้นในจะกลายเป็นพื้นที่ของจักรพรรดิพระองค์ใหม่ พระราชวังต้องห้ามมีลักษณะพิเศษคือ นอกจากจักรพรรดิแล้ว คนอื่นล้วนแต่เป็นผู้รับใช้ขององค์จักรพรรดิแต่เพียงผู้เดียว
ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฉินเป็นต้นมา จักรพรรดิจะใช้สรรพนามเรียกแทนตัวเองว่า "เจิ้น"(เคยได้ยินกันไหมในซีรี่ส์)ซึ่งเป็นสรรพนามที่แปลว่า "ฉัน" ที่มีเพียงองค์จักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถใช้สรรพนามนี้เรียกแทนตัวเองได้ ต่อให้คนในวังจะมากมายมหาศาลเพียงใดก็มีเจิ้นเพียงหนึ่งเดียว
ในขณะที่พระมเหสีหรือ หวงโฮ่ว(ฮองเฮา) จะใช้สรรพนามแทนตัวเองเมื่ออยู่ต่อหน้าองค์จักรพรรดิว่า "เฉินเชี่ย" ซึ่งแปลว่า ภรรยาผู้ต่ำต้อย (ต่ำต้อยตรงไหนกันน้า?)
ส่วนขุนนางจะเรียกแทนตัวเองว่า "เวยเฉิน" ซึ่งแปลว่าขุนนางเล็กๆนั่นเอง
ยังมี หล่าวบ่าวไพร่ นางในนางกำนัลชั้นผู้น้อย หรือแม้่แต่ขันที ก็มีคำเรียกสรรพนามแทนตัวเองเช่นกันว่า "หนูไฉ" ที่แปลว่าทาส หรือบ่าว นั่นเอง
ตำแหน่งนางสนมในเขตพระราชฐานชั้นในนั้นในแต่ละยุคราชวงส์จะไม่เหมือนกัน มีการปรับเปลี่ยนตลอดเวลา
บางยุคมีสนมเป็นผู้ชายด้วยนะ เพราะฮ่องเต้เป็นผู้หญิง(บูเช็คเทียน)
ลำดับต่อไปนี้ เรียงตามความเข้าใจของผู้เขียนเอง โดยจะนำมาให้ชม 2 กลุ่ม
1.ราชวงศ์ชิง
2.ราชวงศ์ถัง
(มีอะไรผิดพลาด ก็ ขออภัยนะครับ [TheProtale])
แบบระบบ ราชวงศ์ชิง
ภาพจริง เหล่าสนมสมัยราชวงศ์ชิง และการแต่งกายในสมัยนั้น
[ไท่หวงไท่โฮ่ว] (ไทฮองไทเฮา)
คือผู้ที่อยู่ในตำแหน่งของจักรพรรดินีในจักรพรรดิองค์ก่อนหน้านับขึ้นไป 2 ขั้น หรือเป็นพระอัยยิกาในจักรพรรดิองค์ปัจจุบัน อาจจะมีฐานะเป็นพระอัยยิกาแท้ๆ หรือพระอัยยิกาเลี้ยงของจักรพรรดิก็ได้ เพราะจักรพรรดิมักจะมีย่าหลายคน(พอดีเสด็จพ่อเมียเยอะ)
[หวงไท่โฮ่ว] (ฮองไทเฮา)
เคยอยู่ในตำแหน่งของจักรพรรดินีในจักรพรรดิองค์ก่อนหน้านับขึ้นไป 1 ขั้น หรือตำแหน่งพระมารดาในจักรพรรดิองค์ปัจจุบันนั่นเอง ในรัชสมัยนั้นจึงอาจมีไทเฮาได้ 2 พระองค์ในเวลาเดียวกัน คือ อดีตฮองเฮาซึ่งอาจจะไม่ใช่แม่แท้ๆขององค์จักรพรรดิ และแม้แท้ๆขององค์จักรพรรดิที่จะได้รับการแต่งตั้งหลังจากที่องค์จักรพรรดิองค์ปัจจุบันขึ้นครองราชย์
ไทเฮา
[ไท่เฟย]
นางสนมของอดีตองค์จักรพรรดิ แล้วแต่ยุคสมัย ในบางสมัยจะไม่มีต่ำแหน่งนี้ เพราะ จะให้นางสนมฆ่าตัวตายตามองค์จักรพรรดิ หรือ ไปบวชชีตลอดชีวิตหลังจากที่องค์จักรพรรดิสิ้นพระชนม์
[หวงโฮ่ว]
ตำแหน่งจักรพรรดินีองค์ปัจจุบันของจักรพรรดิ หรือรู้จักกันในชื่อ "ฮองเฮา" พระอัครมเหสีเอกซึ่งมีตำแหน่งเดียวและมีศักดิ์สูงสุดในการปกครองฝ่ายในสำหรับพระมารดาขององค์จักรพรรดิที่ไม่ได้เป็นจักรพรรดินี เมื่อสิ้นพระชนม์ก็จะได้รับการแต่งตั้งเป็นฮองเฮาเช่นกัน(ได้ตำแหน่งตอนไม่อยู่บนโลกแล้ว)
ฮองเฮามีนางกำนัลติดตาม 10 คน
ฮ่องเต้และฮองเฮาราชวงศ์ชิง
ภาพจากเรื่อง story of Yanxi palace
[หวงกุ้ยเฟย]
(ตามราชวงศ์ชิง) จะมีเพียง 1 ตำแหน่ง เรียกขานกันว่าคือสนมเอก (เมียรักที่ไม่สามารถเป็นฮองเฮาได้) มีนางกำนัลติดตาม 8 คน
[กุ้ยเฟย]
มี 2 ตำแหน่ง มีนางกำนัลติดตามองค์ละ 8 คน
ภาพจากเรื่อง story of Yanxi palace
[เฟย]
มี 4 ตำแหน่ง มีนางกำนัลติดตามองค์ละ 6 ตน
[ผิน]
มี 6 ตำแหน่ง มีนางกำนัลติดตาม 6 คน
[กุ้ยเหริน]
มีไม่จำกัดจำนวน มีนางกำนัลติดตามองค์ละ 4 คน
การแต่งกายของหญิงสาว ในสมัยราชวงศ์ชิง(ฟ่านปิงปิงลุคราชวงศ์ชิง)
[ฉางไจ้]
ไม่จำกัดจำนวน มีนางกำนัลติดตามองค์ละ 3 คน
[ตาอิ้ง]
ไม่จำกัดจำนวน มีนางกำนัลติดตามองค์ละ 2 คน
เหล่านางกำนัลในราชวงศ์ชิง
แบบระบบ ราชวงศ์ถัง
ฮ่องเต้และฮองเฮา สมัยราชวงศ์ถัง เรื่องบูเช็คเทียน(empress of china 2014)
ไท่หวงไท่โฮ่ว
หวงไท่โฮ่ว
หวงโฮ่ว
3ตำแหน่งนี้มีเหมือนกัน
ที่แตกต่างคือสนมเอก เรียกว่า
ซื่อฝูเหริน "สี่พระชายา" มีทั้งสิ้น 4 ตำแหน่ง
[กุ้ยเฟย]
ตำแหน่งพระชายาลำดับที่ 1 ในองค์จักรพรรดิ "พระอัครเทวีผู้สูงศักดิ์ล้ำค่า" มีศักดิ์สูงสุดในทั้งหมดสี่ตำแหน่ง
เหวยกุ้ยเฟย จากเรื่อง บูเช็คเทียน(empress of china 2014)
[ซูเฟย]
ตำแหน่งพระชายาลำดับที่ 2 ในองค์จักรพรรดิ "พระราชเทวีผู้บริสุทธิ์และดีงาม"
เซียวซูเฟย จากเรื่อง บูเช็คเทียน(empress of china 2014)
[เต๋อเฟย]
ตำแหน่งพระชายาลำดับที่ 3 ในองค์จักรพรรดิ "พระอัครชายาผู้มีศีลธรรมจริยา"
ยิน(เต๋อ)เฟย จากเรื่อง บูเช็คเทียน(empress of china 2014)
[เสียนเฟย]
ตำแหน่งพระชายาลำดับที่ 4 ในองค์จักรพรรดิ "พระราชชายาผู้พร้อมด้วยคุณธรรมปัญญา" เป็นตำแหน่งเริ่มต้นของพระชายาจากทั้งหมดสี่ตำแหน่ง
ภาพจาก ช่อง3 เรื่อง บูเช็คเทียน(empress of china 2014)
[จิ่วผิน]
"เก้าพระสนมเอก" สนมเอก ขั้นที่ 2 มีทั้งหมด 9 ตำแหน่ง โดยกำหนดตำแหน่งละ 1 คน ได้แก่
เจาอี๋ "ผู้งามเลิศยิ่ง"
เจาหรง "ผู้มีกิริยางามสง่า"
เจาเยวี่ยน "ผู้งามสง่าจับใจ"
ซิวอี๋ "ผู้มีรูปโฉมวิจิตร"
ซิวหรง "ผู้มีกิริยางามวิจิตร"
ซิวเยวี่ยน "ผู้งดงามวิจิตร"
ชงอี๋ "ผู้งามตาเพรียบพร้อม"
ชงหรง "ผู้มีกิริยางามพร้อม"
ชงเยวี่ยน "ผู้สง่างามเพรียบพร้อมยิ่ง"
สวีฮุ่ยชงหรง จากเรื่อง บูเช็คเทียน(empress of china 2014)
[เอ้อร์สือชีซื่อฟู่]
"ยี่สิบเจ็ดพระสนมชั้นสูง" มีทั้งหมด 3 ตำแหน่ง โดยกำหนดตำแหน่งละ 9 คน ได้แก่
(เจี๋ยยวี๋)
ตำแหน่งขั้น 3 เจี๋ยยวี๋ หมายถึง หญิงงามผู้ได้รับความโปรดปรานจากองค์จักรพรรดิ เป็นตำแหน่งสูงสุดของพระสนม แต่ยังไม่เทียบเท่าพระสนมเอก
(เหม่ยเหริน)
ตำแหน่งขั้น 4 เหม่ยเหริน แปลว่า ผู้มีความงดงาม
(ไฉเหริน)
ตำแหน่งขั้น 5 ไฉเหริน แปลว่า ผู้ฉลาดปราดเปรื่อง ตำแหน่งเริ่มต้นของสตรีผู้ได้รับคัดเลือกเป็นพระสนม
อู่ไฉเหริน(บูเช็คเทียนตอนกำลังไต่เต้า)
[ปาสืออียวี่ชี]
"แปดสิบเอ็ดสนมชั้นล่าง" มีทั้งหมด 3 ตำแหน่ง โดยกำหนดตำแหน่งละ 27 คน ได้แก่
(เป่าหลิน)
ตำแหน่งขั้น 6 เดิมเป่าหลิน มาจาก ชีเป่าซู่หลิน ป่าที่ให้กำเนิดมณีทั้งเจ็ดในศาสนาพุทธของจีน เป่าหลินจึงมีความหมายถึง สิ่งที่สูงค่ายิ่ง
(ยวี่หนวี่)
ตำแหน่งขั้น 7 ยวี่ แปลว่า เกี่ยวข้องหรือเป็นของจักรพรรดิ ดังนั้น ยวี่หนวี่จึงหมายถึง สตรีในองค์จักรพรรดิ
(ไฉหนวี่)
ตำแหน่งขั้น 8 ไฉหนวี่ เป็นคำจากสมัยราชวงศ์ฮั่น หมายถึง สนมที่คัดเลือกจากธิดาครอบครัวสามัญชน ซึ่งเป็นธรรมเนียมในราชวังตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่นสืบทอดกันมาจนถึงราชวงศ์ถัง
เหล่าไฉหนวี่พากันเดินเข้าวัง จากเรื่อง บูเช็คเทียน(empress of china 2014)
ความแตกต่าง ของสองราชวงศ์นั้นมีให้เห็นได้ชัดทั้งในเรื่องของจำนวน
นั่นเป็นเพราะในสมัยราชวงศ์ถังนั้น มีความเจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก เคยมีการบรรทึกเอาไว้ว่า ในสมัยจัรพรรดิถังเสวียนจงในราชวงศ์ถัง มีนางจำนวนกำนัลที่อาศัยอยู่ในวังกว่า 40000 ชีวิต
เมื่อเทียบกับสมัยจักรพรรดิอิงจงในราชวงศ์ชิง ที่ถือเป็นสมัยที่มีนางกำนัลมากที่สุดในราชวงศ์ชิงแล้ว ยังมีเพียง แค่ 500 คนเท่านั้น
500 ต่อ 40000 จำนวนไม่อาจนำมาเทียบกันได้เลยจริงๆ
ลากันไปด้วยภาพจาก บูเช็คเทียน2014 ครับ
ขอบคุณที่ติดตามกันนะครับ
reference (picture)
reference (information)
หนังสือเรื่อง"ร้อยเรื่องราววังต้องห้าม" เขียนโดย จ้าวกว่างเชา
แปล : อชิรัชญ์ ไชยพจน์พานิช และ ชาญ ธนประกอบ
สำนักพิมพ์มติชน
- 20
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
