23 พ.ค. 2020 เวลา 15:16 • ไลฟ์สไตล์
แด่...ทุกดวงใจที่กำลังเฝ้ารอใครคนหนึ่งหากเพียงรู้ว่าชีวิตคือ...การรอคอย
ก็เท่ากับได้เรียนรู้ไปแล้วครึ่งนึงของชีวิตจริงอย่างที่ว่า เรารออะไรบางอย่างมาตั้งแต่เกิด รอเพื่อได้รับการยอมรับจนกว่าจะตายจากกัน
รอวันได้กลับมาเจอกันใหม่
วันนี้ก็รอพรุ่งนี้
ตอนล้มก็รอให้ลุกขึ้น
ใครๆก็รู้ว่า คนสำคัญไม่ว่านานแค่ไหนเราก็จะรอ
แม้ไม่มีหวังว่า ชาตินี้จะได้เจอกันอีกแล้ว
ยังไงก็จะรอ
แม้ในขณะที่เรารอคอยใครสักคน
หัวใจไม่ต่างจากการใกล้ไปสู่จุดเยือกแข็ง แต่เราก็ยังมีความสุขที่จะรอ
แล้วเราจะทำยังไงกับความรู้สึก
เมื่อต้องนั่งรอแต่คนที่ไม่มีวันกลับมา
ถ้าความรู้สึกยังแข็งแรงอยู่คิดว่ารอไหวก็รอต่อไป
แต่เมื่อใดที่รู้สึกเหนื่อยหัวใจ
ก็ควรหยุดพักการรอ ถ้าเธอรักใครแล้วเขาคนนั้นอยากจะจากเธอไป ก็ปล่อยเขาไปเสีย เขาจากไปแล้วถ้าเขาจะกลับขึ้นมาใหม่ ก็จงยอมรับเขา แต่ถ้าเขาไม่กลับมาอีกก็ให้คิดเสียว่า เขาไม่ได้เป็นของเราตั้งแต่ทีแรกแล้วก็ใช้ชีวิตของเราต่อไปเหมือนเดิม
การรอ...
ถูกตั้งค่าไว้ในความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์เราทุกคน ชีวิตมันคงแห้งแล้งดั่งทะเลทราย เมื่อต้องมารับรู้ว่า ตลอดชีวิต ทุกวินาทีของเราไม่มีใครให้รอเลย
โฆษณา